Verhaal door: Nathalie

Een hele hik goedenavond allemaal,

Een verhaal vanaf de wijnboerderij. Of nee, de “Wine Estate”. Want dat is het. We kwamen vrij op tijd aan vanochtend na een rit van 3,5 uur. De route was mooi, je kan hier zo ontzettend ver van je afkijken. Het was ook mooi weer. Vlak voor we er waren reden we door het dorpje Franschoek. Een chique dorpje voor de rijke bleekscheten. Zo leek het tenminste. Overal restaurantjes, leuke winkeltjes en alles draait om wijn. Het was gezellig druk en er reed ook een “wine tram”. In deze omgeving zijn ontzettend veel wijngaarden. Het lijkt net de Provence maar dan met een Afrikaans tintje. Eromheen zijn bergen. Het is een heel mooi en ook beroemd gebied. Vooral geschikt voor wijnliefhebbers. Daarvan hebben we er minstens 2 bij ons en misschien worden het er nog meer als de wijntjes hier inderdaad zo goed zijn als ze beweren. Als je wijn drinkt heb je er vast al eens eentje uit deze streek gedronken. Dit lijkt me het paradijs voor oma Eef ;).

We komen aan bij Boschendal Wine Estate. De poort is indrukwekkend wit en de naam staat er met grote zwarte letters opgeschreven. Er staan mannetjes om het verkeer te regelen. Wij dachten dat we naar een leuk kleinschalig wijnboerderijtje gingen, maar dit is gigantisch! Het lijkt wel een soort Disneyland voor volwassenen. Alcoholistische volwassenen dan. We rijden de lange oprijlaan op. Overal staan hoge bomen. Het doet heel chique aan. Op het gras zijn groepjes mensen aan het picknicken en er speelt een bandje in een wit prieeltje in het midden. Het is een groot terrein met overal witte gebouwtjes. Heel stijlvol is het allemaal. We parkeren bij de receptie en krijgen gelijk een glas champagne. De toon is gezet! We willen vanavond eten bij restaurant The Werf, het restaurant wat erbij hoort. Het is een bekend restaurant in de omgeving en heeft ook prijzen gewonnen voor duurzaamheid. Wat we niet weten is dat het meestal 4 dagen van te voren al volgeboekt zit. We kijken extra zielig en zeggen dat we ons er zo op hadden verheugd. Na heel wat telefoontjes is het gelukt, we kunnen toch nog in het restaurant eten. Maar nu eerst door naar de lunch. Soms voelt het alsof we alleen maar eten, drinken en rondrijden. Is op zich ook wel een goede samenvatting van een vakantie in zuid Afrika. In de schaduw onder de bomen eten we wat bij The Deli. Ze serveren erg lekker eten met groenten uit hun eigen, gigantische moestuin. Ik heb een vegan salade met geroosterde wortel, sla, pesto en nootjes. En ze schenken de glazen hier goed vol... Ook hebben ze hier een eigen slagerij, bakkerij, winkel en allemaal mooie locaties om te trouwen..... We slaan nog wat meer alcohol in bij de winkel na de lunch (alle wijn is van hun eigen productie) en ik koop duurzame, verantwoorde, hippe zonnebrand zonder meuk. Want dat kan ik gewoon niet weerstaan, dat weten jullie inmiddels. Wisten jullie dat veel zonnebrand schadelijk is voor het koraal en de oceanen? Dat kan dus echt niet meer anno 2020 ;)
Daarna kunnen we de sleutel ophalen en gaan we op zoek naar ons huisje. Dat is aan de andere kant van de grote weg, midden tussen de wijnranken en perzikbomen! Het is even een zoektocht, maar dan komen we aan bij de Trout cottage. Een super schattig huisje ingericht in een soort Rivièra maison stijl. Morgen volgen de foto’s!

We relaxen daar even en maken ons dan weer klaar voor het diner. Het restaurant is heel trendy ingericht. We zitten in een soort serre met uitzicht op de moestuin en de bergen daarachter. Het eten is wederom heel lekker. We kunnen allemaal 3 gerechten kiezen. Pa en ma nemen er een bijpassend wijnarrangement bij. Ma en ik hebben 2 vegetarische gerechten, een met pompoen en een met tomaat. De mannen gaan voor vlees en nog meer vlees. Tijdens het eten komen we erachter dat er een bosbrand gaande is in de buurt. Er hangt enorm veel rook in de bergen en we zien de brand steeds verder gaan. Als het donker wordt zien we een enorme oranje gloed. Het is waarschijnlijk op zo’n 20 km afstand. Heel bizar om van zo dichtbij een bosbrand mee te maken. Pa vraagt aan de locals of we ons zorgen moeten maken en heeft op Google maps al een vlucht route uitgestippeld. Maar dat hoeft niet volgens hen, dit komt vaker voor en door de rivier kan het onze kant niet op komen. Toch blijft het een raar idee dat op wat kilometer van waar jij rustig in je bed ligt te slapen de boel in vuur en vlam staat. Ik hoop dat daar geen mensen wonen die nu hun huis uit moeten.

Na het eten horen we buiten telkens muziek. We lopen richting het geluid. Dit klinkt als een goede party en die moeten we even traceren. We vragen het aan de man bij de poort. Het blijkt een festival te zijn op 1 minuut rijden. We rijden erlangs maar komen er niet echt achter waar de ingang is. Maar de wind staat zo dat we bij het huisje ook nog kunnen meegenieten van de muziek.

Pa ziet zo’n wine estate ook wel zitten en is in staat z’n toko op te doeken. Door de klimaatverandering kunnen we in Ouddorp ook bijna druiven gaan verbouwen. Morgen hebben we een wijnproeverij en gaan we met de wijntram mee. Ik snap niet dat al die mensen hier niet de hele dag lallend over het terrein lopen. Met die hitte erbij stijgt de alcohol snel naar je hoofd. Maar hier kijken ze niet raar op van 5,6,7 wijntjes per dag.

Terug bij het huisje zoekt pa meteen zijn verrekijker en tuurt naar de bosbrand. Waarschijnlijk gaat ie er vannacht elk uur uit om de staat van de bosbrand te inspecteren (nee hoor ;). Het brand al 4 dagen en de wind is nu gedraaid, weg van ons. Dat is voor nu positief. We zullen ook eens een rustig nachtje kunnen slapen hier!

Morgen gaan we weer verder drinken. Proost🥂🌞

Geschreven door Travellingtheworldtogether