De Paloung bevolking is een minderheid in de Shan staat en leeft in de bergen. Na een uurtje rijden, werd de auto achtergelaten en trokken we te voet verder de bergen in. Rode aarde, verbrande aarde, weinig bossen (meer) behalve helemaal op de toppen van de bergen. Eerste keer dat we in een gebied militairen van de regering en wat verder ook lokale militairen tegen kwamen. In het dorp aangekomen, gingen we bij het gezin waar we later zouden gaan eten. We kregen thee en banaan. Verder bezochten we de smid, die fier zijn werk liet zien (messen, speer, kruisboog,...). Wat verder werden we uitgenodigd om thee te drinken. Eerst kregen we de uitleg ivm de bewerkingen die thee ondergaat. De thee is heel lekker en we kregen ook thee'salade'. Gefermenteerde theeblaadjes met pindanoten, tomaat. Superlekker. Uiteraard kon een bezoek aan het klooster niet ontbreken. Opnieuw thee, met een snoepje deze keer. Nog wat geflaneerd door het dorp en dan terug naar de plaats waar we gaan eten. Lekker gegeten. Opvallend hoeveel groenten (eigen kweek) ze hier eten.
Klaar om de terugweg aan te vatten. Heerlijk weertje om te wandelen: niet te warm en een verfrissende wind.
Onderweg halt gehouden aan een zoutwinning, ja in het binnenland! De lokale bron bevat zout. Water wordt verdampt door te stoken. Zout gebruikt op velden tegen de slakken.
Nog één stop onderweg, nl. de bron. In het dorp waar de auto achtergelaten was was een groot feest voor 52 jongens die vandaag (al/niet tijdelijk) toetraden tot het klooster. Gisteren het feest, vandaag de meditatie, afscheren van het haar en mooie kledij verruilen voor een pij.
Daarna terug naar het hotel.
Morgen richting Mandalay, met de historische trein....

Geschreven door Hilda.en.Marc