Het weekend is alweer bijna voorbij! We we zijn weer terug aangekomen bij MEF. Het is heerlijk rustig. De omgeving rondom het hotel was een stuk drukker. Het lijkt eigenlijk alsof je aan het kamperen bent: we gaan weer terug naar onze tijdelijke thuisbasis. En dat voelt goed!

Vanochtend werden we zelfs voor de wekker wakker en de zon scheen gelukkig weer lekker. We ontbijten weer aan de rivier en gaan nu ook bij het zwembad liggen en zonnen. Het is net uit te houden in de ochtenduurtjes. Echt heel bruin zijn we tot nu toe niet geworden, dus die tan mag nog wel even wat donkerder. De olifanten komen weer in grote getale de rivier in gestormd om 10:00! Grappig hoe snel je ‘went’ aan dingen. Gister geloof je je ogen niet en vandaag lees je tussendoor af en toe een bladzijde van een boek. Het is weer heel leuk om naar ze te kijken, sommigen komen echt dichtbij en scharrelen rond ons hotel rond en komen met hun slurf naar ons toe. Zelfs een jonkie, zo schattig dat kleine slurfje. Deze olifanten zien er net iets anders uit, ze hebben een minder roze tekening dan de olifanten bij MEF (Aziatische olifanten). Waarschijnlijk toch net weer een andere soort. Ma is emotioneel, omdat ze een kleintje alleen ziet staan die geen aandacht krijgt van anderen. En omdat ze de olifanten en hun gedrag zo “menselijk” zijn. Vanuit ons menselijk perspectief zijn bepaalde dingen die we zien heel zielig of aandoenlijk, terwijl dit voor olifanten misschien niet eens het geval is. En als er dan ook nog zielige fluitmuziek op de achtergrond opstaat.. waterworks. Tsja, nogmaals, het blijft twee kanten houden dat deze dieren in ‘onze’ wereld leven en niet in die van hun zelf. Uiteindelijk is dat nauuurlijk wat je het liefst wil. Je gunt ze niks anders dan liefde en een goed leven.

Een andere emotie die hoog oploopt is irritatie. Is er blijkbaar nogal een “belangrijk” influencer koppel neergestreken in het hotel. Dat betekent: mensen die de hele dag foto’s van zichzelf maken op de mooiste plekken voor Instagram en hiervoor betaalt krijgen en zelfs veel dingen gratis. Op zich denk je dan natuurlijk: prima baan. Ik zou ook best gratis de wereld rond willen reizen en mooie foto’s maken, maar de arrogantie die er bij sommige mensen dan blijkbaar bijkomt is ONGEKEND. Dit stel komt enkel en alleen naar dit hotel om foto’s te maken als de olifanten achter hen in beeld zijn. De olifanten interesseert ze geen ruk. Vooral het meisje is erg. Staat mn kont er wel goed op? Ik ga even zwoel liggen kijken op de zwembadrand. Oh nee ik ga even dansen. Of met een holle rug op een strandbedje liggen. #memyselfandi. En alles moet 5x overnieuw met verschillende camera’s en drones. Mag ik ff een tijltje? Ma en ik vinden het hilarisch en tenenkrommend tegelijk. Zouden die mensen nou nooit eens moe van hun eigen hoofd worden? Wij waren het in elk geval al na 5 minuten en deze mensen hoef ik zeker niet te volgen op Instagram. Joe.

Dan pakken we onze biezen en checken uit. Op naar Pinnawala orphanage om ons beklag te doen. We zullen ze krijgen ;). Een vrij ongeïnteresseerde vrouw spreken we aan. Ze wijst ons op een boek waar we het in kunnen schrijven. Ja hallo. Dacht het niet. Haal de manager maar. Maar dan verwijst ze ons toch ook door een vrouw die godzijdank goed Engels spreekt. We leggen de situatie uit en ze begrijpt ons volkomen. Heel fijn. Ze geeft ons het gevoel dat ze er iets aan gaat doen en noteert mijn e-mailadres. Het probleem blijft: de mentaliteit van de mahoets. Erg lastig en dit herkennen we ook bij MEF. Het is een langzaam proces..

