Hoi allemaal,

Leuk dat jullie weer meelezen! We lezen al jullie reacties! Laten we snel verder gaan met het volgende verhaal, want velen zeggen dat ze bijna niet kunnen wachten 😜 haha.

De ochtend begon weer hetzelfde als altijd: eerst yoga met de honden met uitzicht op de olifanten die langzaam, een voor een naar beneden lopen (het toeristen gedeelte). Dan de day beds schoonmaken. Het gaat heel snel en we spotten nog een pauw (die hebben ze dus hier ook). In de wei staan een paar olifanten. Ik sta met een Engelse vrouw te praten. Zij zijn hier met hun hele gezin met twee jonge kinderen. Echt heel leuke mensen. En die engelse humor is af en toe zo droog. Net als vanmorgen. De ene olifant gaat telkens met haar slurf naar de (gigantische) piemel van de andere olifant. “Oh she is trying to flirt. He is not interested though” De olifant blijft het doen. “Oh that’s a bit rude actually (heel serieus)”. 🤣🤣 Naughty elephant.
Dan is het weer tijd voor de vet checks en vitaminen ballen geven (en dit keer een extra’tje: een stuk van een bananenboom). Om 09.00 hebben we knorrende maagjes. Gelukkig is het dan tijd voor ontbijt. Brood met omeletjes, lekker! Ze hebben hier vooralsnog geen volkoren brood, alleen wit. Als voedingskundige (hoe raar klinkt dat, moet er nog aan wennen dat ik officieel ben afgestudeerd) vind ik het heel interessant om te zien wat ze in andere landen eten en welke ziektes veel voorkomen. Er zijn niet extreem veel dikke mensen, maar volgens mij is de jongere generatie wel iets dikker. Anyway, het is heet vandaag! En heel zonnig.

Daarna is het tijd voor de night beds. Maar dat is maar van korte duur, want om 10.30 gaan we Muthu weer in bad doen. Het is heel druk met toeristen en allemaal willen ze graag de olifanten wassen. Af en toe moeten we even aan de kant om voor hen plaats te maken. Muthu is zo’n scheetje. Toch raar dat je dat zegt over een wild dier van 5.000 kg. But he is! Omdat we niet lullig willen zijn en we dit keer goed willen helpen met de night beds gaan we op tijd weer terug. We helpen tot het einde en gaan dan weer fruit verstoppen langs de route van de wandeling door het park samen met een Franse vrouw, Odille. Zij heeft ook zo’n enorm grote liefde voor olifanten. Ik hak erop los in de fruitshop: die kolven mais heb je niet zomaar doormidden. Deze kolven nemen we mee om te verstoppen. We komen een paar olifanten tegen tijdens het verstoppen die op wandeling zijn en telkens is het “Oh mon amour, mon beauté, petit cherie”. Zij snapt het. Ook Muthu komen we tegen. We hebben nog wat mais over en ik geef het hem. Terug bij het Colonial
house aangekomen, zien we een enorme filmploeg staan. Blijkbaar doen ze opnames voor een reality show die in Singapore op tv komt. Er doen 3 koppels mee en ze maken een paar nightbeds schoon (die wij dus mochten overslaan). Prima, laat ze maar lekker zweten op het heetste van de dag. Daarna douchen we even snel voor de lunch en ga ik in de hangmat liggen bij de volunteer village samen met een Engels meisje Carol. Ineens komt de filmploeg naar ons toe en begint een van de deelnemers met ons te praten. Als een soort interview, terwijl de camera’s draaien. Wie kan dat zeggen, gewoon even een rolletje te pakken in een Singaporese (?) reality show.

Dan is lunchtijd. Rond deze tijd rijden er op straat karretjes rond met broodjes. Je kunt van mijlen ver horen dat ze eraan komen want ze spelen het bekende liedje fur Elise van Beethoven. Grappig toch! Helaas hebben we tot nu toe enkel nog het liedje gehoord en hebben we de lekkere broodjes nog niet geproefd. Een ander grappig Sri lankaans iets is de manier waarop ze ja en nee knikken. Nee knikken (of ja knikken, ik weet het niet meer) is hier een soort mix tussen ja en nee hoofdgebaren. Ik zag een vrouwtje dat doen en dacht wat doe jij nou? Het leek wel zo’n hondje op de hoedenplank van de auto. Zo grappig die andere gewoonten!

Na de lunch staat er een hike op de planning. Maar het zou een vrij rustige wandeling worden van 20 minuten, enkele reis. Prima. We stappen met alle vrijwilligers in een busje. Met alle ramen en deuren open rijden we een kwartiertje door de drukke straten. Het valt me op dat alles zo groen is. Overal waar je kijkt zie je kokosnootbomen en andere planten en struiken. En dat voor het droogseizoen! Ineens stoppen we, net wanneer we vrij stijl omhoog gaan en het busje er toch al
zo’n moeite mee heeft. Er loopt een slang over de weg! Een cobra, volgens Sena, de gids van het park die mee is. Oké, dat belooft wat voor de hike.. Dan worden we afgezet aan de voet van een berg. Sena vertelt ons wat over alles wat er groeit in de jungle van Sri Lanka. Ik had niet hoeven studeren want alle planten en kruiden genezen kanker en diabetes volgens hem. We komen kaneel tegen. Nooit geweten dat dat als een blad aan de boom groeit. En kruidnagels. Je weet best dat het niet in een fabriek gemaakt wordt als je een potje koopt in de winkel, maar als je het dan zo in de natuur ziet groeien heb je ineens zo’n ‘sudden realisation’ moment. En thee! Uiteraard thee, Sri Lanka heette eerst Ceylon. Verder groeit er ontzettend veel fruit in de jungle: kokosnoten, mango, jack fruit, papaya, ananas (struiken!), bananen, noem maar op. Daar eten we ook elke dag van!
De hike zelf is best pittig. Sena klimt als een aapje snel omhoog, maar het is zo bloody hot dat wij er meer moeite mee hebben. Iedereen heeft zoiets van: huh, sinds wanneer gingen we EEN BERG BEKLIMMEN? 20 minutes my ass. Het pad is niet echt een pad, maar je zoekt plekken waar je toevallig je voeten neer kan zetten zonder weg te glijden. Met een rood hoofd komen we op de top aan. Het uitzicht is prachtig! Ik wist niet dat Sri Lanka zo heuvelachtig is. De rotsen op de top zijn zwart en door de vele zonuren errug heet. Als we te lang blijven zitten kunnen we letterlijk met onze kont op de blaren zitten. Na even uit te hebben gerust en van het wijde uitzicht genoten te hebben gaan we weer naar beneden. Dit keer een stuk langzamer, voetje voor voetje. Onderweg komen we nog een aapje tegen en kameleon! Die overigens vrij moeilijk te zien was omdat ie zo goed in blend met de omgeving ;). Een paar uur later komen we weer beneden aan en rijden we terug naar MEF. Het was een gave ervaring die weer genoeg mooie foto’s opleverde!

Wéér pakken we even snel een douche (tijdens het omkleden horen we voor het eerst getrompetter van een van de olifanten) en gaan dan eten. Vanavond staat er een kampvuur op het programma
met snacks en alcohol. Jam!

See you tomorrow 🏝

Geschreven door Travellingtheworldtogether