Verhaal door: Nathalie

Hallo allemaal, leuk dat jullie weer meelezen! Inmiddels zijn jullie met een hele club denk ik, haha. Als jullie nou gewoon een jaarlijks abonnementje afsluiten op de verhalen, kun wij blijven reizen en jullie blijven lezen?

De dag begon weer redelijk vroeg, de wekker stond om half 7. Om 7 uur zou onze mountainbike tour beginnen. Het was nog heerlijk koel buiten. Met een guide zouden we het park rond fietsen. Er zijn geen gevaarlijke dieren in dit park, alleen een luipaard die soms uit het Krugerpark komt om in dit park te jagen. Omdat de dieren in dit park “opgesloten” zitten, zijn het makkelijke prooien. Maar dit gebeurt eigenlijk alleen s nachts, als de luipaarden actief zijn. Dus ik was ook weer gerustgesteld. Konden we tenminste rustig op het fietsje rond sjeezen. We waren de poort nog niet uit of er stond al een groep Impalas (een soort Afrikaanse herten) en de familie pumba kwam ook weer langs.

We hebben een hoop gezien in die 2 uurtjes. Een hele giftige boom, waarvan 1 druppel in je oog al genoeg is om je blind te maken. Een boom die “Wag ‘n Bietje” wordt genoemd. De naam heeft 'ie te danken aan het feit dat je er makkelijk aan blijft hangen door zijn stekels. Dan zeg je op z’n Afrikaans: wag n bietje (wacht ff), ik zit vast aan die boom. Zo grappig die zuid Afrikaanse taal. Heel veel Nederlandse invloeden zie je terug. Zo zijn er plaatsjes als "welkom”, “geluk”, "weltevreden" en “de goede hoop”. Ook zagen we weer veel impalas, maar ook gnoe’s, die een beetje verlegen waren. De grappigste dieren zijn toch wel de pumba’s, die hun dunne staartje omhoog hebben als ze rennen. Die gebruiken ze om af te remmen. Zonder staart knallen ze nog wel eens tegen een boom. Over pumba gesproken, de vogel van the lion king hebben we ook vaak gezien. Toen wilden we toch wel eens op giraffen en zebra jacht. We sjeesden door smalle zandpaadjes, takken ontwijkend en slippend door het zand. Het werd inmiddels wel steeds warmer. Gelukkig stond bij de gids ook het zweet op zijn voorhoofd, het lag niet alleen aan mij. De zebra’s waren snel gespot. Ik vind ze zo cool met hun strepen. We konden best dichtbij komen. Ze zijn in principe niet agressief, maar je moet er niet te enthousiast heen rennen. De gids vertelde dat hij wel eens heeft gezien dat iemand door een zebra werd gestampt. Dan mag je hopen dat het niet op je hoofd is, want dan ben je wel klaar.

Toen door naar de giraffen. Als echte Freek Vonks gingen we op zoek naar verse giraffen sporen en poep. Al snel vonden we dat en begonnen het spoor te volgen.. nog geen 2 minuten later konden we op de noodrem, want recht voor ons stond een giraffe. Midden op het pad. En niet een kleintje ook. Totaal niet onder de indruk staarde hij ons aan. Hij dacht vast, ah daar heb je weer zo’n stelletje vreemde wezens op de fiets. Hij bleef de hele tijd voor ons staan. Rechts van hem liepen nog een paar giraffen en een clubje zebra’s. Zo bijzonder om te zien, ook dat ze zo samen leven.
We zagen ook de beschermde mestkever. Of dung Beetle, zoals ze m hier noemen. Zo grappig, hij was net klaar met zijn balletje. Dat gebruikt hij als huis, zodat de vogels hem niet kunnen pakken. De gids vertelde dat ze ook vaak medicijnen uit de natuur halen. Zo gebruiken ze bijvoorbeeld een duizendpoot waar ze thee van maken om ervoor te zorgen dat kinderen niet meer in hun bed plassen. Bijzonder..
Uiteindelijk hebben we 14 km gefietst en net toen het echt warm begon te worden, kwamen we weer bij het huis aan. Daar stond meteen een lekker ontbijt op ons te wachten. Wortelsap, bananenbrood, yoghurt met muesli en noten en roerei. Dat ging er wel in na die fietstocht!

