We genoten nog n dagje van de gastvrijheid van Carla en Francisco. Ze zijn erg aardig en hun huisje is net de zoete inval. We stonden wat vroeger op en gingen om 8:30 ontbijten in de Mandala - gerund door n Brusselaar blijkbaar. Yoghurt met vers fruit en granola, wentelteefjes, gebakken ei met bacon en een ommelet met spinazie. Wat n feest!

Na t ontbijt trokken we met de lokale bus naar de site Chan Chan van de Chimu. Zij leefden in deze adobe stad tussen 500-1500 (na Christus). Het is de grootste stad opgebouwd uit leem/klei van Latijns Amerika en bestrijkt 22 vierkante km. De stad heeft in al die jaren al veel afgezien door erosie en t fenomeen el nino dus er zijn niet veel details meer te zien.

Een van de 10 paleizen is gerestaureerd en kun je bezoeken. Voor iedere koning, die als halfgod beschouwd werd, bouwden de Chimu een nieuwe tempel. Ze aanbaden de maan en de zee in tegenstelling tot de inca’s die de zon en aarde aanbaden. De Chimu geloofden in leven na de dood. Als de koning stierf was t een eer met hem begraven te worden. Zijn hele entourage werd (vrijwillig) geofferd en mee begraven. Bij de koning begraven in t paleis dat we bezochten hebben archeologen de overblijfselen van 90 vrouwen gevonden. De Chimu waren polygaam...

Het vermoeden is dat de mummie van de koning opgebaard lag met 150kg goud. De mummie is nooit teruggevonden en wellicht met t goud gestolen evenals andere waardevolle dingen die in het paleis aanwezig zouden zijn geweest. De archeologen waren te laat en hebben slechts weinig terug gevonden. Wat ze hebben, is ondergebracht in t museum dat we bezochten na de site.

We keerden weer met dezelfde bus terug en gingen (n beetje tegen ons principe in, maar t was er zo lekker) nog een keer ceviche eten in t restootje naast Francisco’s huis. In de namiddag childen we nog wat aan zee en namen toen een taxi naar Trujillo. We dropten de bagage in t busstation en bezochten de stad.

De plaza de armas was mooi en kleurrijk met de gele katedraal als hoogtepunt. De stad heeft n mooie uitstraling met oude koloniale gebouwen die gerenoveerd zijn in mooie gele, blauwe en terra cotta kleuren. We riepen rond t plein en stopten aan casa de la emancipacion waar Peru’s onafhankelijkheid is uitgeroepen.

We dineerden chic in Casa deza, een gerestaureerd koloniaal pand. Jammer dat Jelle niet van de pasta kon genieten want hij voelde zich niet goed. Op weg terug naar t busstation kwam zn eten er weer uit. Niet fijn vlak voor n rit in de nachtbus. Hopelijk kan hij n beetje slapen. De trip is 8 uur.

Geschreven door Bossuytjes.op.reis