Op dinsdag zouden wij van start gaan. We werden wat vertraagd omdat we nog een een postpakketje wachten, wat helaas niet kwam. Na de lunch toch maar vertrokken en onze eerste bestemming werd Cloppenburg. Hier hadden we een mooi plekje bij het openluchtmuseum. Het was maar goed dat we niet verder waren gekomen, want ik kreeg 's avonds keelpijn en heb de hele nacht lopen hoesten en snotteren. De volgende morgen toch maar de GGD gebeld voor een test en gelukkig konden we dezelfde dag nog terecht in Groningen. Daarna maar weer teruggereden naar de Wijk om de uitslag van de test af te wachten. Die kwam gelukkig de volgende dag al met goed nieuws. Deze dag nog maar even gebleven en de vrijdag weer opnieuw vertrokken, deze keer met postpakketje. We zijn toen naar de Luneburger heide gereden, waar we een mooi plekje midden in het bos hadden. 's Middags nog een prachtige wandeling gemaakt door het natuurgebied. De volgende dag doorgereden. We zagen onderweg een huis wat op zijn kop stond. Dit is een museum waar ze alles vanuit een ander perspectief laten zien. We zien niet naar binnen geweest, want we hadden geen zin in een mondkapje. Deze besluiten zullen we de komende tijd nog wel vaker nemen. We zijn via Schwerin gereden met het prachtige kasteel aan het water en toen door naar Insel Poel. We wilden daar overnachten. De eerste camperplek was vol, dus verder gereden naar de tweede. Daar was het zo stampvol mensen dat we gelijk zijn omgekeerd. Hier hadden we geen zin in. We hebben nog even geluncht op het eiland en een klein ommetje gemaakt en gingen daarna op zoek naar een andere overnachtingsplek. Overal waar we kwamen was het vol, het was gewoon een gekkenboel aan de kust. Dan maar het binnenland in. Hier vonden we voorbij Rostock een minicamping bij een sportcomplex. we mochten er staan op eigen risico. De grond was nogal drassig door de vele regen die er die dag was gevallen. We hebben het er op gewaagd en het is gelukkig goed gegaan. De volgende dag hadden we gepland om via Usedom Polen in te rijden. Het was weer een regenachtige dag. Op Usedom kwamen we een kilometers lange file tegen weer van het eiland af. Om Polen in te gaan moesten we een veerboot nemen bij Swinoujscie. Op twee kilometer afstand kwamen wij hier ook in de file. We hebben gelukkig maar een uur hoeven wachten voor we de boot op konden. Vanwege de regen zijn we direct door gereden naar een camping bij Nederlanders. We hadden nogal wat vragen over Polen dus dat leek ons wel handig. Zij konden ons echter niet zoveel vertellen. De volgende dag zijn we een stukje teruggereden naar het Wolinsky Nacional Park, waar we de dag daarvoor in de regen door gereden waren. We wilden hier nog wat wandelen. We stopten op een parkeerplaats waar je kon wandelen naar een Wisentenpark. Daar aangekomen bleek het helaas dicht. Dus dan maar een rondwandeling maken. Jaap had wat uitgezet op zijn gps, maar bij de eerstvolgende afslag kwamen we al een bord tegen, verboden voor voetgangers. Wij hebben het maar genegeerd en zijn doorgelopen zoals gepland. Aan het eind van de wandeling kwamen we een boswachter tegen die ons in stevig Pools vertelde dat wij daar niet mochten komen. Helaas begrepen we het niet allemaal :) Teruggekomen op de parkeerplaats zagen wij op een bord dat er op maar enkele paden zijn waar je mag wandelen. Het zijn wel grote stukken, maar je moet heen en weer of het openbaar vervoer pakken. Een rondwandeling was daar niet mogelijk. Hier baalden wij wel een beetje van. We zijn op zoek gegaan naar een andere camping en vonden een leuke boerencamping bij het park. De volgende dag hebben wij nog rondgefietst door het park en toen hadden we gelukkig geen hindernissen.
De volgende dag zijn op weg gegaan richting Leba. Omdat de tocht wel lang was hebben we een overnachting gemaakt in Darlowo, ook weer een leuke kleine camping met uitzicht op zee. De eigenaar was nergens te zien, zo kregen we wel leuk contact met onze Poolse buren. Via de telefoon van onze buurman kregen wij contact met de eigenaar die vertelde waar wij het geld konden achterlaten. De volgende dag doorgereden naar Leba, wat bekend staat als de Poolse Sahara, met wandelende duinen. Per jaar verschuiven ze wel tien meter. Vanaf de parkeerplaats was het nog een half uur fietsen. Helaas bij het afhalen van de fietsen van het rek brak de voorvork van Jaaps fiets. Dan maar lopen nietwaar. Het was een mooie wandeling, alleen bij die duinen was het erg zwaar. Het was een behoorlijk steile helling van 42 meter door los zand, wat betekende dat ieder 3 stappen vooruit je weer 2 naar beneden zakte. Gelukkig was het wel de moeite waard. Na drie en half uur lopen waren we weer terug bij de camper. En toen nog een plekje voor de nacht zoeken. Leba zelf was ons te toeristisch, dus we zijn het binnenland weer in gegaan. We kwamen terecht op een weilandje bij een aantal huisjes vlak bij een zwemmeer. Ook hier was de eigenaar weer weg naar een begrafenis in Hamburg. Een behulpzame buurvrouw heeft ons wegwijs gemaakt. We hadden hier een prachtig plekje.
Vandaag zijn we opzoek gegaan naar een fietsenmaker die de fiets kon repareren. Bij de derde is het ons gelukt. We konden de fiets achterlaten en na twee en half uur weer ophalen. Voor ons een mooie gelegenheid om Wejherowo te bekijken. Een leuk plaatsje met een prachtige markt. We zijn ook nog even door het park gelopen. We waren heel tevreden over de reparatie, daarna weer snel terug naar de camperplaats om een frisse duik in het meer te nemen. Morgen weer verder het land in.

Geschreven door Jaap-Trijntje-camper-Europa