Anaradhapura dag 3

Sri Lanka, Anuradhapura

Hoi allemaal,

Gisteren zijn we zomaar in slaap gevallen tijdens het kijken van de top 10 mysteries in de wereld. Loove conspiracy theorieën en onverklaarbare dingen. Maar blijkbaar was het niet heel spannend of waren we gewoon zo moe dat we toch in slaap vielen. Het was dan ook een erg drukke dag. Ahum. Not.

We hebben dit keer echt lekker uitgeslapen. We zijn nog steeds de enige in het hotel, voelt best een beetje gek altijd. Dus de tafel in de tuin was voor ons gedekt. Heel lief. Echt een privé behandeling. Heel de tafel stond binnen no time weer vol met broodjes, fruit, sap, cornflakes en wentelteefjes. Carbs all the way! Het kan erg heet worden rondom het hotel en met de komende weersverwachtingen (elke dag 38 graden) is het amper uit te houden. Dus we koelen af in ons privé zwembad. Luuk is nogal van de massages en hij heeft bedacht dat het weer eens tijd wordt. Mij boeit het niet heel veel, maar ik ga wel mee. We hebben aan de man van het hotel gevraagd of hij een goede spa weet. Hij loopt met ons mee om te laten zien waar het is. Het is best een stukje lopen in de brandende zon. Ergens achteraf komen we bij een groot gebouw waar lelijke “spa” foto’s op een poster zijn geprint. Er komt meteen een man naar ons toe die best netjes gekleed is en die zichzelf dokter noemt, volgens het bordje boven zijn hoofd. Hij kan amper Engels. Luuk wil een full body massage, maar van mij hoeft dat niet. Ik wil liever een gezichtsbehandeling of voet massage als ze dat hebben. Dat probeer ik te vragen maar we krijgen geen “spa menu” zoals ze dat noemen te zien. Nee, je moet maar gewoon een full body massage doen want dan worden je gezicht en benen ook gedaan. Hm, oké. Het voelt nu al een beetje vreemd. Je voelt gewoon al bijna dat je wordt opgelicht. Maarja, luisteren naar je onderbuik gevoel
doet immers niemand. Dus wij ook niet. Stom hè? We moeten allebei naar boven en krijgen een kleine handdoek. “Change”. Uh oké we houden ons ondergoed aan. In het kamertje staan twee houten banken. Letterlijk een houten plaat. Geen kussentje geen handdoek of wat dan ook. Het ziet er eerder uit als een martelbank. Het hele gebouw is ongezellig en kaal en het ziet eruit als een ziekenhuis ofzo. Dan komt die gozer met zn nette schoentjes weer binnen. We moeten naar een andere kamer. Luuk moet naar beneden en ik ergens boven. Nou oké. Ik ga daar op de houten plank liggen. Ja, je moet nog verder uitkleden hoor. Nou mee mevrouwtje ik hou mn onderbroek aan. Je bekijkt het maar en masseert er maar omheen. Ik vraag me af of ze dit ook aan Luuk vragen. Lig ik net, komen er weer mensen binnen. Sorry hoor, ik lig hier half naakt? Een beetje respect en privacy? Ik moet weer naar een andere kamer, want de fan in deze kamer is te langzaam. Dus ik mag in mn onderbroek gaan verkassen. Op dat moment ben ik er eigenlijk al helemaal klaar mee en wil mn spullen al pakken om weg te gaan. Achterlijk zooitje hier. Maar de volgende kamer ziet er toch beter uit met een tafel met kussen en inderdaad een snellere fan. Dat is ook het enige wat er in de hele kamer staat. Niet dat mij dat op dat moment nog wat uitmaakt. De massage kan eindelijk beginnen. Maar ik merk al meteen dat her helemaal nergens op slaat. Dit had ik zelf ook nog wel kunnen doen. Die vrouw zit gewoon echt maar wat aan te kloten. En ze komt te dicht bij je private parts. Het zal wel bij het principe “full body massage” horen maar dit is waarom ik zo’n stront hekel heb aan full body massages. Het geeft een ander gewoon de vrijheid om met een goed excuus aan je te zitten. En het feit dat er continue mensen binnen blijven komen vind ik ook raar. Dit is de meest a-relaxte massage ooit. Ik zit het uit en weet niet hoe snel ik weg moet komen daar. Eenmaal beneden zie ik Luuk zitten en hij heeft precies dezelfde ervaring. De volgende keer luister ik wél naar mijn gevoel en ga ik gewoon NIET mee als ik Luuk weer zo nodig een massage moet.