Luuk ging daarna door naar een massage (wat een zwaar leven heeft 'ie hè?), en wij hebben de spulletjes verder ingepakt om naar ons volgende adres te gaan. Die rit duurde gelukkig niet zo lang, ongeveer 2 uur. Het was met name door het Kruger park. Eerst moesten we door een poort om ons te melden bij beveiligers. Onze auto werd gecontroleerd door een hond, waarschijnlijk op munitie (stropers). En Luuk moest aangeven dat hij een drone bij zich had. Serieuze business daar. Na een lang, hobbelig pad komen we aan bij Bateleur Safari Camp. Iemand staat ons meteen op te wachten. Onze auto wordt geparkeerd en bagage naar de tenten gebracht. VIP hoor! Ja, je leest het goed. De tenten. Dit is dus een klein kamp midden in het natuurreservaat. We slapen tussen de wilde dieren. Het is niet omheind, behalve voor olifanten. Verder kan alles hier praktisch naast je tent staan. Ook luipaarden en leeuwen dus. Het is kleinschalig en de tenten zijn nog best luxe! Het is heel goed afgesloten voor muggen, maar we moeten wel uitkijken voor slangen en dodelijke schorpioenen. Okee.. je hoeft dat maar 1 keer tegen mij te zeggen en de komende 4 dagen denk ik nergens anders meer aan. Onze tent wordt 2 keer per dag gecheckt en we hebben goede klamboes. Veel tijd zullen we toch niet doorbrengen in de tent, want we hebben een druk programma. We gaan twee keer per dag op Safari, daar komen we hier echt voor. Bij zonsopkomst en zonsondergang, telkens ongeveer 3 uur. In de tussentijd kun je tukken, zwemmen, eten, en een boekje lezen ofzo. De wekker gaat elke dag om 5 uur dus we zullen wel vroeg naar bed gaan! S avonds moeten we dus ook uitkijken als we naar de tenten terug lopen, want je kan letterlijk oog in oog komen te staan met een luipaard. Daarvoor hebben we ook instructies gekregen en we hebben een walkie talkie in de tent voor noodgevallen. Ondanks dat we een contract hebben getekend dat zij nergens voor verantwoordelijk zijn (wij willen hier toch zo graag slapen :)), wordt er wel goed op ons gepast en nemen ze zo min mogelijk risico.

Na het “inchecken” gaan we lunchen. De mannen zijn blij, want er staan hamburgers op het menu. Het park ligt aan een riviertje die grotendeels droog ligt. Daar lopen ook dieren langs. Ook olifanten! Hopelijk gaan wij dat ook meemaken. Daarna pakken we al vrij snel onze spullen in voor onze eerste sunset Safari! Veel hoedjes zonnebrand en deet mee, want er is geen schaduw. Het is echt zo’n jeep als uit de film. En de omgeving is ook zoals uit de film. Het is veel groener dan ik had verwacht. Ik had meer een soort droge vlakte voor ogen. Nog geen 5 minuten onderweg spotten we de eerste olifant. Een grote! Het rijden alleen al is heel mooi, ook zonder dieren. Dan komen we ineens een hele grote kudde impalas tegen, met daarbij ook wildebeasts en zebra’s! De hele kudde komt ineens in beweging en er komt geen einde aan. Het lijkt wel of we naar national geographic kijken. We horen ook de geluiden van de dieren. Ze kunnen echt heel dichtbij de auto komen, ze zijn er inmiddels wel aan “gewend”. Als wij geen rare geluiden of bewegingen maken, doen ze niks.

Na een tijdje begint de zon onder te gaan. Dit is echt mijn favoriete moment van de dag. We zien alleen natuur en geen andere mensen of auto’s. Het ruikt heel lekker en het licht is mooi. Er staat een windje en de zon is niet meer zo fel. Echt genieten. We komen op dat moment niet veel andere dieren tegen dan impala's, maar dat maakt ook helemaal niks uit. Rond zonsondergang stoppen we bij een meertje. En daar blijkt een nijlpaard in te zitten! Dat komt niet heel vaak voor, dus we hebben geluk! Er wordt een tafeltje uitgeklapt en gin tonics ingeschonken. Hoe tof is dit. Ondertussen houdt het nijlpaard ons als een soort krokodil in de gaten. Alleen zijn oortjes en ogen steken boven water uit, en soms probeert hij ons een beetje bang te maken door geluid te maken en water te spetteren. Het is echt een bijzonder moment. Het besef dat je dan in Zuid-Afrika staat midden in een wildreservaat met een nijlpaard op 50 meter afstand en een gin tonic in je hand. Gewoon goud toch?
Als de zon onder gaat en het donker is wachten we af of het nijlpaard uit het water komt. Hij maakt een paar schijnbewegingen, maar komt er niet uit. Jammer! Maar we hebben nog genoeg kansen. Daarna rijden we terug naar het kamp. Af en toe staan we zowat loodrecht met die jeep in een kuil, maar met 4x4 aan komen we overal doorheen. Daar verbaas je je echt over! Onze gids is ook heel leuk en op een stoeltje voorop zit een spotter, iemand die de vlakte afspeurt naar dieren. Hij heet Temba. De eerste Safari was echt heel geslaagd. We hebben er nog wel wat te gaan! Als we weer terug komen, gaan we drankjes doen met de andere mensen bij het kampvuur en daarna eten. We hebben zelfs chocolade mousse als toetje! En een ongenodigde gast: een hyena! Hoe bizar. Zit je te eten en schuifelt er een hyena langs. Het lijkt hier verdorie wel The lion king. Ik vind ze er best schattig uit zien. Maar ik beloof dat ik ze niet zal aaien.

Wij doen hier nog een drankje, een potje dobble en gaan dan slapen (na eerst een drievoudige check te hebben gedaan in de tent en daarna onszelf op te sluiten in de gigantische klamboe). Morgen om 05.00 op! Wat een mooie dag 🌞.


P.S. Kevins favoriete dier is vanaf nu de wildebeast. Dan weten jullie dat nu. Hij wil vanaf nu graag kevin wildebeast genoemd worden. 🐃

Geschreven door Travellingtheworldtogether