Hallo uit Medewi!

Pfoe, wat een dag weer vandaag. Heel veel (mooie) dingen gezien! De wekker stond om 07:00. Met pijn in mijn hart heb ik dat heerlijke bed weer verlaten. Snel de backpack weer ingepakt (op de een of andere manier lijkt het een half uur na aankomst altijd alsof er een bom is ontploft). We lopen naar het cafeetje aan de overkant voor yet another bananenpannenkoek. Het is nog vroeg, maar veel mensen zijn alweer op weg om te gaan surfen.

Dag Canggu, ik ga je nog missen! I think I will be back 😏. Edi staat voor om ons op te halen. Het is zo relaxed dat hij gewoon Nederlands spreekt. Wel met een grappig accent. Hij zegt bijvoorbeeld 'handy talkie' voor walkietalkie en 'zeg maar zo'.

Het regent en is een beetje grauw. De eerste stop is een vlindertuin. Ik verwacht er eigenlijk niet veel van. Maar dat pakte wel anders uit! We worden meteen naar een prieeltje gebracht. Er is verder niemand. Voor ik iets kan zeggen krijg ik een wandelende tak en bladeren op mijn hand en Luuk een gigantische zwarte kever. Zo cool! Echt fascinerend om te zien hoe erg die beestjes echt op bladeren en takken lijken. Zo slim gemaakt. Naast ons staan er ook een paar hokjes met schorpioenen open. Maar eh, niet aanraken hoor want die zijn giftig. Geen zorgen mevrouw, het zou nog geen seconde in me opkomen.
Ze spreekt Nederlands. Ik vind dat altijd zo leuk dat mensen moeite doen om jouw taal te spreken in een ander land.

Daarna lopen we door naar de vlinder afdeling. Er staat een grote kast waar tientallen coconnetjes aan knijpers ophangen. Ook hangen er wat vlinders aan. Al deze vlinders komen vandaag uit. Sterker nog, we zien er eentje uit zijn cocon komen. Een paar minuten later is 'ie al twee keer zo groot geworden! De vleugels moeten nog een tijdje drogen, daarom blijven ze nog zitten. Ook krijgen we de allergrootste vlinder op onze hand. Wat een ding! Deze vlinder heeft aan de bovenkant een tekening van een slang zitten, om andere dieren af te schrikken. Hoe slim is dat bedacht? En het is nog een mooie tekening ook.
Eigenlijk jammer van de natuur dat het twee maanden duurt voor een vlinder een vlinder wordt en hij dan maar een paar dagen leeft.

In de tuin vliegen niet veel vlinders, omdat het regent. We lopen een klein rondje en gaan dan nog ergens naar binnen waar onwijs veel insecten en vlinders tentoon worden gesteld. Ongelofelijk wat daar allemaal staat! Ik wist niet dat er zulke mooie vlinders bestaan. Knalblauwe met parelmoerglans. Wow. Ik zeg de hele tijd "ohooooh" en "waaaauw", net zoals mijn kleine nichtje Zoë. Maar ook de meest creepy insecten komen we tegen. Gigantische kevers in alle kleuren. Een duizendpoot. Schorpioenen. En dieren waarvan ik niet wist dat ze bestonden en die ik ook zeker niet wil tegenkomen op de hotelkamer.

We rijden door naar het Jatiluwih rijstveld. Nadat we in Ubud waren geweest, kwam ik erachter dat we een belangrijk deel hadden gemist: een rice terracce. Hier moet je gewoon geweest zijn in Bali. En dit is de allermooiste, die ook nog niet toeristisch is. We hebben geluk, als we aankomen breekt de zon door. Het uitzicht is adembenemend. Overal waar je kijkt zie je lagen en lagen rijstvelden. En dan te bedenken dat dit allemaal met de hand is gemaakt, gepland en geoogst. Ik krijg wel wat meer waardering voor rijst. We doen een 'soft trekking', oftewel een rondje lopen. Het is wel een klein beetje een doolhof. De route wordt iets langer dan gepland..

