Wij zijn van plan om diverse Balkanlanden door te trekken, wat enige voorbereiding vergde. Ten eerste verlaten we dan de EU en zal je internet anders moeten regelen, hoe zit het met de verzekering, hoe zit het met het geld, tol enz. Ieder land heeft daar weer andere regels in, maar we hebben het wel ongeveer op een rijtje. Afgelopen weekend hebben we met de camper nog diverse familieleden bezocht. Onderweg zondag naar huis om nog even een was te draaien, de laatste spullen in te pakken en Formule 1 te kijken, stelde Jaap voor om 's avonds alvast een stuk te gaan rijden. Dan hoefden we niet weer dingen uit de camper te halen, met het risico om weer wat te vergeten. Bovendien vond hij het geen prettig idee om een volle camper bij huis te hebben staan. Dus zo gezegd zo gedaan. We hebben bij Els nog een warme maaltijd gehad en zijn toen vertrokken. We kwamen tot Asbach in de buurt van Bonn, dus het drukste stuk van het Ruhrgebied hadden we er al op zitten. We hadden hier een mooi plekje bij een vijver, waar we heerlijk rustig stonden. De volgende morgen meldde Jaap dat hij slecht had geslapen en zijn hoofd een wattenbol leek. Hij wilde toch weer verder trekken en we zijn gekomen tot Cadolzburg, een historisch stadje in de buurt van Neurenberg. Er liep een historische route door het plaatsje. Gelukkig was het stadje niet te groot want Jaap voelde zich echt niet lekker. Maar vroeg onder de wol, en hopelijk morgen wat beter. De volgende morgen voelde ik al aankomen dat ik ook het haasje was. We zouden doorrijden naar Passau, wat niet zo ver meer was. Helaas waren alle plekken waar de campers kunnen staan afgesloten, want de Donau was hier buiten zijn oevers getreden door de vele regen in de Alpen. We hadden niet de puf om wat anders uit te zoeken hier, dus we zijn maar Oostenrijk in gereden tot het stadje Marchtrenk. Hier waren camperplaatsen beschikbaar bij een sporthal, niet echt fraai, maar we waren blij dat we een plekje hadden. Om acht uur lagen we al weer onder de wol en van het plaatsje hebben we niets gezien. De volgende dag toch maar weer door gereden. Jaap begon al wat op te knappen. Het was een prachtige route door het Nationaal Park de Kalkalpen. Vervolgens kwamen we langs een gebied waar erts gewonnen werd. Hier zijn we even uitgestapt, omdat het toch lunchtijd was. We wilden eigenlijk door naar Ormoz, maar daar waren we toch te moe voor, dus we zijn gestopt bij een camping in Gabersdorf. Veel meer als de camping hebben we ook niet gezien. Weer snel naar bed. De volgende dag zijn we via een toeristische route naar Ormoz gereden, een plaatsje in Slovenië aan de grens met Kroatië. De rivier de Drava vormt de grens. Het was inmiddels weer lekker weer geworden. Gisteren zijn we nog even het stadje ingelopen, maar ik merkte dat ik nog niet veel energie had, dus maar lekker onder de luifel een boekje gelezen. We wilden vandaag een stuk langs de rivier lopen, waar een paar kilometer verderop een mooi stuk natuurgebied was met veel vogels. We hadden afgesproken het kalm aan te doen, een broodje mee te nemen en we zien wel hoever we komen. We hebben op veel bankjes gezeten, kijkend of we nog mooie vogels zagen. En we zagen warempel ook een ijsvogeltje. De foto is niet erg mooi, maar we wilden het toch plaatsen. Het lukt bijna nooit om die vogel te kunnen fotograferen. Al met al hebben we toch nog 14 kilometer gelopen en we voelden ons allebeide alweer een stuk beter. Morgen gaan we weer verder via Kroatië naar Servië. Maar daarover in het volgende verslag meer.

Geschreven door Jaap-Trijntje-camper-Europa