Om 2u30 opstaan was geen pretje maar we werden beloond met tenminste 7 condors tegelijk. Schitterende vogels die boven de Colca canyon kwamen uit gevlogen, zwevend op de thermische stromen. De weg er naar toe was slingerend en door hoge bergen. Onze chauffeur Juan Carlos manouvreerde ons minibusje met 15 mensen vakkundig over de toppen.

Aan de top wachtten onze gidsen Cosme en Alex ons op samen met 12 andere wandelaars. We trokken de Colca canyon in langs n zig zag pad naar beneden; n test voor de knieen maar schitterende vergezichten. We staken beneden de Rio Colca over met zo’n wiebelige hangbrug. Na 4 uur wandelen kwamen we aan in San Miguel, n dorpje met 10 families en n lager schooltje. De jongens aten daar voor t eerst alpaca (wel hele kleine stukjes) en ik kreeg ommelet met rijst en avocado, en er was 8 groentesoep vooraf.

Met ons buikje vol konden we de 2,5 uur durende klim en daling aan om tot t dorpje Oasis te komen. Dit was echt n ware oasis van groen in t dorre en woeste canyon landschap. Als klap op de vuurpijl was er n zwembadje waar we direct inplonsten. Ons hutje was n comfortabele stenen huisje met precies vijf bedden op stenen banken met heel veel dekens. Zodra de zon uit de canyon was om 5uur koelde de temperatuur hier snel af op 1800 meter. Tot t eten kaartten we en Jelle en Leon lostten nog n sudoku op. Het eten was pas om 7u30 dus je kunt je inbeelden dat we bijna met ons hoofd in de soep lagen. Het menu was pasta soep en spaghetti met kippevlees en groentjes. Na nog n kop verse lemongrass thee kropen we snel ons hutje voor wel verdiende rust.

Geschreven door Bossuytjes.op.reis