Zoals ik in het vorige verslag al schreef zouden wij nog een dag in El Masroig blijven. Wij gingen een wandeling maken langs de oude weg naar Falset. We liepen tussen de mooie olijfbomen en de wijnranken. Langs deze weg staan nog verschillende oude schuilhutten. Veel generaties boeren hebben zich hier afgebeuld om de stenen van het land af te halen om de gewassen te kunnen verbouwen. Deze stenen werden gebruikt om muurtjes langs de kant van de weg te maken en zodanig de terrassen te ondersteunen, maar ook om schuilhutten te maken tegen storm, kou en hitte. Er werd geen mortel of cement bij gebruikt. Prachtig hoe ze dit hebben kunnen maken. We hebben er diverse gezien. Op de terugweg zagen we een groepje mannen bezig met het oogsten van olijven. Ze lieten ons zien hoe dat in zijn werk ging. Ze schraapten met een soort harkje de olijven van de takken die dan op het kleed op de grond vielen. De volgende dag heb hadden we zin om te gaan fietsen. Toevallig kwam er die ochtend op Facebook een prachtige camperplaats voorbij pal aan de rivier de Ebro in Xerta. Hierlangs liep weer een Via Verde. Richting de Middellandse Zee was het een vlakke route die grotendeels langs de rivier liep. We hebben ervan genoten.
Ondanks het mooie plekje zijn we de dag daarna toch weer in de camper gestapt voor de nieuwe bestemming. We wilden eerst de Toll Blau zien in een kloof bij Arnes. Het was een paar kilometer rijden over een smal weggetje, maar dat was het zeker waard. Een prachtige niet al te moeilijke wandeling langs het riviertje in de kloof, met als hoogtepunt inderdaad het prachtige blauwe water in een soort zwemgat van heel helder water. Wat een beauty.
Na deze wandeling zijn we doorgereden naar Alcaniz met een prachtige kerk en kasteel. Helaas is op maandag alles gesloten. Er scheen nog een heel gangenstelsel onder het kasteel naar de stad te lopen. Dit hebben we dus gemist. Alcaniz was een tussenstop om de Silent route te gaan rijden. Deze staat bekend als een mooie motorroute, maar is met de camper zeker wel te doen. Er zijn een paar smalle stukken waar je elkaar niet kunt passeren, dus daar even goed opletten. Het was een prachtige tocht door de bergen, waar we zelfs nog wat restanten sneeuw tegen kwamen. Onderweg zijn we nog even gestopt in een bergdorpje Villarluengo. Hier hebben we nog even door heen gewandeld. Na deze mooie route reden we door naar Teruel, de hoofdstad van de gelijknamige provincie. We hadden na twee weken behoefte aan een wasmachine, dus eerst maar op zoek naar een wasserette. Gelukkig konden wij hier onze camper er nog voor op het terrein zetten. Een aardige mevrouw legde ons in het Spaans uit hoe het allemaal werkte, ze was dusdanig duidelijk dat we het konden begrijpen. Daarna door naar de camperplaats vlakbij een grote supermarkt. Die hebben we dus 's avonds nog maar even bezocht. De volgende morgen was het eerst nog vochtig en koud. Na de middag zijn wij op de fiets naar Teruel gereden. Die hebben we bij een lift neergezet, die ons naar de oude bovenstad bracht. Teruel heeft veel gebouwen in mudejarstijl. Dit is een kunststijl waar moslim en christelijke kunstvormen zijn gecombineerd. Dit is vooral te zien aan de vele vierkante torens die in de stad aanwezig zijn. Gelukkig was de kathedraal open en konden wij deze bezichtigen. Naast de kathedraal staat een museum wat er ook bij hoorde. Hier is samen met allerlei kerkelijke voorwerpen ook het huis van de bisschop ingericht. Uiteraard vond ik de bibliotheek erg leuk. Wij vonden Teruel wel geslaagd. Op de terugweg fietsten we langs een oude groeve van de bekende rode aarde die wij overal in dit gebied tegenkwamen. Wij denken dat dit gebruikt wordt voor het maken van de rode baksteen en allerlei terracotta aardewerk.
