Ondanks de corona perikelen, wisten we toch het land uit te komen. Met zn viertjes stapten we om 4uur s’ochtends in onze spiksplinter nieuwe Kepler. We pikten Leon op van zijn feestje en tukten (letterlijk) op weg naar Zuid Frankrijk Jan bleef gelukkig wakker en loodste ons veilig over de Mediteraanse tolweg naar het zuiden. Ik testte mijn rijskills van 9 tot 10:30 terwijl Jan wat rustte maar verder liet ik het stuur maar wat graag aan hem over. De Kepler rijdt wel super en is heel comfortabel. Aan de slapende jongens te zien keurden zij de zitplekken ook goed.

We stopten in de Auvergne voor een lekkere lunch in t bos getoverd uit ons koelkastje. Tot 60km van onze bestemming reden we op de snelweg waarvan een groot stuk door het Centraal Massief en kalkplateaus. Het laatste stuk reden we tussen de bergen en kleine dorpjes. We belandden in het frans catelaanse stuk waar de dorpjes in twee talen aangegeven staan. Iets na vijf kwamen we bij ons Catelaanse stulpje aan. Het huis is precies wat ik ervan verwacht had en misschien zelfs nog knusser dan op de fotos. We werden onthaald door Cecilia die er vlak bij woont en een Vlaamse partner heeft. Het huis staat in een weide en is omringd door geurende lavendel en kleurrijke hortensias.

We instaleerden ons op het terras voor ons aperitief en Jelle hing de hangmat op, Maarten ging er in liggen. Jelle zelf had t te druk met de huis hond die al snel zn vriend was. Charly spong het liefst achter dennenappels aan en bracht ze dan braaf terug. De hond luistert goed en blaft niet...Na uitgebreid apperitief werd de avondmaaltijd een snelle hap van spaghetti met (veggie) balletjes in tomatensaus en boontjes. Maarten en ik verkenden de buurt nog even terwijl Leon en Jelle knus in de bank kropen. Jan ging lekker op tijd slapen. We voelden ons al snel thuis.

Geschreven door Bossuytjes.op.reis