Vanuit Luxemburg stad was onze eerste bestemming Schengen, op het drielandenpunt van Luxemburg, Duitsland en Frankrijk. Hier werd in 1985 het Europese verdrag gesloten van het vrije verkeer tussen Europese landen van personen en goederen. We zijn hier even in het informatiecentrum wezen kijken. Het leuke vond ik hier alle douanepetten van de betreffende landen bij elkaar. Verder was het vrij veel leeswerk, wat we ons niet erg aan tijd deden, omdat we ook nog naar het natuurpark Haff Reimech wilden en er regen op komst was. Dit natuurpark met een grote biodiversiteit is ontstaan na de grindwinning. We hebben de tentoonstelling gelopen en een stuk langs de meertjes gelopen deels over vlonderpaden. Zeker de moeite waard. We waren net op tijd terug bij de camper toen het begon te regenen. We zijn doorgereden naar Remich, een camperplaats aan de Moezel. Hier aankomend heeft het verder de hele dag en de daarop volgende nacht flink geregend. We zijn er alleen 's avonds voor het slapen nog even uit geweest om te kijken hoe de waterstand van de Moezel was, en die was nier verontrustend. De volgende dag was het weer droog en gingen we de omgeving verkennen. Eerst een stuk langs de Moezel gefietst. Hier kwamen we langs het stadje Stadtbredimus, waar we nog uitgebreid de sluizen hebben bekeken. Toen we terug kwamen op de camperplaats lazen we op de NOS-app dat Luxemburg ook waterproblemen had en dat de Moezel bij Stadtbredimus op dreigde te overstromen. Hier geloofden we niks van. Er waren daar amper activiteiten bij het water en zo hoog stond het water nog niet. 's Middags hebben we Remich nog bekeken. Vooral de smalle straatjes in het oude centrum vonden wij leuk.
De volgende dag werden wij voor zeven uur gewekt door aanhoudend helicoptergeluid vlakbij de camperplaats. We zijn toch maar wat sneller als anders gaan aankleden. Buiten gekomen zagen we dat de helicopter bezig was de wijnvelden te besproeien. Indrukwekkend hoe de piloten met zo'n toestel weten om te gaan. De bedoeling was om langs de Moezel omhoog richting Echternach te rijden, om daar een stadswandeling te doen, en ook de Wolfskloof te bekijken iets buiten de stad. Voorbij Wasserbillig was de weg afgesloten, dus wij via een grote omweg naar Echternach. Hier viel ons gelijk op dat de borden met verboden te parkeren waren afgeplakt en even later zagen we zijstraten die ondergelopen waren. Wegwezen dus. Door naar een parkeerplaats in de buurt van de Wolfskloof. Hier in het bos stuitten we al snel op recent omgevallen bomen over het beekje en de paden, en we zagen mannen lopen met scheppen en harken. Dit zou dus niet een ontspannen wandeling worden en we zijn omgekeerd. Onze volgende bestemming zou Vianden zijn. Ook hier naar toe voortdurend omleidingen. en ondergelopen wegen. We zagen op een gegeven moment een klein stuk ondergelopen weg, waar even verderop de brug lag waar we over moesten. Een auto voor ons ging er in, maar besloot al snel achteruit terug te gaan. Ook twee busjes vergelijkbaar met onzer camper keerden om, dus toen wij ook maar. Uiteindelijk konden we over een brug via Duitsland richting Vianden. Hier hebben we nog een stuk door het water gereden van ongeveer 20 cm diep. Daar aangekomen was de camperplaats een kolkende massa en de camping er vlakbij stond behoorlijk vol. We besloten naar een camping te rijden drie kilometer verderop, wat hoger in de bergen. Maar ook daar liepen ze te stoeien met het water. Uiteindelijk besloten we maar terug te gaan naar Wiltz, onze eerste overnachtingsplaats in Luxemburg. En hier was ons plekje gelukkig nog vrij. We waren helemaal op, hadden 5 uren gereden over een stukje wat misschien maar 50 kilometer is. We besloten hier nog een paar dagen te blijven. De eerste dag nog weer heerlijk gewandeld door de Luxemburgse Ardennen. De tweede dag hebben we de fiets gepakt. Er was in de buurt een fietspad richting Bastogne over een oud spoortraject. We hadden wel gezien dat heen omhoog ging en terug een stuk gemakkelijker was. We zouden wel zien hoever het ons lukte om te komen, maar het viel erg mee en zijn toch in Bastogne, 20 kilometer verderop bereikt. Hier zijn we even door het centrum gelopen. Bastogne is bekend om zijn rol in de tweede wereldoorlog en dat was overal duidelijk aan te zien. Er zijn diverse musea hieraan gewijd, maar daar hadden we niet zoveel zin in. Na een heerlijk puddingbroodje zijn we weer op onze gemak terug gefietst. Wat een heerlijke tocht.
Maandag weer terug naar Nederland. Het was maar even de vraag of we geen afgesloten snelwegen zouden tegenkomen, maar dat is gelukkig niet gebeurd. Ons eindpunt was hier Mook, waar we een poosje op onze kleinkinderen gaan passen. Het was voor ons wel even spannend of Mook niet onder zou lopen, want dan hadden we een ander probleem, met ons verhuurde huis en die van onze dochter. Maar gelukkig is dat niet gebeurd. We hebben nog wel een paar foto's gemaakt van het ondergelopen gebied. Tot zover onze reis naar Luxemburg, waar we van hebben genoten.

Geschreven door Jaap-Trijntje-camper-Europa