Door naar de trekking. We moeten flink klimmen (een berg op) met de Toyota. Onderweg vertelt de gids veel. We komen een hoop te weten over de verschillende soorten sambal en rijst (er is ook rode en zwarte rijst, en ze eten dus 3x per dag rijst!). Maar ook over de Balinese tradities leren we bij. Zo is er bijvoorbeeld een nationale rustdag waarbij je niet naar buiten mag (toeristen ook niet). Anders krijg je een boete van €60! Zijn wij in Nederland toch nog best wel mild met de zondag. De omgeving hier in het noorden is erg mooi. Je ziet kruidnagelbomen (wist niet eens dat dat aan een boom groeide) bananenbomen, mangobomen. Maar ook groeit hier cacao, passievrucht en durian (dat stinkding, die dus ook nog heel ongezond blijkt te zijn!)

Eerst even een nasi goreng naar binnen gewerkt, we verwachten namelijk nogal wat van die tocht.

Met hoge sokken, dichte schoenen, een rugzak met chips en water en een wandelstok (ja echt, ik voelde me echt pelgrim maar het bleek nog verrekte handig) staan we klaar. Let's do this! Het duurt ongeveer 2 uur. Er gaat een Engels sprekende gids mee. Er is op zich wel
een pad in de jungle, maar je moet wel
vaak lianen aan de kant duwen of over boomstammen heen stappen. Er zijn hier geen enge beesten (ja wel slangen en spinnen, maar die zijn niet giftig... Uh oké). Wat er wel zijn, zijn bloedzuigers. Gad-ver-damme. We checken regelmatig onze benen en ja hoor; een stel probeert onze schoenen binnen te dringen. Yuk.
Onderweg zien we bomen die door parasieten gedood zijn en wilde gember die gebruikt wordt voor herbal medicine.
De tocht gaat snel, binnen no time hebben we een uur gelopen en zijn we bij de kano's. Ik dacht eerst dat we zelf moesten gaan roeien, maar er komt een captain aan. Als we de kano ingaan is er nog een ceremonie bezig. Mensen worden onder gedompeld in het koude, heilige water. Het zal vast nut hebben, maar het ziet er maar een beetje luguber uit. Zeker met die mist die over het meer hangt.
We vertrekken. Dit tochtje gaat nog wel ff duren. Ze roeien met zijn tweeën en het is een groot meer. Er hangt een hele mystieke sfeer. Overal om je heen is het groen, maar soms zie je niks door de mist. Je zou hier echt perfect een thriller op kunnen nemen. De lucht voelt ook echt heel schoon. Aan de overkant staat Edi op ons te wachten.

Als we weer in de auto zitten, moe natgeregend en koud, kakken we allebei helemaal in. De auto's hier hebben ook geen verwarming ingebouwd, alleen airco. Je kan kiezen uit lekker koel, fris, koud en diepvries. Ik kies voor lekker koel met een deken.

Na een rit van twee uur komen we aan in Medewi. Hier gaan we verder niet veel doen behalve slapen en chillen. Het is meer een tussenstop (helaas, want je kan er ook goed surfen maar de tijd dringt!) Ons verblijf (Gubug Beach Bungalow volgens mij) is aan het strand gebouwd. Vanuit het zwembad kijk je op het strand en de golven. Heel leuk! We ploffen meteen neer op een zonnebedje. Daarna maken we een strandwandeling en speel ik nog met de plaatselijke hond, die ik mee lok naar het hotel (haha sorry ik kan het gewoon niet laten). Het begint weer keihard te regenen en dat kan maar één ding betekenen: het warme zwembad in met een bintang. Je bent een levensgenieter of je bent het niet.

Morgen gaan we naar Java. Best spannend! De route is nog niet bepaald en zit ook nog niet helemaal in mijn hoofd. We weten wel al wat we willen doen en waar dat ongeveer is. De afstanden daar zijn wel een stuk groter, maar het moet te doen zijn binnen een week. Voor mijn gevoel begint het avontuurlijkste gedeelte van onze reis nu pas. We gaan de Bromo
vulkaan beklimmen (met zonsopkomst), de Ijen crater bekijken, de Borobudur tempel bezichtigen (ook met zonsopkomst) en naar verschillende koffie en theeplantages. We zijn nu bezig om het verder uit te stippelen en het eerste hotel is al geboekt. Vanaf de haven in Bali is net maar 15 minuten varen met een Ferry.

Tot morgen vanuit Java! 🇮🇩

Geschreven door Travellingtheworldtogether