Geen uur! Geen uur om op te staan was het begin van n ultieme chill dag. Ontbijten deden we in Casa Rosada naar gelang we wakker werden. De zonsopgangen zitten bij mij wel een beetje in mn systeem vrees ik want ik was weer om 5:30 wakker. Werd dan ook beloond met n prachtig plaatje, zo rust gevend! Ik moest nog 100 bladzijden in mn super spannende Jo Nesbo en kon t ongestoord uitlezen.

Het ontbijt van granola met yoghurt en veel fruit (anans, banaan, water meloen en papaya) was zalig. De andere ontbijtjes zagen er ook allemaal lekker en verzorgd uit. Rond 11uur schoten we toch samen in gang. We trokken per tuk tuk naar de andere kant van t stadje vanwaar we langs t strand naar de Siete Altares liepen. Dit is n brede waterval in 7 niveaus, die uitmondt in de zee, waarin je kunt plonsen. Het water was zalig verfrissend wat fijn was want de wandeling had ons flink wat zweet opgeleverd.

Na de zwempartij wandelden we langs t strand weer terug. Het strand deed al Caraibisch aan met de mensen en kokospalmen. Casa Rosada was s’middags uitgestorven en helemaal van ons. De jongens genoten van hangmatten, boeken en wifiland. Leon en Jelle zwommen nog n keertje voor de lodge waar grote zwembanden lagen. Maarten en ik gingen het stadje nog eens in voor wat boodschappen en “trenchas”. Big mama Berta stond ons daarvoor al op te wachten toen we Casa Rosada uit kwamen. Maarten kreeg twee vlechtjes, ik drie ingevlochten. Berta zei dat ik terug moest komen als mn haar langer was ;).

Ons laatste avondmaal in Guatemala genoten we in Casa Rosada en we smulden weer lekker. Daarna verhuisden we naar boven waar we nog n nachtje in de dormitorio sliepen want de bugalows waren bezet. We hadden nig geen benul wat ons boven het hoofd hing.

Geschreven door Bossuytjes.op.reis