Na een heerlijk ontbijt om ons dakterras van pannekoeken met banaan, omeletten en scrambled eggs gingen we op pad door de kleine straatjes op zoek naar een tuk tuk. Varanasi is één grote verzameling van graffiti oftewel religieuze muurschilderingen wat het straatbeeld nog kleurrijker makt. Na de heilige Shiva dag van gister was het vandaag de dag om de ‘cobra god’ te eren. Overal in de stad liepen mensen rond met mandjes waarin ze een cobra bewaarden waarmee je op de foto kon (om de god te eren). Het zag er nogal creepy uit en we probeerden er ver van te blijven. Nadat we ons weer door de oranje mensen massa hadden gewroet werden we door dezelfde tuk tuk driver als de dag ervoor aangesproken om naar Sarnath te gaan en dit keer waren we er klaar voor.

40 minuten in plakkende hitte bewoog de tuk tuk zich door een randstad van Varanasi om naar de plaats te komen waar Buddha zijn eerste preek hield voor 5 volgers. Van het hindoeïstische Varanasi doken we weer even in het Buddhisme. Rond om de plaats waar Buddha sprak zijn er verschillende tempels gebouwd door dankbare naties. Wij bezochten een Thais tempelcomplex samen met een gids die ons door de tuk tuk driver was aangeleverd. We wisten beter maar lieten ons voor 2,5€ toch overtuigen om naar de brave man te luisteren. Hij leidde ons rond in de Thaise tempel en verleidde ons toen in een weverij waar een wever toonde hoe de prachtige sjaals en saris van zijde en brocante beroemde van Varanasi gemaakt worden. We bedankten vriendelijk en wilden toen naar het Buddha monument en museum. Daar kon de gids volgens hem niet komen en hij liet ons zelf verder gaan ;). We kochten de online kaartjes via een mannetje aan een fruitstalletje naast de ingang want enkel Indische betaalsystemen werken hiermee. De corona maatregel heeft zo een handige bijverdienste opgeleverd ☺️.

Het museum bleek het oudste in heel India en goed ingericht met engelse uitleg rond de archeologische beelden die er ten toon gesteld waren (en er was airco, extra pluspunt!). Het domein rond de vroegere stupa op de plaats waar Budda sprak is een prachtig park gelegen aan een hertenkamp. Het was er sereen rustig. Voor onze terugweg kozen we een uber die én goedkoper was en over een zeer goede airco beschikte wat zo midden op de dag erg welkom was. Hij dropte ons zover de weg het toeliet in de richting van het Monalisa cafe dat Maarten en Jelle een dag eerder hadden gespot voor lunch. Het was een knus backpackers cafe waar ze verse sappen verkochten en heel smakelijk eten.

Vandaar keerden we richting de Assi ghat waar we in het Nirvana cafe afgesproken hadden Nisha met een collega van mij uit Washington die afkomstig is van Varanasi en op bezoek was bij haar ouders. Het was leuk om haar weer te zien en haar de vragen te stellen die in ons op waren geborreld de afgelopen dagen. Ze had een kritische kijk op het reilen en zeilen in haar stad en de uren vlogen snel om terwijl de moessonregens intussen met bakken uit de hemel (en wat door het dak) kwamen. De jongens hadden al lekker in het bier gezeten terwijl wij lemon soda dronken. Maarten en Jelle raakten aan de praat met de eigenaar van het cafe die hen inwijdde in de lokale geestverruimende middelen. Blij keerden we terug richting ons hotelletje wat toch nog een hele tippel was door de kleine straatjes. Google maps geeft verraderlijk het snelle pad langs de rivier bedding die vanwege het hoge water niet toegankelijk is dus de tijd en afstand is moeilijk in te schatten. Terug in de guesthouse aten we een niet zo fameuze maaltijd (geen aanrader) en verlangen naar Lucknow, onze laatste stop en blijkbaar de culinaire hoofdstad van India :).

Geschreven door Bossuytjes.op.reis