Pieppieppiep. 03:15. Grrr.
We hebben het er moeilijk mee om uit bed te komen. Die gebroken nachtjes breken ons nu langzamerhand op. En dat bed ligt zo lekker...... Nog even blijven liggen dan. Kan toch wel, 5 minuutjes. Klopklop. Shit. Luuk doet open. Hotelmannetje: Jullie driver is er al hoor. Fuuuuuuuuck. We schieten in onze kleren en hopen dat dat slaaphoofd onderweg een beetje bijtrekt. Het is blijkbaar toch ietsje verder rijden dan de driver in eerste instantie dacht. Hij trapt het gas flink in, we moeten die zonsopgang nou halen ook.

Je kan het bekijken vanaf een berg in de buurt of vanaf de tempel zelf (De Borobudur). Vanaf de tempel zelf betekent: flink dokken. Je betaalt extra om voor 06:00 binnen te komen. De entree is via een hotel. Nou ja, het is de laatste zonsopgang en dan dokken we maar gewoon. Het is nog lekker rustig op dit tijdstip. Op mijn kompas kijk ik waar de zon op gaat komen en we zoeken een goede plek uit. Het is niet heel bewolkt en het regent ook niet! Ik hoop dat we nu een mooie zonsopgang gaan zien. Om 05:37 komt de zon op. Een half uur daarvoor wordt het al aardig licht. Ik zie een streepje goud aan de horizon verschijnen.... En daarna: niks. Kut. Er verschijnen weer wolken voor de berg. Neeeeee! Precies boven de berg hangen de wolken. Erboven is de lucht helder. Ik geef niet op. Ik moet en zal blijven tot ik die verrekte zon ga zien.
We lopen nog maar een rondje op de tempel. Nu het licht is kunnen we het goed bekijken. Het is een hele bijzondere opbouw. Tientallen lotusbloemen staan omgekeerd in een cirkel. Twee zijn er open: Daarin zie je de Boeddha's. De omgekeerde lotusbloemen staan voor balans. Ik kan me voorstellen dat er met een zonsopgang een hele mystieke sfeer hangt.

Om 06:00 stroomt het weer vol met studenten en met het gewone publiek. De foto heisa barst weer los. Maar wie ook tevoorschijn komt, is de zon! Yes! We kunnen nog snel een paar mooie foto's maken. Ook zijn er studenten die interviews met je aanknopen om hun Engels te oefenen. Zo praten we een tijdje met 3 studenten. Daarna lopen we als undercover filmsterren, iedereen negerend met zonnebril op, snel weg uit de tempel en terug naar de taxi.

We ontbijten bij het hotel en gaan daarna nog even genieten van de zon. Ze hebben heerlijk grote zitzakken bij het zwembad. Ik denk nog bij mezelf, die laatste paar uurtjes kan ik nog wel even zonder zonnebrand zonnen. Nee dus. Ik val in slaap op een zitzak en wordt wakker als een rode kreeft. Dom (maar wat rood is, wordt nog bruin...). We pakken onze spullen. We willen op tijd naar de luchthaven gaan. Mede omdat we niet zeker weten of we snel een taxi kunnen regelen en omdat het verkeer vrij druk is. We checken uit en daar wacht nog een rekening op ons: Het ontbijt moeten we nog betalen (wat volgens de eerste rekening wel inbegrepen zat), en het eitje wat we gebakken hebben toen we omkwamen van de honger op de eerste avond. Wat een gastvrijheid! Het probleem is alleen: We hebben geen geld meer. Alles wat we nu hebben, is voor de taxirit. We kunnen het wel overmaken, zegt de receptionist. Prima, duurt alleen wel ff, we vertrekken namelijk naar Nederland over een paar uur. Oh oh. Hij vertrouwt het niet. Kunnen jullie niet even geld gaan pinnen hier vlakbij? Het is maar 2 minuten rijden. Kan je bij mij achterop de scooter. Eigenlijk niet, meneer de irritante receptionist. Na al dat gedoe kan er geen gebakken eitje vanaf? Maar om van het gedoe af te zijn gaat Luuk mee en pint geld. De fooi steek je maar in je *.

De taxichauffeur komt mooi op tijd en we zijn ruim van te voren op het vliegveld. Bij het inchecken vraagt de vrouw achter de balie of we een vlucht eerder willen nemen. Eigenlijk zouden we om 18:20 pas naar Jakarta vliegen. Deze vlucht gaat om 17:20. Ze is bang dat we anders onze overstap niet halen, omdat het erg druk is op Jakarta. Oké dan, deze luchthaven is toch erg klein en er valt niks te beleven. De luchthaven in Jakarta is immens en hier kan je tenminste een beetje shoppen (ook belangrijk). Luuk vraagt of het mogelijk is om een upgrade te krijgen naar business class. En dat kan. Voor €15 pp! Dat is natuurlijk wel een mooie afsluiter van de vakantie, ook al is de vlucht maar een uurtje. Dat betekent dat we nog even kunnen chillen en gratis kunnen eten en drinken in de Garuda lounge. Niet lang, want we hebben nog maar een half uur. Bij het boarden lopen we de rij voorbij en kunnen we als 'elite passengers' als eerste het vliegtuig in. We zitten helemaal vooraan. We zitten amper of er komt een mevrouw: Willen jullie iets drinken? Miss Wilmsen, mag ik je tas even hier neerzetten? Wil je een warm handdoekje als refreshment? De stoel kun je helemaal ombouwen tot mega chill stoel en we krijgen, zelfs op deze korte vlucht, een gedekt tafeltje met een smaakvolle maaltijd. Nou, hier kunnen we wel aan wennen!

Helaas is de vlucht al snel weer voorbij. We komen aan op Jakarta. Daar koop ik nog een boek, make-up (traditie) en souvenirs voor het thuisfront. We hebben hier ongeveer 3 uur de tijd tot we weer moeten boarden. De luchthaven is onwijs groot en chique. We doen nog een drankje bij de Starbucks en vragen of we weer een upgrade kunnen krijgen naar business class. Helaas. Niet dat we nu iets te klagen hebben, we zitten weer bij de nooduitgang wat betekent dat je je benen helemaal kunt strekken.

22:00 boarding time. Er ligt weer een kussentje en dekentje voor ons klaar. We zijn allebei gesloopt dus we kunnen veel van onze tijd besteden aan lekker slapen. We krijgen weer genoeg eten en drinken. Luuk heeft 'per ongeluk' (expres) een koosjere maaltijd voor mij besteld. Ik heb geen idee wat het inhoudt, maar het is niet te kanen. Ook schaam ik me een beetje, want waarom zou een blond meisje zonder bakkebaarden een koosjere maaltijd willen? Luuk heeft voor de afwisseling een Hindoe maaltijd besteld. Zitten we dan. Lekker stel.

De 14 uur vliegen voorbij. Ineens is het bijna tijd om te gaan landen in Amsterdam. Daar staat ons welkomstcomité al klaar: Pa, ma, Cor en Helene. Ze hebben een groot spandoek met 'Welkom Thuis' erop meegenomen en vlaggetjes. Dat was zeker een warm welkom in een koud Nederland! Na een drankje bij een cafeetje gaan we richting Ouddorp. Het voelt zo gek, net of we helemaal niet weg zijn geweest. Alles is nog steeds hetzelfde.

Vanmiddag (of morgen) gaan we jullie allemaal zien en onze foto's, video's en verhalen delen.
Gezellig!

Geschreven door Travellingtheworldtogether