Ik was al weer vroeg wakker en genoot nog van een ontbijtje op ons dakterras, lemon tea en pannenkoek met banaan. Het was opvallend zonniger dan de andere dagen. Maar het waterpijl in Varanasi bleef te hoog voor een ochtend boottrip op de heilige Ganges. We besloten de stad op tijd te verlaten voor onze laatste bestemming. We baanden ons een weg door de kleine straatjes met onze rugzakken en toen we eenmaal in een buurt waren waar de auto mocht komen rond 9uur boekten we een Uber. De vriendelijke taxi chauffeur die geen engels sprak was bereid ons naar Lucknow te brengen waar we 6 uur later arriveerden. In Lucknow was het een zoektocht naar onze Backpackers Den die nog al verscholen in een residentiële wijk lag. Lucknow is een mooie stad die op het eerste zicht schoner en breder gebouwd is dan de andere steden die we al bezochten. Er staan veel mooie gebouwen die ook goed onderhouden lijken en veel zijn er in het wit.

We installeerden ons snel in de hostel en trokken toen naar het fameuze Tunday Kebabi restaurant voor een late lunch of eigenlijk brunch voor de mannen. We probeerden achter elkaar uit wat er op de kaart stond (zie foto) en alles werd vliegensvlug op tafel gezet We aten onze buikjes rond voor 25€ met z’n viertjes. Het was ook voldoende voor het avondeten want het was intussen 5uur geworden. De reisgids had niet gelogen. Het eten was er voortreffelijk. Er waren wel opvallend weinig vrouwen in het restaurant- enkel een paar in het speciale ‘familie’ gedeelte. Ook het straatbeeld is zeer mannelijk en winkeltjes worden door mannen gerund. Vrouwen blijven voornamelijk binnen of thuis. Het valt hier meer op dan in de andere grote steden die we bezochten, misschien om dat het stadsbeeld hier iets georganiseerder is. Of dat lijkt toch zo.

Na het eten wandelden we door het oude centrum (dat al wat chaotischer was) naar de Residency dat als ruïne symbool staat voor de eerste onafhankelijkheidsstrijd die de Indische rebellen voerden tegen de Britten in 1857. De gebouwen zijn geconserveerd in de staat waar ze na de strijd die de Engelsen verloren zijn achter gebleven. Het is gelegen in een sereen park en een oase van rust in de alweer toeterende stad. Wel kregen we een verkoelende plensbui over ons heen maar dat deed niets af aan de schoonheid. Vandaar keerden we terug naar de hostel wat weer een zoektocht werd. De hostel is niet bekend bij tuk tuk drivers en onze telefoon met google maps was plat gevallen. Gelukkig herkenden we uiteindelijk onze buurt en kwamen goed thuis. We waren niet van plan om de Den nog te verlaten. We speelden Times Up in de ‘commons room’ en Maarten en Jelle versloegen Jan en mij met glans. Het was weer een geslaagde dag en we zijn blij om in Lucknow te zijn.

Geschreven door Bossuytjes.op.reis