Vandaag was de grote dag eindelijk aangebroken, we gaan de grote plas oversteken!
We hadden voor vrijdagnacht een kamer geboekt in hotel Chariot zodat we “uitgerust” aan ons avontuur konden beginnen. ‘s Avonds hebben we nog een lekkere hamburger gegeten in het bijhorend restaurant (de Centennial burger is een echte aanrader!), tja, we moesten toch al een beetje acclimatiseren aan de de amerikaanse keuken...
‘s Morgens stond de shuttlebus stipt 07u klaar om ons naar Schiphol te brengen, onze auto konden we veilig achterlaten, die zou op een afgesloten parking gestald worden... Voor alle zekerheid toch maar een fotootje genomen van de km-stand... 😊
Op de luchthaven verliep alles voorspoedig tot we bijna klaar waren om te vertrekken, 2 passagiers kwamen niet opdagen aan de gate waardoor hun koffers in het ruim gezocht moesten worden om ze er af te halen, resultaat, 40 min. vertraging... Nu hadden we in Londen 2u30 overstaptijd, wat normaal voldoende moet zijn, maar door de vertraging werd het allemaal wat nipt!
Eenmaal in Londen werden we opgewacht aan het vliegtuig en kregen we een soort van “fast track pass” waardoor we overal snel konden passeren, heel handig! 😎 Zo hebben we het toch nog net gehaald...
Dan begon de lange vlucht... Ik had al horrorverhalen gelezen over dronken Britten die het vliegtuig op stelten zetten maar op onze vlucht viel het reuze mee. Geregeld kreeg je een hapje en een drankje, nog een filmpje zien en hop, de landing werd ingezet... Maar wat voor één... Een kwartier lang werden onze magen danig op de proef gesteld, iedereen werd witter en witter tot Sarah, de jongste dochter het niet meer hield en moest overgeven! Help, waar zijn die “kotszakjes”?! Er zijn er geen... dan maar in het plastiekje van de dekentjes... Mijn maag hing ondertussen ook achter mijn oren door het zakje 2 personen verder vast te moeten houden, maar soit, ik heb het kunnen volhouden... Toen ons Sarah klaar was zei de oudste dochter, Emma, dat ze elk moment kon flauwvallen... Oh dear, zijn we er nu echt nog niet!? Maar zij heeft het gelukkig nog gehaald tot de landing! 😅
Nadat we uiteindelijk veilig aan de grond stonden verliep alles heel vlot waardoor we 1u30 later al konden wegrijden met onze huurauto... Een dikke vette Cadillac Escalade... Wat een machine, alles erop en eraan, zelfs zetelkoeling! 😁
Nu kon onze roadtrip echt beginnen...
Onze eerste overnachting had ik geboekt in Twentynine Palms. Om daar te geraken moesten we dus nog een trip maken van een dikke 3u... De trip op zich was heel mooi, door de Mojave Desert waar je je toch op een andere planeet waant. Maar nog meer dan 3u rijden na zo’n vlucht is zeker geen aanrader... Het is hier nu ondertussen bijna 23u (08u belgische tijd) wat wil zeggen dat ik al 26u wakker ben... De rest van het gezin ligt al even onder de wol en ik ga ze nu vervoegen want het gaat echt niet meer...😴
Morgen staan Joshua Tree NP en LA op het programma...
Slaapwel...

Geschreven door Mermans.USA