Een half uur rijden voorbij Teruel ligt Albarracin, een fotogeniek dorp gebouwd tegen de heuvel op. Wij vonden daar gelukkig een goede plek om onze camper neer te zetten en toen maar klimmen door de smalle straatjes en de vele trappetjes die wij tegen kwamen. Er staan hier prachtige huizen, soms op een vreemde manier tegen elkaar aan gebouwd. Boven het stadje loopt nog de oude muur naar het kasteel., De kerk was helaas zoals bijna overal gesloten. Wij hebben in het dorp heel wat foto's gemaakt. Even voorbij Albarracin ligt een waterval. Hier hebben wij gelucht en geprobeerd de waterval erop te krijgen. We moesten helaas tegen de zon in fotograferen, wat het erg lastig maakte. We hadden daarna nog een wandeling door een kloof gepland, maar helaas konden we de parkeerplaats niet op. Het moest met een QR-code betaald worden. We zijn een kwartier bezig geweest. De wifi was hier erg slecht en toen hebben we het maar opgegeven. We zijn toen doorgereden naar een andere plek die bekend staat om oude rotstekeningen uit de tijd van het Neolithicum, tussen de 7000 en 4500 jaar voor Christus. Helaas was het echt wel speuren om ze te kunnen zien, want alles was uiteraard erg verbleekt. Er liep een pad door een sparrenbos met heel veel rotspartijen erin, waar het af en toe echt dwalen was. En ze zijn in Spanje niet zo erg goed met richtingbordjes, maar we hebben er een paar gevonden. Wel fascinerend hoor dat je nog iets kunt zien van vele duizenden jaren terug. We mochten niet overnachten bij deze plek, maar ze gaven wel aan dat er een paar kilometer terug wel ruimte was waar dat mogelijk was. We stonden hier met een stuk of tien campers. We hadden een prachtig uitzicht en het was er 's avonds heerlijk stil. We zijn eens op internet gaan zoeken naar een veilige overnachtingsplek bij Valencia. Bijna alle betaalbare plekken waren al vol. Gelukkig vonden we nog een in aanleg zijnde camperplaats langs een van de fietspaden naar Valencia. Na even gemaild te hebben met de eigenaar, konden wij vandaag komen, maar pas na 18.00 uur. Dus dan nog maar een bestemming zoeken voor onderweg. We werden wakker met een heleboel regen, dus maar goed dat we een rijdag hadden gepland. Als tussenstop zijn we naar Requena gereden en zijn daar tijdelijk op de camperplaats gaan staan. Gelukkig was het daar aangekomen net droog, dus gauw het stadje in. Hier zijn grotten onder de huizen. Iedere grotere Casa had een eigen grot, die gebruikt werd voor opslag van voedingsmiddelen, wijn en soms gebruikt werd als schuilplaats. In deze grotten was vaak ook een bron die de huizen en de landerijen van water kon voorzien zonder dat je naar buiten hoefde. Ze hebben nu een paar grotten van diverse huizen aan elkaar gekoppeld met ieder een eigen bestemming. Er stonden nog grote middeleeuwse wijnvaten. In een van de grotten waren in de jaren zeventig nog botten van mensen gevonden. Schijnbaar werd het dus ook nog gebruikt als begraafplaats. Na dit bezoek zijn we nog even door het oude centrum met de smalle straatjes gelopen, maar mijn ervaring is dat het met regenachtig weer er niet aantrekkelijk uit ziet. Ook sluiten hier alle winkels om half twee de deuren voor hun siësta. De rolluiken van de winkeltjes gaan naar beneden en je kunt dus zelfs niet meer etalages kijken. Dan maar terug naar de camper. De supermarkt daar om de hoek was nog wel open, dus konden we nog even boodschappen doen. We hebben de rest van de middag besteed aan het uitzoeken van de foto's. Daarna doorgereden naar onze plek in Valencia. Inderdaad een prachtig punt om uitstapjes te ondernemen, maar helaas werd er nog volop gewerkt. De eigenaar vertelde dat het weekend niet gewerkt werd, dus het zal best goed komen. De camper staat bewaakt en wij kunnen overal heen, maar daarover het volgende verslag meer.

Geschreven door Jaap-Trijntje-camper-Europa