Verhaal door: Nathalie

Hehe we zijn er. Wat een dag was het.
Nu ik dit schrijf is het stipt 12 uur en zitten we in een bar in het hotel vlakbij het vliegveld. Dat betekent dat het Valentijnsdag is! Dat is hier blijkbaar echt een ding. Iedereen heeft het erover. Ik verwacht niks hoor jongens, just saying..

De dag begon om 5 uur toen de wekker ging. Iets later dan gepland reden we weg in de zeikregen. Dan voelt het toch nog net iets lekkerder om op vakantie te gaan. Luuk had 'valet parking' geregeld dus we konden praktisch ín de vertrekhal parkeren. Heel luxe voelde dat! Het was al druk op Schiphol en in de menigte zagen we ook ineens krullenbol Kees van der Spek staan. Je weet wel, die man van opgelicht in het buitenland. We zeiden al, vast een tripje naar zuid Afrika. Daar is nog wel wat te doen haha. Inchecken ging snel en na een vermogen uit te hebben gegeven aan broodjes en koffie (what’s new) en nog wat gewinkeld te hebben was het al
snel tijd om te boarden. De Boeing-777 was net aangekomen uit Johannesburg en mocht met ons weer op z’n retour. We zaten in economy comfort, dan heb je iets meer beenruimte. Heel fijn met die lange benen van ons allemaal. Anders zit je toch niet zo lekker, met je knieën in je nek 11 uur lang..
Toen ik zag dat modern family ook tussen de series stond die werd aangeboden in het vliegtuig was ik tevreden. Toen kon het voor mij al niet meer stuk. Als je me een beetje kent, weet je dat ik elke avond voor het slapen gaan modern family kijk. Stelt dan toch gerust als ik mijn surrogaat familie niet hoef te missen in het vliegtuig. Eva had me een kaart meegegeven die ik pas mocht open maken in het vliegtuig. Dus daar hield ik me netjes aan. Ik maakte m open in het vliegtuig. Terwijl we nog aan de grond stonden in Amsterdam.. 😘 Kon niet langer wachten. heel lief!

Het begin van een vlucht is altijd spannend vind ik. Maar daarna is het al vrij snel relaxed en zodra de stewardessen drankjes beginnen uit te delen zit ik weer lekker. Het moment dat ze op de goede hoogte vliegen en dan gas terug nemen, bezorgt mij altijd een hartaanval, omdat het lijkt alsof de motoren uitvallen. Maar deze keer kon ik er wel om lachen, omdat Eva en ik hier het nog over hadden gehad en ze precies wist wat ik bedoelde. We werden echt overladen met eten. Zelfs ijsjes! Zo kom je die vlucht wel door. Door Kevin zijn we ook verslaafd geraakt aan een spelletje: 2048 heet het, maar misschien had ik dat niet moeten zeggen. Want als je het 1 keer gespeeld hebt, wil je het blijven spelen, totdat je het hebt uitgespeeld.. Dus ik denk dat we daar nog wel de meeste tijd aan hebben besteed.
Af en toe bestelden we er een biertje bij (ja ook ik, die hoogte doet rare dingen met je;). Zo gingen die uren wel voorbij. Toen het donker werd vlogen we een tijd boven onweerswolken. Heel apart om dat vanaf deze kant te zien!

In Johannesburg stond een Afrikaanse vrouw ons op te wachten. Voor de gezelligheid. En voor de veiligheid. Ze waarschuwde ons meteen voor overvallen en andere ellende. Op dat moment voelde het niet écht als een warm welkom, ik zag gelijk allemaal scenario’s voor me.. Maar goed, we moeten gewoon oppassen en een plan B hebben. Aan het begin van een reis moet ik er altijd even inkomen. Even wennen aan de mensen, het klimaat, de wisselkoers.. haha. In Bali en Sri Lanka
voelde ik me meteen veilig, nu ligt dat wel ietsje anders. Maar ja, s avonds ziet de wereld er altijd anders uit. Nog even een drankje (die zuid-Afrikaanse wijntjes!!) en dan eindelijk slapen!

Liefs 😴🥱✈️

Geschreven door Travellingtheworldtogether