De volgende dag probeerden we vanuit Baden Baden de Schwarzwald-Hochstrasse te vinden. Eerst kwamen we op de snelweg uit richting Freiburg. Dat zou wel een hele korte rondrit worden. Dus bij de volgende afslag maar weer gekeerd. Toen kwamen we in een tunnel terecht en dat leek ons ook niet goed. Achteraf was dat dus wel goed, maar de eerste mogelijkheid om uit de tunnel te komen hebben we aangegrepen en geprobeerd de 500 (nummer van de weg) te vinden. Op een gegeven moment zaten we helemaal ten westen van het Zwarte Woud en moesten we er dwars doorheen voor we bij de goede weg kwamen. Onze navigatie had ons dus goed in de steek gelaten. Onze eerste stop waren de watervallen van Allerheiligen. Door het pad te nemen langs de waterval omhoog kwamen we uit bij de kloosterruïne die Allerheiligen heet. Het was een leuke wandeling en omdat we veel stil stonden om te fotograferen viel de klim ook wel mee. De tweede stop was een uitkijkpunt op de Ellbachsee. Onze reisgids was hier vol lof over, maar wat viel dat tegen, Het was maar een heel klein meertje. Je kon wel mooi de omgeving bekijken. Daarna doorgereden naar Freudenstadt waar we de nacht hebben doorgebracht.
Woensdag was onze eerste bestemming een berenpark, waar beren uit de Oostbloklanden worden opgevangen, die hebben gewerkt als circusberen en soms jaren in een kleine kooi opgesloten hebben gezeten. In dit park in een natuurlijke bosrijke omgeving kunnen ze hun laatste jaren op een fatsoenlijke fijne manier doorkomen. Ook zijn er paar wolven in het park aanwezig. Het is erg leuk om de dieren te zien spelen. Ik vind het fijn dat ze het daar goed hebben.
Daarna hebben we een plekje gezocht om te lunchen en na de lunch was onze eerste bestemming Alpirsbach bekend om de kerk van het voormalige Benedictijnenklooster uit de 12e eeuw. Op onze wandeling daar naar toe ontdekten we dat ons mondkapje nog in de camper lag. Het is weer even wennen! Toch maar doorgelopen. We zagen dat we er alleen met een rondleiding in mochten en daar hadden we niet zoveel zin in, dus hebben we alleen de buitenkant met de tuin ernaast gefotografeerd. Door naar Schiltach. De gemeente heeft daar een paar mooie camperplaatsen aan het water gecreëerd. Daar vandaan kon je lopend naar de Altstadt. We moesten nog wel een behoorlijk lange trap op voor we daar waren. De Altstadt heeft veel mooie vakwerkhuizen uit de 16e eeuw. Dit was opvallend, omdat we verder in de omgeving weinig vakwerkhuizen hebben gezien.
Vanuit Schiltach zijn we de volgende dag naar Triberg gereden. De weg naar Triberg staat bekend om de vele uurwerken voornamelijk koekoeksklokken die in allerlei soorten en maten worden tentoongesteld en aangeboden. We hebben er diverse gezien, maar omdat we niet van deze klokken houden zijn wij niet gestopt om er een foto van te maken. Triberg is een erg toeristisch stadje met de grootste waterval van Duitsland. Dit wordt economisch behoorlijk uitgebuit. Om deze waterval te kunnen zien moet je zes euro per persoon betalen. Wij hadden niet zoveel zin in dit toeristische gedoe, dus we hebben een rustige camperplek iets buiten Triberg opgezocht en hebben hier een mooie wandeling door het landschap gemaakt. Watervallen zullen we nog wel meer tegen komen.
Vanmorgen werden we met regen wakker en het leek erop dat het de hele dag wel kon duren. Eerst maar eens rustig aan gedaan. Toen besloten we om toch maar een stuk van onze route te gaan rijden. Eerst kwamen we via een heel mooi smal bergweggetje bij Hexenloch, waar een oude watermolen moest zijn. Alleen twee raderen draaiden nog, de rest was allemaal verdwenen. Het zag er allemaal nep uit. Overheersend waren de kraampjes en het winkeltje met de souvenirs. Doorgereden naar St-Peter waar een prachtige kerk met klooster stond uit de 17e eeuw. De kerk was vrij te bezichtigen, het klooster met rococo bibliotheek alleen met rondleiding op maar drie tijdstippen per week en dat was niet vandaag. Jammer. Onze tocht verder ging deels weer langs smalle weggetjes. Genieten. Onze eindbestemming was Loffingen. Inmiddels was de zon weer gaan schijnen, dus snel de wandelschoenen aan en nog een stuk lopen. Toen we terug kwamen konden de stoeltjes naar buiten en hebben we met een goed boek in de zon van ons biertje genoten.

Geschreven door Jaap-Trijntje-camper-Europa