🌈⛰

We moesten al om 5uur op Plaza des armas staan dus had ik (Maarten) bij de boys room 5 wekkers gezet waar niemand van wakker werd tot de laatste die om 4:30 afging. Er volgde de nodige “we moeten nu weg heeft iedereen alles mee” stress en uiteindelijk raakte we op tijd in ons busje op weg naar de mountains.
We stopten voor ontbijt (zonder eitjes maar met lekkere soep) en de meesten konden nog wat slaap inhalen ondanks dat onze driver een (ik quote mama effe) “complete gek was die overal te snel reed en elke auto die hij tegenkwam voorbij moést steken.”

We overleefden de busrit en begonnen tussen de besneeuwde bergen en alpacas onze “pussy route” (we namen de route van een uur en half in plaats van de gebruikelijke 2 uur en half) naar boven. Ons pad startte op 4600 meter hoogte en we hadden al snel door dat zelf de kleinste inspanning op zulke hoogte bijna dodelijk is. Geleidelijk en met genoeg stops kwamen we bij de laatste beklimming voor het uitkijkpunt (ondertussen al op 5000m) de beklimming bleek een helse beproeving voor elk van ons, maar was het achteraf gezien meer dan waard.

De rainbow mountains die slechts drie jaar open zijn voor de toeristen en hun kleuren krijgen van mineralen in de berg (ijzer, koper, zwavel,...) stelde zeker niet teleur en de gletsjers en ijstoppen rondom waren gewoon machtig. Na uitgebreide “picture time” gingen we hetzelfde pad dat nu veel vlotter ging, op de een of andere manier, naar beneden... Onderweg genoten we van het uitzicht waar we in de way up niet veel tijd voor hadden.

De weg terug met lunch als tussenstop verliep zonder problemen alleen hadden we nog steeds die zelfde driver en zat mama nu vooraan dus kon ze zich nog meer ergeren.

Eenmaal terug in het gezellige Cusco trokken we ons hotelletje in voor een welverdiende chill en douche sessie gevolgd door een “splurge” in de KFC waar de broers al sinds aankomst in Cusco naar uit hadden gekeken. We deelden een familie bucket en mama nam iets gezonder en kregen als dessert een softijsje. Op de weg terug naar het hotel doorkruisten we de plaatselijke “Overpoort” (uitgaansbuurt) voor we snel terug naar ons hotel trokken voor een goede nachtrust.

Morgen mogen we tot 8u! uitslapen! Iedereen kijkt er al naar uit :))
Slaapwel

P.s. het was vandaag 28 juli en dus nationale feestdag in Peru maar daar hebben we op een zielig vuurwerkje na helemaal niks van gemerkt :((. De militaire defiles waren in de ochtend terwijl wij in de natuur zaten.

Geschreven door Bossuytjes.op.reis