Senggigi, Lombok II

Indonesië, Nusa Tenggara Barat

Selamat matam van een stelletje vermoeide backpackers 🙏🏻

We hadden weer een lekker dagje vandaag. De wekker stond om 04:30. Na bijna niet geslapen te hebben is dat dan even wat minder, maar er stond iets leuks op de planning. Van het hotel hadden we zelfs nog ontbijtboxen gekregen met toast en een gekookt eitje. Volgens mij zijn wij de enige gasten nu in het hotel, dus ze zullen wel blij zijn dat ze iets te doen hebben haha. Om 05:00 stonden we klaar, maar de driver nog niet. Die kwam door een lekke band pas om 05:45. Hmm die kostbare minuutjes slaap.. Maar het was echt een hele aardige man en al helemaal vrolijk op dit tijdstip.

Via de kustroute aan het noorden reden we richting de twee watervallen. Lombok is een heel groen en heuvelachtig eiland. Langs de kust heb je telkens baaitjes met witte zandstranden en veel palmbomen. Na 1,5 uur komen we in het dorpje Sinaru aan. Dit dorpje staat normaal gesproken helemaal in het teken van de Mount Rinjani, een actieve vulkaan die door veel toeristen wordt beklommen. Het is een klim van 3 dagen en 2 nachten tot de top, maar het uitzicht schijnt heel mooi te zijn. We hebben er nog over getwijfeld om het ook te doen, maar de vulkaan is de komende drie maanden dicht .iv.m. het regenseizoen. Jammer!

Bij de watervallen aangekomen stond er een guide op ons te wachten. Een jongen van 22 die op zijn slippers naar beneden liep. Er was verder, in alle vroegte, nog niemand te bekennen. Eerst kwamen we bij een kleine waterval. Ik heb volgens mij nog niet zo heel vaak een echte, schone, niet-toeristische waterval gezien. We lopen (over stenen, door beekjes op blote voeten) verder naar de tweede. Die is een stuk groter en je kan er ook zwemmen. Heel mooi om te zien en we hebben 'm helemaal voor ons zelf. Het water is koud, maar heel schoon. Luuk gaat even zwemmen en ik ga er tot de helft in.

Daarna rijden we weer door naar Sembulan. Dit is een dorp waar ze nog op traditionele wijze leven. We krijgen een tour van een nieuwe gids door de omgeving. We krijgen de stukken land van de boeren te zien waar van alles en nog wat op wordt verbouwd: chili pepers, aardappelen, knoflook, sla, broccoli, tomaten en zelfs aardbeien. En natuurlijk rijst! De verbouwde rijst houden ze zelf, de rest verkopen ze. Chili pepers bijvoorbeeld zijn best veel waard, maar in het regenseizoen is vaak een deel van de oogst mislukt. Ook gebruiken ze sinds de komst van de Australiërs pesticiden, waardoor de groentes kleiner worden. Het is interessant om te zien en de verhalen te horen. Daarna lopen we langs een bamboe plantage. Er stonden enorme grote stengels bamboe. Ze gebruiken dit zelf om huizen te bouwen. Ze zijn heel zelfvoorzienend. Kan je het je voorstellen; een huisje van bamboe stengels?

Daarna lopen we door naar de traditionele huisjes. De gids vertelt heel veel verhalen over hoe het in zijn werk gaat als een stel wil trouwen bijvoorbeeld. De huisjes zijn heel primitief. Het is amper voor te stellen dat er in deze tijd nog mensen op zo'n manier leven. Ze stoken bijvoorbeeld gewoon binnen een vuur en er zitten geen ramen in het huisje. Het hele huis is gemaakt van bamboe en klei. Niks is aan het toeval overgelaten: ze hebben 7 traptreden want dat is hun geluksgetal. Links wordt de rijst gekookt en rechts de groente. Het dak is laag gemaakt, zodat iedereen die binnenkomt moet bukken en automatisch respect toont. Cool toch?

Onderweg praten we met de taxichauffeur en komen we wat meer te weten over het leven op lombok. De meeste mensen hier zijn arm en halen hun inkomen uit toerisme of landbouw. Een gemiddeld inkomen is 2 miljoen IDR per maand. Dat is €120. Nu is het leven hier wel een stuk goedkoper, maar €120 is natuurlijk niks. Raar om te bedenken dat wij voor deze hele dag hetzelfde bedrag betalen.

