Jan en ik stonden om 8uur samen op om aan de organisatie van onze 4 daagse te beginnen. Natuurlijk ging daar een verfrissende plons aan vooraf - skinnydippend want onze Duitse buren sliepen nog. Maarten en Jelle werden ook uit hun bed getrommeld - vroeger dan normaal - zodat we op tijd konden vertrekken. Iets na 9uur kwamen we in Hagfors bij Kläverkanot aan. Dit was de uitvalsbasis van René en Eveline (NL hoe kan het ook anders?) voor hun kano verhuur. We kregen 2 🛶 en leenden 2 grote en kleine tonnen om onze spullen in te doen die niet nat mochten worden tijdens de overtocht. We haalden (bijna) alles uit de auto wat mee moest.

Onze Dude bleef daar staan en René bracht ons naar het beginpunt van onze tocht in Tyfors een ruim uur rijden verder. Tijdens het rijden vertelde hij in geuren en kleuren hoe ze 8 jaar geleden in de streek waren beland en blij waren uit het hectische leven in NL te zijn gestapt. René had zijn gevelreinigingsbedrijf aan èèn van z’n zoons verkocht en was vertrokken. Eveline hield zich met kruiden en natuurlijke medicijnen bezig. De kano verhuur doen ze als hobby - René werkt 6 weken per jaar en voor de rest klust hij in z’n schuur en geniet van het leven. 4 van hun 7 kinderen zijn intussen ook in Zweden. Volgens René is vooral de winter prachtig in deze streek. Dan is alles wit en is het van 3 uur s’middags tot 9 uur s’ochtends donker…

Iets na 12 zaten we in onze kano’s op de zwarte rivier: Svärtälven. We hadden een kaart van de rivier en streek mee en een voorgesteld eindpunt maar waren verder vrij om te doen wat we wilden. Puur genieten dus! Na een klein opwarmertje stopten we op een eilandje voor lunch. Ik had s’ochtends nog twee lekkere pastasalades gemaakt - één met feta en één met zalm - met restjes uit de koelkast en daar smulden we van.

De zon scheen fel en we hadden ons goed beschermd met petjes, brillen en creme. Af en toe plonsden we in het water voor een verfrissing. De rivier veranderde constant van heel breed naar smal, meestal diep maar op sommige plaatsen - vooral waar de waterlelies bloeiden, ontdekten we - ondiep met bomen op de bodem. Jelle spotte een rots waar je van heel hoog in het water kon springen. We testten het en de jump bleek super, maar het eiland was al geclaimed door de rode mieren dus we bleven er niet lang. Op het vervolg van het traject moesten we drie keer een land transport doen, bij Gustavsström, Södra Laggen en Norra Älvsjön. Het bordje toont twee mensen met een kano boven hun hoofd maar gelukkig hadden wij daar een trolley voor mee gekregen van René. We haalden eerst de spullen uit de kano, dan zetten we de trolley er onder, spullen er weer in en dan rijden naar het punt waar we weer het water in konden. De eerste keer overbrugden we 10m om te oefenen. De tweede kaar was 400m en de derde 300m. We hadden er met z’n viertjes een handig systeem voor met vlot teamwerk. Ik stond in voor de trolley terwijl de mannen het zware heffen op zich namen. Op de laatste plek hielpen we ook een sukkelend Duits gezin, een iets minder vlot team zo te zien ;).

De eerste bivakplek bood zich aan juist na de laatste brug in Älvsjön. Niet wild genoeg voor ons want het was naast een badplaats die toegankelijk was vanaf de weg en dus best druk. We vaarden door op zoek naar een geschikter plekje om ons kamp op te slaan want het was intussen 5uur. We zagen een ideaal plekje dat al bezet leek, maar ineens riep het (Nederlandse) meisje dat op het plekje stond dat zij aan het opkramen waren en het vrij kwam. Lucky us!

De open plek was zonovergoten met wat bomen er rond. Terwijl het jonge stel Nederlanders hun spullen bijeen zochten en kano vulden - ze waren voor 10 dagen onderweg en zwaar beladen - haalden wij onze kano’s leeg. Toen ze weg waren zetten we onze twee tentjes op en maakten het plekje ons eigen - met uiteraard een borrelblad. We zijn wel 4 dagen aan het detoxen van bier, wijn en cola dus er is enkel water en thee om te drinken.

Jelle hield zich bezig met de hakbijl die we tijdens deze trip hadden gekocht. Hij maakte hout klaar voor het kampvuur en hakte zelfs een hele (grote) boomstam in twee. Intussen luisterde hij naar het boek van de Mazerunner. Jan las zijn tweede boek uit en Maarten is in het eerste van Jan begonnen nadat hij de kathedraal van de zee uitlas. Ik heb mijn boek van Lize Split (Ik ben er niet) in de Dude gelaten want vindt het redelijk deprimerend. Ik heb het laatste boek van Carlos Ruiz Zafon mee.

Rond half 8 aten we aardappelpuree (ja, uit ‘n zakje) met boontjes en haloumi op z’n Mexicaans. Het was een heerlijke maaltijd en we aten allemaal ons buikje rond (met dank aan Leon die de haloumi kruiden uitgekozen had). Leon is intussen naar papie en mammie vertrokken om daar een paar daagjes te studeren, dus wordt ook vast goed verwend. We missen hem wel. Na het eten (en de afwas in de rivier) verkenden Jan en ik de buurt tot aan een nabij gelegen meertje waar een bivak was. Er stond ook een spiksplinter nieuw droog toilet (met wc-bril!) waar ik dankbaar gebruik van maakte. Maarten en Jelle verzorgden het kampvuur en maakten het nog gezelliger op de plek. Het blijft wel vreemd om aan het kampvuur te zitten in het licht en de warmte. We dronken voor het slapen gaan samen nog een kopje thee met M&M’s (wat ons aan “de blok” deed denken).

Geschreven door Bossuytjes.op.reis