Toch enigszins voldaan lopen we daarna naar de supermarkt. We slaan wat snacks in voor aankomende week en kopen alvast kadootjes voor ‘onze’ mahoet. Ze verdienen slechts €4 per dag, dus veel geld aan ‘extra’ dingen kunnen ze niet uitgeven. We kopen zeep, wasmiddel, scheermessen, scheerschuim, deo, douchegel, shampoo, lekkere koekjes en cake en nog wat kadootjes voor zijn zoon en dochter. Als ‘ie maar niet denkt dat we hem vinden stinken. Het kost geen drol allemaal en het is gewoon leuk om kadootjes te kopen. We kopen ook een ijsje, van al dat gesleep met onze inboedel krijgen we het bloedheet. Bij een restaurant iets verderop drinken en eten we wat. Er is bijna niemand in het restaurant. Ik zie dat er WiFi is en vraag aan de meneer van de bediening of ik de code mag. WiFi? Hebben we niet hoor. Uhuh leugenaar. Als nog niet eens het laatste stukje brood in ons mond hebben gestoken komt ‘ie al met de rekening aanzetten. Hij zit ons echt weg te kijken. Nou prima, dan gaan we en die fooi kan je ook op je buik schrijven. We pakken een tuktuk naar MEF. Meteen zien we muthu in de rivier. De mahoet ziet ons ook en hij is helemaal blij. Schattig. We pakken onze spullen weer uit. Een aantal kledingstukken hebben we laten wassen. Omdat de zon niet schijnt, fungeert het hemelbed nu als droogrek. In Nederland hebben we allemaal schoolspullen gekocht. We verdelen dit onder de mensen die in het Colonial house werken waar we slapen. Zij zijn allemaal zo ontzettend lief. Hopelijk kunnen ze het goed gebruiken. Tijdens het douchen (heb die koude douche gemist, for real) kom ik erachter dat ik flink verbrand ben. Die paar uurtjes Sri lankaanse ochtendzon zorgen ZEKER voor een tan. Gelukkig hebben we de
magical aloe Vera balm uit de herbal garden. Zo zie je maar. Je weet maar nooit wanneer je zo’n mysterieus potje nodig hebt.

Bij het diner ontmoeten we de nieuwe vrijwilligers. Een jongen uit België en een meisje uit Frankrijk. We zijn nu dus nog maar met zijn vieren. Dat wordt aanpoten! Maar het zijn wel leuke mensen. We vertellen over onze ervaringen met de olifanten dit weekend en de project leiders van MEF zijn verrast. Nog niet eerder hebben ze positieve feedback terug gekregen. Voorheen stonden veel meer olifanten vast in de rivier en er was ook iets te doen om
Pinnawala elephant orphanage omdat ze kleintjes uit het wild zouden halen om er maar voor te zorgen dat er landelijk 200 olifanten in gevangenschap leven. Deze olifanten hebben ze nodig voor de Para hari, een cultureel feest. Dit doen ze nu niet meer, maar ze hebben wel breeding programma, dus baby olifanten worden op het park geboren. Ook voor Pinnawala geldt: het is een langzaam proces..

Ik check het schema voor deze week: yes! Twee keer vitaminballs, te beginnen met morgen. Morgen wordt een drukke dag want we hebben ook de fruitshop, de daybeds, nightbeds en muthu in bad doen. Maar wel leuk! Na het eten kijken we met zijn allen Bohemian Rapsody. Goeie film! Ik kende de muziek van Queen wel, maar heb me er nooit echt in verdiept. Kan het nu wel meer waarderen.

Morgen begint er weer een nieuwe week: let’s do this! 🐘

Geschreven door Travellingtheworldtogether