Heerlijk geslapen in onze Andes hutjes aan de voet van de Salkantay mountain. Om 5 uur stonden we op en stipt om 5:30 zaten we aan ons ontbijt: omeletten, gebakken plantain en als kers op de taart, maiscake met chocoladeglazuur. Het was de laatse dag met onze chef en sous chef en ze wilden het beste van zichzelf geven. Aan het ontbijt namen we al afscheid van Joel en Roger, de horsmen. Ik had n klein rijmpje in t spaans voor ze gemaakt. Ze keerden terug met hun paarden naar Mollepata, het eerste dorpje op onze trekking, 28km terug. Hierna was de hike weer per auto bereikbaar.

We wandelden om 6:30 door het hoge regenwoud verder naar beneden. Eerst over de stoffige zandweg en later op n padje langs de rio Urubamba. We stopten bij n winkeltje waar ze overheerlijke avocado sandwiches verkochten. Avocado's kwamen er vers van de boom achter t winkeltje. Door de boom vlochten zich andean passievruchtplanten omhoog. We proefden van de heerlijke vrucht waarvan je de buitenkant pelt en dan de binneste schil uitzuigt. Zalig! Bovendien kon je er voor 1 sol naar n super schoon wc met bril en bloemetjes :).

Na 12 km kwamen we aan onze lunchspot waar we koffie plukten en verwerkten tot n straf bakkie. Helaas is dat aan de Bossuytjes uit Sint Denijs niet besteed dus verder dan n proevertje kwamen we niet. Het was wel echte arabica koffie. De lunchspot had ook n voetbal en n traditioneel kikkerspel waarbij je muntjes in gaatjes moest gooien. Jelle perfecte zijn skills. De lunch was n prachtige creatie van dieren met grote kippepoten, nasi, varkenslapjes in tomatesaus, salade van bietjes, avocado's en witte bonen in currysaus. Voor ieder wat wils. Nadien namen we afscheid van de koks met n gedichtje van Arianne, de enige Peruviaanse in ons gezelschap.

Na de lunch bracht een bus ons naar de hydroelectrica vanwaar we langs de spoorlijn 13 km tot in Agua Calientes wandelden. Het was er erg druk met mensen die van Machu picchu terug kwamen dus niet echt n aangenaam pad (vol met stenen). Het indrukwekkende was wel dat we achter langs Machu picchu liepen en je op de top al terrassen kon zien (en bezoekers).

Rond 5:30 arriveerden we in Agua Calientes dat een groot mierennest van restaurants, hotels en winkeltjes is voor mensen die de heilige berg opgaan. We aten in n restaurantje - misten onze koks- en trokken toen met onze bagage naar n hotel. Niet iedereen had warm water voor de douche maar er was wifi (niet sterk genoeg om de reisverslagen op te laden, maar we konden toch n teken van leven appen).

Om 9uur, laat voor ons, lagen we onder de wol. We misten niet alleen onze koks maar ook de rust van de lodges. Om 11 uur kwam een bende luidruchtige tieners de rust verstoren en t voelde als midden in de nacht... Dat was t in feite ook want om 2:50 ging de wekker af.

Geschreven door Bossuytjes.op.reis