Goeeedenavond vanuit Dikwella!

Wat een leuk plaatsje is dat! Slechts 20 min verderop van Tangalle maar weer een compleet andere wereld. Vanochtend werd Luuk weer vroeg wakker en hij sneakte meteen de kamer uit om te gaan zwemmen. Ik sliep nog even door in het heerlijke bed, maar kon ook wel merken dat het erg warm was vandaag! We hebben deze ochtend zwemmend, chillend en etend doorgebracht. Onze laatste uurtjes bij Coco! Ik lees weer een boek uit en door de leuke manier van schrijven en het mooie verhaal word ik weer geïnspireerd voor mijn eigen verhalen. Om 13.00 staat de tuktuk klaar en worden we naar de surf cabin in Dikwella gebracht. Of eigenlijk de Hiri baai die ertegenaan ligt. Met name hier is het goed vertoeven voor de toeristen. In deze baai kan goed gesurft worden! Het water is helderblauw en eromheen staan overal palmbomen. Een rij barretjes maakt het strand gezellig druk. Ook al is het laagseizoen, er zijn veel toeristen die dit geheime surfbaaitje ontdekt hebben. Het huisje is simpel, maar leuk. Volledig van hout, een tweepersoonsbed erin met een fan erboven en een soort aangebouwde badkamer en zelfs een mini keukentje. Het staat in een klein tuintje waar de apen in de bomen zitten. Het strand is nog geen minuut lopen. Ideaal!

Eerst gaan we even wat eten bij Grove, een hippe tent gelegen in een soort tuin direct achter het strand. Het is echt een Bali tent. We bestellen fancy huisgemaakte ijsthee en een frappé van ananas en munt. Het is een vrij dure tent, dat heb je hier al snel als er meer staat dan plastic stoeltjes en provisorische zelfgemaakte houten ‘bar’. We verwachten nogal wat van het eten: quesedillas en “loaded” frietjes met kaas en van alles en nog wat erop. Naja, de quesedilla blijken in je holle kies te kunnen en de frietjes zijn niet loaded, maar eerder sprinkled. Echt vol zitten we er niet van, maar oké geen tijd te verliezen: tijd om een board te huren en het water in te gaan. Het is af en toe even afwachten tot een hogere golf, maar het gaat best lekker! Dat moment dat je dan eindelijk op een grotere golf op kan staan en tientallen meters wordt meegenomen: priceless. Het wordt wel steeds drukker op het water en ik vind dat toch altijd een beetje eng, omdat ik nog niet echt kan sturen en andere mensen soms zo traag reageren als poppestront. We brengen het board weer terug en komen tot de conclusie dat we allebei bijna geen geld meer hebben en een bezoekje aan de atm noodzakelijk is. Die is hier niet te vinden, alleen in Dikwella town. Volgens de eigenaar van het hutje kun je daar ook wel leuk winkelen We tukken naar Dikwella, wat niet meer dan een drukke straat met de penetrante geur van gedroogde vis blijkt te zijn. Ook merk ik dat de eigenaar van het hutje en ik een andere definitie hebben van “leuk winkelen”. Afgezien van de supermarkt lopen we alle winkels voorbij. Een andere, veel grotere baai ligt direct achter de straat en we lopen daarheen. Wauw! Een breed, langgerekt strand ligt voor ons, achter ons een lichtroze lucht door de ondergaande zon. Door het “golden hour” licht lijkt het zand nog bronskleuriger dan het al is. Er is bijna niemand meer te bekennen. We zien in de verte, bij het uiterste puntje van de baai lichtjes branden. Het is nog warm, maar niet te. We lopen het stuk richting de lichtjes. Een echte beachbar verschijnt: zelfgemaakte houten hutjes, plastic stoeltjes, tafels van houten wrakstukken, schelpen en schattige lampjes aan slingers. Ik bestel een smoothie van ananas, banaan en mango en Luuk een smoothie van gerst (bier). We nemen plaats op de plastic stoeltjes en kijken zo uit op de roze zonsondergang, achter de rij van palmbomen aan de overkant van de baai. Er speelt Spaanse muziek. Hoe simpel kan het leven zijn en wat heb je nog meer nodig dan dat? “Wat een geluk hebben wij hè” zegt Luuk. En op dat moment konden we dat niet meer beseffen.

De tuktuk meneer wacht op ons tot 19.00. De zon is inmiddels al een tijdje onder gegaan. Over het pikdonkere strand lopen we terug. Naja, als wij geen andere mensen zien in deze duisternis zien zij ons ook niet. We rijden terug en gaan tegenover het hutje eten bij Salt. Nog zo’n hippe plek waar ze ook een mooi zwembad hebben en yoga retreats worden aangeboden. Het eten is lekker en de kleine lampjes in de tuin maken het gezellig. Inmiddels zijn we allebei kapot en we sloffen terug naar het surf huisje. Een vroegertje vanavond zodat we er morgenochtend vroeg uit kunnen en meteen het water in rollen. Nog voor alle toeristen hun roes hebben uitgeslapen ;)

Night night 💫

Geschreven door Travellingtheworldtogether