Toen we om 4 uur s’ochtends klaar stonden om Tikal bij sunrise te bezoeken wisten we niet meer of dat wel zo’n goed idee was. In het pikkiedonker vertrokken we toch met goede moed. De (verplichte) gids Andres kwam een kwartier te laat en bleek helaas niet zo ideaal te zijn. Hij sprak engels maar brabbelde er maar wat op los zonder n echte “storyline” te hebben. Hij wist ons wel bijna als eerste, met n shortcut, op tempel 4 te krijgen en dat was misschien het belangrijkste. We hadden een super goede plek en zagen de lucht snelveranderen. We hoorden het oerwoud wakker worden met de brulapen en vele soorten vogels die om het luidst floten. Er zat n wolk voor de zonsopgang dus de zon zagen we pas later, maar kwam er toch. Het was een uitzonderlijk mooi zicht over heel Tikal.

Met de gids vervolledigden we de ronde van het park die we de vorige dag gestart waren en hadden zo heel veel van Tikal gezien. Het bleef mooi. Wat ons opviel is dat er zo weinig toeristen waren. Heel anders dan in Machu Pichu vorig jaar kon je hier alleen op n tempel zijn of in de “gran plaza”. Onze taxi chauffeur, die ook een restaurantje open houdt aan de ingang van het park, vertelde dat het normaal hoogseizoen is van 15 juli tot 15 augustus, maar dat het wellicht zo rustig is omdat er op 11 augustus verkiezingen zijn in Guatemala. Toeristen blijven weg uit schrik voor onlusten. Er wordt blijkbaar op verschillende plaatsen in het land geprotesteerd, maar wij hebben daar geen last van gehad.

Om 8:30 waren we terug in het hotel Tikal Inn voor ons ontbijt. Pannekoeken voor de jongens en guatemalteekse eieren voor Jan en mij. Intussen was t al “boiling hot” dus het zwembad kwam weer goed van pas. Maarten en Jan sliepen nog n uurtje en ik haalde wat achterstand van reisverslagen in aan de rand van het zwembad.

Rond 11:30 checkten we uit en kwam Rolando ons weer halen om ons naar El Remate te brengen. Hier aan het meer Peten Iza tegenover Flores hadden we nog n nachtje een (goedkopere) airbnb geboekt. Het stadje aan het meer heeft allure van een plaats die toerisme aantrekt. Je kunt zwemmen in het meer dat schoon is aan deze kant, en er zijn toffe restootjes van franse, italiaanse en veggie soort naast typische guatemalteekse comedores en winkeltjes.

Onze airbnb, el cocodrillo, was wat minder levendig dan verwacht. De flonder die ze voor t meer hadden was niet ideaal (niet lang genoeg en zonder schaduw) dus we besloten bij de buren, mon ami, te zitten. De boys doken en deden saltos naar hartelust. Jan probeerde voorzichtig in het water en het ging al beter met z’n oren. Het was zalig chillen. Na de zwem verkenden we de rest van het dorpje en dineerden bij Don David ook wel de “gringo perdido” genoemd. Jan at een vis uit het meer, Maarten fish en chips, Jelle en ik garnalen en Leon een stuk biefstuk. We smulden ervan!

We wandelden terug naar el crocodillo en kropen redelijk vroeg (8u) in ons bed, we waren per slot van rekening al op vanaf 4u! Het duurde niet lang voordat we allemaal sliepen.

Geschreven door Bossuytjes.op.reis