Onze eerste Uber rit in India is een feit. Om 6:30 tuften we in een SUV - Indisch model voor 7 passagiers op maat van Indiërs) met onze bagage op het dak - van de Gostop hostel naar de domestic terminal voor onze vlucht naar Leh. We waren vlot ingecheckt en hadden nog tijd voor een typisch ontbijt: dhosas en upam, en voor Jelle een sandwich van de subway :). De vlucht naar Leh brachten we deels slapend en lezend door (toch nog een beetje vroeg voor onze jetlaggers). Maar het laatste stuk hebben we geboeid uit de raampjes gekeken naar de blauwe lucht en besneeuwde toppen. 🗻

Op de kleine luchthaven waren we de enige ‘foreigners’ tussen veel Indische vakantie gangers. Er bleek ook een hooggeplaatste ‘lama’ aangekomen te zijn uit het zuiden van India. Er stond een lange haag mooi uitgedoste mannen en vrouwen buiten de luchthaven op hem te wachten - wat een ontvangst! We keken onze ogen uit alvorens we de Indische taxi instapten (opnieuw met onze bagage op het dak). De zoektocht naar onze ‘Almighty Guesthouse’ verliep wat moeizaam maar uiteindelijk wist de driver het toch (onder luid getoeter) te vinden in een zijstraatje van één van de hoofdstraten, Ford Road. Hier werden we blij ontvangen door de gastheer die ons naar twee mooie kamers op de eerste verdieping bracht met uitzicht op de besneeuwde toppen die Leh omringen.

Leh heeft een chille uitstraling als uitgangspunt voor trekkings en andere avontuurlijke tochten in de buurt. Het blinkt ook uit in records. Leh airport is het hoogst gelegen operationele vliegveld ter wereld. Het ligt op 3,500m hoogte. We hadden daarom het dringende advies gekregen om te acclimatiseren de eerste dag en dus platte rust te houden. Een dagje helemaal niks doen ging ons eigenlijk wel goed af. We lazen, keken filmpjes en speelden spelletjes. S’middags trokken we het stadje in voor een lekkere lunch en kaartspel (chinees poepen). Er zijn veel toffe winkeltjes en restootjes in het stadje dat een coole vibe heeft en ons een beetje aan Cuzco in Peru doet denken. Jelle had er z’n zinnen opgezet om aan het begin van onze reis zijn haar te laten knippen dus gingen we op zoek naar de kappersstraat - letterlijk een straat met meer dan 10 kapperszaakjes op een rij, zonder overdrijven. Keuzestress alom dus maar Jelle en Leon wisten er toch eentje uit te pikken. Zie de fotos voor het resultaat voor 1,35€ per persoon ☺️.

We sliepen overdag ook allemaal een uurtje en dronken ontzettend veel water, braaf het advies tegen hoogteziekte volgend. We kwamen lekker bij en, behalve ik een beetje, had niemand echt last van hoofdpijn of misselijkheid dus hopelijk zijn we redelijk bestand tegen de hoogte. We sloten de dag af in de Tibetan kitchen, een zalig restaurant dat zoals de naam het al zegt veel lokale specialiteiten op de kaart had staan. Er is een grote gemeenschap van Tibetaanse vluchtelingen in Leh die ook veel artisania aanbieden. Vooral Leon is daar enthousiast over en heeft al heel wat stalletjes afgestruind op zoek naar mooie sieraden.

Geschreven door Bossuytjes.op.reis