Halloooo!

Snel toch nog maar even een verhaaltje typen ook al vallen mijn ogen bijna dicht. Inmiddels zijn we aangekomen in Kandy, in een mooi hotel met een heerlijk bed en airco. Joehoe!

Vanochtend waren we vroeg wakker. We konden uitslapen, naar zitten nu zo in het ritme dat dat niet echt lukte. Maar het is ook wel fijn om nog zoveel aan je dag te hebben. Gek dat we niet hoeven te werken vandaag! We doen alles rustig aan en pakken onze spullen weer in. Ontbijt is zoals altijd om 09:00 met de andere vrijwilligers. Daarna gaan we even langs een mini supermarktje, regelen we vervoer voor de middag én de elephant walk met Rani. Tegen die tijd is het ongeveer 11:00 en verwachten we de mannen elk moment. We wachten bij het Colonial house. Het duurt maar. En ineens krijg ik een berichtje van Luuk “we zijn er hoor, bij de ingang”. Oftewel, helemaal aan de andere kant van het park. Het is minder gek om ze hier te zien dan ik dacht. Zij zijn nu natuurlijk voor het eerst de olifanten van zo dichtbij en dat vinden ze toch wel een beetje eng (watjes). We laten ze het park zien en het is leuk om een beter beeld te geven van de afgelopen twee weken. We voelen ons nu ook geen vrijwilliger meer, maar meer een bezoeker. van het park. We krijgen ook nog een rondleiding met een gids. Hij vertelt van alles en nog wat over de olifanten en het park en hij gaat mee met de wandeling. We gaan met Rani, een van de mooiste en liefste olifanten. Het is grappig om alles door de ogen van de mannen te zien, wij zijn er, hoe bizar ook, toch al een beetje aan gewend. We maken wat foto’s met Rani en pa en Luuk mogen het wassen ook even proberen in de rivier. Ze vinden het allemaal maar een beetje eng. Laat staan als ze de hele Madu situatie hadden meegemaakt. Dan waren ze waarschijnlijk in tranen uitgebarsten! ;)
Daarna krijgen we weer een rondleiding door de papier fabriek. Heel grappig, het is dezelfde man en hij speelt weer precies hetzelfde bandje af. Als je een vraag probeert te stellen ratelt ie gewoon door. Vanochtend hebben ma en ik al twee notebooks gekocht van olifantenpoep! Mooi en toepasselijk aandenken toch?
Om 15:00 is het toch echt tijd om te gaan en we sjouwen al onze bagage weer naar de andere kant van het park en nemen afscheid. Ik heb minder een steen in mijn maag als van te voren gedacht. Het is goed zo, twee weken was precies genoeg. Het zou wel leuk zijn om nog een keer terug te gaan en te zien hoe het met alle olifanten en het park gaat.

We gaan op weg naar het hotel in Kandy. Het is slechts 25 km, maar hier doe je daar dan 1,5 uur over. Halverwege stoppen we nog bij een fruitstalletje. We kopen twee verse ananassen en laten ‘m snijden. Dan stelt ie nog een vraag maar we snappen er niks van dus zeggen maar ja. Het blijkt dat ‘ie chilipoeder over de ananas heeft gestrooid. Ahhh nee toch. Zo zonde. Niet te eten! Waarom doen mensen dit?! Morgen maar een nieuwe poging wagen. We vervolgen onze weg. Het is heel druk. We rijden door een aantal dorpjes en o-ve-ral waar je kijkt zie je wat, hoor je wat, voel je wat, ruik je wat. Het lijkt wel zo’n film waarin ze allemaal hele korte video’s van een seconde heel snel achterelkaar afspelen met duizend stemmen op de achtergrond en waarbij je het liefst meteen de tv uit wilt doen. Dat al die Sri lankanen hier zo relaxed onder blijven.. het is mij een raadsel. De driver is gelukkig best betrouwbaar, voor Sri lankaanse begrippen dan. In Nederland zou ie waarschijnlijk meteen zijn rijbewijs kwijt zijn. Na een beetje zoeken komen we bij het hotel aan. Het ligt heel mooi in de bergen en heeft een koloniald stijl. De mensen van het hotel komen meteen aangesneld met verfrissende, koude doekjes en een sapje. Nou nou wat een luxe! De kamer is gigantisch. En die bedden! Heerlijke kussens en dikke dekens. Ik kan niet wachten om te gaan slapen. We hebben in beide kamers twee persoonsbedden. We pakken een beetje uit en gaan nog even naar buiten naar de ondergaande zon kijken en Luuk wil nog zwemmen. We liggen nog maar net of ze komen al met twee kokosnoten met een rietje erin aangelopen. Gewoon, zomaar. Super aardig! Het echte vakantiegevoel begint wel te komen. Daarna eten we wat bij het hotel. Het is hier iets koeler dan in Rambukkana, maar nog steeds warm. Een goede middeweg! Het eten is heel lekker, maar ondanks de “only a little bit spicy please” toch very very spicy. Iedereen is behoorlijk moe en dat bed is toch wel erg verleidelijk. Dus daar liggen we nu al in. Voor tienen! Applaus. Morgen gaan we Kandy verkennen met de tuktuk. Sweet dreams! 🌙

Geschreven door Travellingtheworldtogether