Goedemorgen in plaats van goedenavond!

Nou voor het eerst wat vertraging in het verhaal dat kunnen jullie wel accepteren toch? Nu moet ik wel even goed gaan nadenken hoe het gisteren ook alweer allemaal ging.

We begonnen de dag met een lekker ontbijtje en passievruchten sap. Om 8.30 werden we opgehaald met een tuktuk
voor onze snorkeltour naar Pigeon’s Island! De boot bleek 10 meter verder te vertrekken dus het was echt instappen en uitstappen. Ik weet dat we luie toeristen zijn maar zó lui.. We kregen bij een hutje op het strand snorkelmateriaal aangemeten en hesen ons toen in een klein bootje samen met een ander Nederlands en Frans stel. Het bootje knalde als een malle over de golven. Een comfortabel boottochtje was het niet echt, ik was blij dat al mijn ruggenwervels nog op zijn plek zaten bij aankomst. Na een half uurtje komt pigeon’s Island in zicht. Een klein onbewoond eilandje met wit zand, helder blauw water en veel groen. Tussen de bomen in de schaduw kleden we ons om en gaan meteen het water in. Nog geen 5 minuten later hebben we al een schildpad en rif haaien gespot! De eerste keer dat je zo’n haai ziet zwemmen gil je toch wel ff in dat pijpie. Ze doen mensen niks maar het is heel gek om zo dichtbij te zwemmen. En ze zijn best groot! De schildpadden zijn ook erg groot. Ook zwemmen er aardig wat vissen rond. We snorkelen een hele tijd en zien minstens 6x een haai en 3x een schildpad. Een keer was ik rustig aan het dobberen, zie ik ineens een grote schaduw onder me doorgaan. Bleek er een grote haai nog geen 10 cm onder me duur te zwemmen. Waaah. Het koraal is ook nog best mooi intact met paars en rood. Dat heb ik nog niet zo vaak meegemaakt. Na een tijdje gaan we naar de andere kant van het eiland. Hier zwemmen vissen in alle kleuren van de regenboog! Turkoois met paars en groen, oranje met lichtblauwe horizontale strepen, zwart met gele driehoekjes, witte driehoekjes met gele puntjes, hele lang dunne vissen met blauw en bruin, rode vissen, vissen met witte en gele verticale strepen. Het houdt niet op! Soms zwem je ineens midden in een school vissen en dat is zo grappig. Overal waar je kijkt hangen die vissen een soort van stil en er lijkt geen einde aan te komen. Ik vind het echt grappig en telkens loopt mijn pijpje vol met water van het lachen. Luuk heeft zijn gopro bij zich en we kunnen dus ook alles filmen. Hij wilde ook nog een stukje met de drone filmen maar na een paar minuten kwam er iemand zeggen dat het strikt verboden is omdat het een national park is. Oepsie. Of we ook even de filmpjes konden verwijderen. Dat doet Luuk en hij laat het zien. Maar tegenwoordig hebben alle telefoons een map waarin de verwijderde bestanden nog blijven staan. Dus we verwijderen ze. En halen ze daarna weer terug. Haha. Ja we hebben nou toch al gefilmd kan je net zo goed die filmpjes houden toch? Na 2,5 uur snorkelen gaan we met volle vaart weer terug. Wat een klappen maakt die boot! Op het strand zien we onze Duitse vrienden zitten met de puppies die gisteren bij de beachbar gebracht zijn. Ze zijn daar wel gebleven, maar het lijkt er niet echt op dat ze verzorgt worden. Ze hebben hondenvoer geregeld en we mengen het met water zodat het wat zachter wordt. Ze vallen aan alsof ze drie weken niks gegeten hebben. En zo zitten we een paar uur met ze te kroelen, en ze slapen bij ons op schoot. Er is contact met een hondenopvang in Kandy. Deze vrouw wil ze wel verzorgen maar alleen als ze zeker weet dat ze daarna geadopteerd worden door iemand in Nederland en Duitsland. Zelf heeft ze namelijk al 200 honden. Zij regelt dan verder alles om ze naar Nederland te krijgen. Hm dat wordt dus onze missie: een nieuwe eigenaar vinden voor de 3 pups. Allemaal plaatsen we berichten op social media en die worden heel vaak gedeeld! Veel vaker dan ik had verwacht. Na een tijdje gaan Luuk en ik even wat eten bij café on the 18th. Papadums met hummus, ijskoffie en citroen ijsthee geserveerd in gloeilampen. Al 3 dagen probeer ik hier aan een brownie te komen maar telkens zijn ze uitverkocht of is de stroom uitgevallen waardoor ze niet konden bakken. Nu ben ik toch wel heel erg benieuwd geworden. Deze keer spreek ik met de eigenaar af dat hij vanavond een brownie voor mij reserveert. In serious need of some chocolate! De afgelopen dagen hebben we (te) weinig gegeten, mn bikini broekje zakt bijna van mijn kont af (daar is Luuk niet blij mee, je snapt het). Dus ik heb wel zin in een moddervette brownie. Of twee.

