Hoi allemaal,

Na een betere nachtrust dan gisteren worden we voor de laatste keer wakker in ons jungle huisje. We pakken onze tassen weer in en ontbijten even snel. Nog een keer genieten van de trein die over de nine arch bridge komt en we zijn niet de enige die midden op het spoor zijn blijven staan zie ik nu. We moeten het hotel nog afrekenen, maar geen enkele pas werkt. Ook hebben we niet genoeg cash bij ons op dit moment. Dan trekt pa zijn tovertasje open en haalt er een stapel Chinese yen uit. En betaalt daarmee. De man van het hotel staat een beetje raar te kijken, maar ja geld is geld. We vinden het allemaal
best hilarisch. Het taxibusje staat al voor. De chauffeur is een klein ventje en hij lijkt net 15. Maar ja, dat is natuurlijk overdreven. Hij is waarschijnlijk eh, .. 16. Hm, gaat deze jongen ons helemaal naar Arugam Bay brengen, een rit van 3 uur? Voor we Ella uit zijn stopt hij nog even langs de weg bij een tempel. Hij neemt een muntje mee en doet een schietgebedje. Als ik dat zie doe ik ook maar even een schietgebedje (of 2), ook al weet ik niet precies naar welke God. De verkeersgod van Sri Lanka. “You asked for a safe trip?” vraagt pa. “Yes” zegt ie bloedserieus. Oké Buddha, bear with us!
Het busje is laag en de stoelen hoog. Veel meer dan de weg zien we niet. Af en toe rijden we door dorpjes en komen er allemaal aparte geuren het busje in. Curry, vuurtjes die gestookt worden, een frisse jungle geur, uitlaatgassen niet te vergeten. Ook zie ik een tempel on the go: In een soort pick-up truck zit achterin een monnik in oranje gewaad met om hem
heen kleurrijke versiering. Het busje rijdt langzaam door het dorp en een vrouw komt aanlopen en geeft de monnik geld en bid dan even snel. Het ziet er echt heel grappig uit. Wie zou dit bedacht hebben? Een mobiele tempel. Ze hebben wel humor die Sri Lankanen. De rit gaat verrassend snel voorbij en de jonge chauffeur blijkt toch wel aardig goed. Of het gebedje heeft geholpen. We rijden niet harder dan 70-75 km/u, maar met dat kleine busje op die smalle weggetjes lijkt het wel 150 km/u. Tussendoor stoppen we een paar keer voor iets wat op een wc lijkt en twee keer grote varanen die de weg willen oversteken. Die gespleten tong blijf ik echt zo creepy vinden. De weg gaat deels door een national park. Er staat een verkeersbord: pas op! Overstekende olifanten! Zo’n verkeersbord heb ik nog nooit gezien! We zien ze helaas niet, wel apen en waterbuffels. In het begin van de middag komen we aan in Arugam Bay. De chauffeur ontwijkt op een haar na 3 koeien die op de weg lopen. In dit plaatsje ruikt het overal naar kokos. Heerlijk! Tropical vjbes. We komen aan bij het surf and Sun resort! Lijkt me een perfecte samenvatting van de komende dagen. Het is op dit moment laagseizoen in Arugam Bay, dus er zijn (hopelijk) een stuk minder toeristen en de prijzen zijn lager. Dat komt omdat er momenteel vrij weinig golven zijn en voor toeristen draait Arugam bay toch meestal wel om het surfen. Hopelijk hebben wij geluk en zitten er toch wat goeie golven bij! Het resort ligt aan de “hoofdstraat”. Dit plaatsje doet ons heel erg aan Canggu denken, onze favoriet op Bali! Heerlijk dit, met je voeten in hef zand, kokosbomen, gekleurde bootjes, helemaal niet veel toeristen, leuke winkeltjes en beachbars. LOVE IT! Komt misschien toch doordat we aan de kust zijn opgegroeid dat we die kustplaatsjes zo waarderen. Het voelt vrijer aan. De weersverwachting is ook heel goed! Dat is wel fijn na de regen en mist die we toch wel geregeld hadden in Ella.