We vragen nog hoe het zit met het geloof op dit eiland. Waar op Bali 90% van de mensen hindoe of boeddhist is, is hier 90% moslim. "But don't be scared, 'cause in Lombok we treat eachother like brothers and sisters''. Ze hebben respect voor elkaars geloofsovertuigingen en er zijn nooit moeilijkheden, zelfs niet binnen één dorp. Blijkbaar staat Lombok daar ook bekend om. Er zijn hier ook geen extremisten. De manier waarop ze hier met elkaar omgaan, zo zou het toch in heel de wereld moeten zijn. Het is dus wel
mogelijk.

Als laatste stop gaan we even kijken hoe de vrouwen hier weven. Zo'n leuk sjaaltje met de hand maken duurt maar liefst twee weken! Iedere vrouw in het dorp moet dit kunnen. Meisjes leren het van hun moeder. Als ze het niet kunnen, mogen ze niet trouwen. Dan "heb je er niks aan". Hm...

Als we terug willen rijden is het echt ontzettend slecht weer. Het regent knetterhard, de straten overstromen en het is ineens heel mistig. Ook al zijn de wegen hier heel goed! Moet je nagaan, ben je aan de andere kant van de wereld heb je nog betere wegen dan in België.
Wanneer we verder omlaag rijden is het gelukkig snel weg. We stoppen nog even bij Monkey Forest, wat hier niet echt een park is maar gewoon een plek in de jungle waar veel apen leven en een weg doorheen loopt. Toevallig hebben we een zak pinda's bij ons. De apen zijn lekker brutaal en komen het wel uit je handen grissen. Er zijn ook veel baby aapjes, zo schattig. Als je pinda's in je hand houdt, komen de apen naar je toe en kijken een beetje minachtend naar wat je te bieden hebt. Dan pakken ze het met hun iniemiemie handjes en slaan er soms nog mee tegen hun hoofd. En als je niet snel
genoeg bent met nieuwe pinda's geven, slaan ze op je hand. Hier met die pinda's! Ik weet dat je meer hebt!
Het is echt grappig, die gezichtsuitdrukkingen die ze ook hebben. Zo cool om ze gewoon 'tegen te komen' in het wild en ze niet zelf op te zoeken in een dierentuin.

Na een lange rit komen we weer in de buurt. De taxichauffeur vraagt nog of we nog moeten pinnen of boodschappen moeten doen of uiteten (zonder extra geld te vragen). Echt super aardig, ze doen alles voor je hier.

Als we terugkomen nemen we eerst eens een Bintang en boeken een hotel voor de komende dagen in Kuta: Kuta Bura Hotel. We gaan naar het zuiden waar hopelijk de zon schijnt! Dezelfde taxichauffeur als vandaag gaat ons brengen en we gaan ook nog langs een paar bezienswaardigheden.

Na een snelle maaltijd bij het hotel kijken we nog even film op de kamer. Dat hebben we nog niet eerder gedaan de afgelopen twee weken! Er zijn nog goeie films ook. En daarna maar even wat uurtjes slaap inhalen...

Zzzzzzzzzzz

Geschreven door

Al 1 reacties bij dit reisverslag

Nou backpackers, dat is weer een heel verhaal. Logisch dat jullie vermoeid raken. Wel heel leuk zo'n veelzijdigheid aan mensen te ontmoeten en de warmte te ervaren. Juist van diegene die zo hard in de weer moeten voor hun bestaan en dan vooral mooi te ervaren, dat verschil in geloof toch zo goed samen kan gaan. Vooral ook het verschil in wonen, werk, opleiding moet voor jullie een enorme indruk maken in vergelijk met het leven bij ons. De kansen die ons worden gegeven. Dat laat wel zien hoe enorm bevoorrecht jullie / wij zijn. Zo geeft zo'n vakantie ( behalve heel veel plezier ) ook veel om over na te denken. Geniet er van. Dikke knuffel oma Eef

Oma Eef 2018-01-13 15:22:57
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.