Daarna gaan we terug naar de puppies om de Duitsers af te lossen zodat zij ook wat kunnen gaan eten. We installeren ons op een paar zitzakken en de puppies liggen op en bij mij te slapen. Covered in puppies! De zwarte komt de hele tijd zo dicht mogelijk in je nek liggen en kan je echt heel erg in je ogen aanstaren. Het is de kleinste van het stel. Wat een kleine dotjes. Luuk vindt het allemaal maar overdreven en kijkt met een koptelefoon op een film. De wereld verbeteren is niet aan hem besteedt ;) ..
Een paar uur later zijn de Duitsers er weer en een meisje uit nieuw zeeland die we ook hebben ontmoet en die af en toe ook helpt. Inmiddels hebben zich er ook een paar serieus geïnteresseerden gemeld
die een hondje zouden willen adopteren in nederland en duitsland. En dat betekent dat we ze morgen naar Kandy kunnen brengen! Toevallig had het meisje uit NZ al op de planning staan om naar Kandy te gaan dus zij kan ze meenemen. Het lijkt me zo gaaf als wij ervoor gezorgd hebben dat ze in Nederland of Duitsland een goed leven krijgen. Nu alleen nog de nacht met ze overbruggen. De Duitsers willen ze wel in hun kamer smokkelen en ze in de badkamer houden. Onze cabana is echt te klein, wij passen amper in de badkamer laat staan met 3 puppies erbij. De eigenaar is alleen geen fan van de puppies dus we moeten iets bedenken. In een donker steegje laden we de puppies in een rugzak. Het lijkt net een drugsdeal. We stapelen ze op elkaar en ritsen snel de tas dicht. Het Duitse meisje neemt de tas heel casual mee naar binnen. Niemand heeft wat door, niemand weet dat die hele tas vol zit met puppies. We installeren ze in de badkamer en gaan weer naar café on the 18 th om op de valreep nog wat te eten te bestellen met zijn vieren, het dog rescue team. Het eten is heerlijk en het is gezellig. Ineens komt er een jongen aan de tafel staan die vraagt of ie bij ons mag zitten. Het blijkt een goede vriend van de Duitsers te zijn en als verrassing voor het meisje is hij naar Sri Lanka afgereisd. Het is een goede surprise, ze kan haar ogen niet geloven. Het is wel grappig om te zien. Dus uiteraard komt hij erbij zitten en daarna zijn daar toch echt de lang verwachte brownies. Alleen, tijdens het bakken is weer de stroom uitgevallen en daardoor zijn ze heel dun geworden. En komen ze dus niet op de rekening! Double win. Desalniettemin zijn ze super lekker. Echt goeie brownies! Rond half 11 gaan we dan eindelijk weer terug, mijn ogen vallen dicht. Vandaag stond in het teken van de honden en het lijkt een succesvolle missie te worden! Het is leuk om dit zo met andere mensen te organiseren, om een gezamenlijk doel te hebben.

To be continued....🐶

Geschreven door Travellingtheworldtogether