Allebei in een pest bui door deze rare ervaring gaan we weer terug naar het hotel en lunchen daar. Door het lekkere eten verdwijnt die bui weer een beetje naar de achtergrond. Daarna maken we drone filmpjes van het hotel en zwembad en beginnen we met een filmpje te maken van het hotel, voor de eigenaar. We zetten er wat dramatische pianomuziek onder en het is gelijk een professioneel filmpje. Hij is onder de indruk! We bieden aan morgen nog wat shots van binnen te maken.

Verder doen we eigenlijk niets nuttigs vandaag. Je voelt je dan altijd een soort van verplicht om alles eruit te halen wat erin zit en dat is op zich natuurlijk logisch maar aan de andere kant: waarom zou je iets gaan doen waar je eigenlijk geen zin in hebt op dat moment? Het is jouw vakantie, jouw reis. De hele lonely planet staat bomvol dingen die we niet willen, kunnen of gaan doen. Maar als je dan niks “nuttigs” doet voelt het toch zonde. Stom is dat.

‘s Avonds doen we even boodschappen bij een supermarkt. We hebben douchegel nodig en tandpasta en chocolate chip cookies. Hebben we ook nodig ja, kan er ook niks aan doen. Zijn op. Dus we slaan wat lekkere dingen in en gaan daarna naar het walkers restaurant. Deze stond in de lonely planet aangeduid als goedkoop en lekker. Het is een zelf service restaurant waar je kan aanwijzen wat je graag wil hebben. We hebben geen idee wat alles is dus op goed geluk wijzen we wat aan. Het is echt grappig, veel mensen komen ook wat afhalen. Het is een soort Sri lankaanse Breen. We hebben gele rijst, een soort kokos mengsel, iets met paddestoelen, zoetzure groenten en Luuk nog kip. Het is heel smaakvol maar ZO PITTIG. Ik sta in vuur en vlam. We gaan een paar keer heen en weer om drankjes te halen. Zoals Cor altijd zegt, je weet dat je van pittig eten twee keer plezier hebt. Of twee keer ellende eigenlijk. Ik probeer nog wat te dumpen bij de honden die bij ons zijn komen zitten. Die Sri lankaanse hondjes kunnen dat wel hebben joh die zijn niet anders gewend. Maar het is hem
toch ook te sterk. We blussen de vlammen met chocolate chip cookies. Naja voor een appel en een ei toch weer een maaltijd binnen.

Terug in het hotel gaan we dus nog even serie kijken. Ik heb weinig foto’s van vandaag. Maar bereid je maar voor, op de malediven zullen er veel komen!

🌴🌴🌴

Geschreven door

Al 1 reacties bij dit reisverslag

Wat leuk om zo de dag te beginnen, met een bakkie koffie en een Turkse omelet (eieren, spek, pesto, tomaatjes, veel kaas, o.a mozzarella en gewone kaas, knoflook, peper en zout, van Voeding Leeft:) lees ik jouw/jullie verhaal. 🍽☕️ Moest wel erg lachen hoe je het verhaal omschrijft over die massage. Wat een rare bedoening daar joh! Voortaan idd maar luisteren naar je (voor)gevoel en gewoon opstaan en wegwezen. Liever dan ook maar op dezelfde etage blijven dat je snel bij elkaar bent.....(kan je in je eigen taal roepen dat het niks is en beiden tegelijk opstaan) Dat jullie daarna allebei een pestbui hebben kan ik me wel voorstellen...😡😤 Fijn dat jullie zo verwend worden en ervaren dat jullie een privé behandeling krijgen. Geniet er maar van! Het filmpje heb ik al via de app gezien en is erg mooi. Kan me voorstellen dat de eigenaar van het hotel daar erg blij mee is, die muziek ook daarbij he! Goed uitgezocht hoor. 🎬🎼 Geniet nog maar even van die privé behandeling, lekker niks doen is ook goed. Is een goede voorbereiding voor de Malediven. 🌴🌴🌞 Fijne dag weer vandaag en tot morgen. Liefs Ma ❤️💋

Helene 2019-03-23 10:37:52
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.