Onze laatste dag van de trektocht beloofde een mooie dag te worden. We stonden op met zonneschijn, ontbeten vlot en pakten onze spullen in. Om 8u klommen we gestaag naar boven. Over een afstand van 6km moesten we 300 meter stijgen dus dat viel mee. Hiermee kwamen op het hoogste punt van onze trektocht, de Yalung Nyau La pas op 5,440m.opnieuw waren we vlot naar boven gekomen in drie uur. We werden omringd door hoge bergen en sommige ervan besneeuwd. Vanaf de top konden we het meer, Tso Moriri, al zien. De afstand was natuurlijk bedrieglijk want we deden er nog eens 3 uur over om tot beneden te geraken. Het laatste stuk hadden we de hoogste piek uit de regio aan onze rechterkant, 6,240m. Die berg wordt ook beklommen ( maar dus niet door ons!)

Onderweg kwamen we de Zwitserse mountainbikers toch nog tegen. Zij hadden na een rustdag min of meer hetzelfde traject als ons afgelegd, maar in het dalen en in de valleien fietsten ze uiteraard sneller dan wij lopen. De klimmen naar boven moesten ze soms met hun fiets op de rug doen. Toch wel een hele beproeving.

Wij vierden het einde van onze 7-daagse met een coca cola in Korzak, het dorpje dat aan het meer ligt. Het was weliswaar niet helemaal koud maar na een week water en thee smaakte het heerlijk. In het dorpje waren er naast een klooster nog een aantal guesthouses en homestays voor toeristen. In het hele dorp was er (tot Leon’s grote spijt) geen wifi te vinden en Airtel heeft in heel Ladakh geen bereik dus we zijn nog een dagje van de wereld afgezonderd.

Geschreven door Bossuytjes.op.reis