Het resort is aaaamazing. Het is overboekt en daardoor krijgen we een upgrade! Lucky basterds. We hebben een prachtig huisje en pa en ma slapen beneden en wij boven. Het is heel mooi opgezet en de kamers zijn vanbinnen ook heel leuk ingericht. We praten met de eigenaar (die die huidziekte virtiligo heeft, vind dat er altijd zo cool uit zien) en hij verteld dat Arugam Bay erg getroffen is door de tsunami in 2004. Kan je je echt niks bij voorstellen als je met je cocktailtje in je hand op het strand zit.

We lopen naar Gecko, een beachbar aan de overkant van de straat. Cocktail time!! Het is genieten met een grote G. We zitten er zo 4 uur te chillen. Wat lekkers te eten. Drankjes met alcohol (lang geleden!) lounge muziekje op de achtergrond. Luuk helpt de lokalen met vissersbootjes in het water duwen. Hij raakt aan de praat met een jongen die de tsunami heeft meegemaakt. Zijn ouders zijn erbij omgekomen. Als ie wil uitbeelden hoe hoog de golf was wijst ie naar de hemel zo hoog. Nu heeft hij een beachbar en verdient geld voor zijn broer die naar de universiteit kan en “business” studeert. Hij vraagt of Luuk en pa mee gaan de visnetten binnen halen. Ze twijfelen, maar gaan uiteindelijk toch niet mee. Als we teruglopen naar surf and sun zien we dat overal in de straat BBQ’s worden aangestoken voor restaurants. Het ziet er gezellig uit. Ze laten allemaal trots hun vangst van vandaag zien in de hoop dat jij
dan denkt: ik heb zo’n zin om die vis met doodse ogen en zijn bek nog vol tandjes eens lekker te grillen en op te eten. Op mij heeft het niet echt het gewenste effect. We raken aan de praat met het mannetje. Hij is heel grappig en op de een of andere manier komen ze op het feit dat mijn seal bag voor om mijn backpack kapot is. Het mannetje kent natuurlijk wel weer een ander mannetje en binnen 5 minuten komt er een tuktuk uit het nabij gelegen plaatsje Pottuvil aan gescheurd. Het is een islamitische jongen met een keppeltje (er is hier een vrij grote moslim community) en hij steekt zijn stijve nek uit de tuktuk (I see you laughing Eef). Hij bekijkt de tas niet meer dan 10 seconden, stelt vast waar het probleem zit, roept een prijs (2,50) en scheurt weer weg. Over een uur komt ‘ie ‘m weer brengen. Ik vind dit hele gebeuren echt hilarisch. Zoals dat hier gaat. Maar het kan ook komen door de cocktails. Twee uur later halen we de tas op en ja hoor, keurig gemaakt! Jeej! Ik kan weer vooruit en kan weer veel te veel spullen in mijn tas stoppen.

We gaan eten bij de buren. Spice trail, de tent van de broer van surf and sun. De grote baas zit in Colombo en hij is getrouwd met een vrouw uit Noorwegen. Die vrouw runt dan weer de koffietent in het midden waar ze ook allemaal hippe gezonde hapjes en drankjes hebben. Daar ga ik morgen sowieso even langs. Het eten is heerlijk! Ik ga voor Marrokaans en de rest voor Japans. Rond tienen zijn we weer terug bij ons huisje. Luuk en ik slapen dus boven, maar in onze kamer is nog een trap naar een derde verdieping en daar staat ook nog een tweepersoonsbed. Omdat we wel optimaal gebruik willen maken van deze luxe villa die we gratis hebben gekregen gaan we boven op bed nog 1 aflevering van friends kijken en beneden. Tsja, soms zijn we een beetje gek.

Morgen een dagje strand! Yaaaas 🌙❤️🌴
Peace out ✌🏻

Geschreven door Travellingtheworldtogether