Dit was n lange dag van klimmen en dalen waar we naar toe gewerkt hadden. Op 31 juli beklommen we de Salkantay pas. Na n heerlijk en rijk ontbijt met chocolade pannekoek, roerei en ander lekkers vertrokken we om 6uur omhoog. Een van ons 12 ging te paard, de anderen dapper te voet, 7km omhoog. Het werd een prachtige klim onder een blauwe hemel met wat wolken die ons inhaalden. Boven aan de pas wachtte een fantastisch uitzicht en warme coca thee. Onze gidsen en koks zijn echt super.

Na de uitgebreide foto sessie op de top daalden we 800m op 7km naar onze lunchspot. We kwamen daar juist aan toen het begon te gieten van de lucht. Gelukkig zaten we droog. Het eten was opnieuw zalig. Ongelofelijk wat de twee koks uit hun hoed kunnen toveren op twee vuurtjes “in the middle of nowhere”. Zij lopen met materiaal en eten op de paarden hetzelfde traject als wij, pakken alles in na t ontbijt en zijn voor ons op de plek van de lunch. We aten n stukje pizza vooraf, gevolgd door heerlijke quinoa groente soep, biefstuk (en voor mij n vegatarische versie), gekookte groenten, rijst en noodles, n soor peruviaanse knolvrucht, zoete aardappel. En n warme kop coca thee toe zodat we er weer even tegen konden.

Toen was t moment aangebroken om onze ponchos uit te testen. De ergste regen was gelukkig gepasseerd en na n half uur konden de ponchos weer uit. We wandelden nog 7km naar beneden en kwamen toen aan bij onze Andean lodges, strooien daken met hutjes eronder. Het zag er knus uit. Er was ook wifi en n douche- tegen betaling dus dat stelde we allemaal nog n dagje uit. Het was al snel tea time met opnieuw popcorn, zoete aardappel en koekjes. Tijd om even te chillen, in onze boeken te lezen en een kaartspel te spelen. Daarna volgde t avondeten dat weer verrukkelijk was en om 8u lagen we weer lekker in onze slaapzakken. We zaten n stuk lager dus t was niet meer zo koud.

Ps. Maarten heeft zn eerste boek uit en Jan ook.

Geschreven door Bossuytjes.op.reis