Brussels- Zaventem.
Ondergedompeld in de (v)luchthaventaal die hoofdzakelijk Engels is. het voelt wat aan als het Asterix-verhaal met de taal van de koopmannen.
We begeven ons naar de verschillende incheck-balies en transportbanden. Ik voel mijn bloed in mijn been en voet pompen, een ritme dat me niet echt aanstaat. ik moet wachten en rust erin brengen, seffens hopelijk verlossing voor even. op deze reis ben ik medepassagier van een bereisde duif, grijze duif weliswaar, en die nog heel goed kan vliegen. ik tracht me wat weg te zette om niet al te veel tot last te zijn. Een hele eer is het al dat ik mee mag, en stilletjes hoop ik dat het meer dan eer alleen is.
in de hal, waar we zitten, zitten we zeker niet alleen. Veel volk hier in de haven. En toch ben ik wat eenzaam en trek me wat terug in mijn wereld van denken en overpeinzen. Mijn verlof is gestart en dat hoop ik zo nog even te houden. Het zal moeilijk zijn, gewoontes kan je niet zomaar veranderen.
Een gele wagen, zie ik op het tarmac staan, en mijn impulsiviteit neemt het al over. Ik geef snel een stoemp aan mijn reisleider, die verontwaardig, opkijkt. Hij kent duidelijk dit gebruik niet. Mijn eerste stommiteit, kinderlijk van me, maar sterker is de man die hij is dan wat hij wil zijn. Voorval 1 clossed, ben terug in de wereld.
Boarding naar Istanboel, zo was het bijna :-),

• Gate B15- Prettige vlucht toegewenst en dat wordt het ook.

Comfortabele stoel heb ik en dat wordt alleen maar beter na tussenkomst van de grote leider, die me 1 rij naar voor schuift, meer vrije been ruimte voor je, beter voor je in jouw conditie zegt hij. Stil denk ik en ook voor jou, want gij zijt groter. We zitten inderdaad veel beter, goede keuze, snel denken van Paul.
Weer die kinderlijke vreugde in me die opsteekt " en we stegen met ne zucht, daarboven in de lucht en we zaten zo gezellig ...." neen het klopt niet, maar het plezier was mijns. Stomme kindman, wordt nooit groot, alleen maar oud.
Ik doe snel mijn brace uit en doe mijn steunkousen aan. Trekken en sleuren in een stoel die daar niet voor gemaakt is, laat staan bestemd. Toch lukt het me.
we krijgen eten en drinken, pasta voor mij met rode wijn, dit gaat niet stuk kunnen.
We komen aan om iets voor 12 uur in Turkije.

Geschreven door Chris.op.weg