Lieve volgers,

Gisteren reden we van Ulcinj in Montenegro naar Dubrovnik in Kroatië. Grotendeels langs een schitterende kustweg, omhoog en weer omlaag en langs grote vakantiecomplexen aan het strand. Wat wordt hier gebouwd en waar moeten al die toeristen vandaan komen?
De reis verliep voorspoedig tot we plotseling voor een ferry stonden. We konden ook omrijden en dat besloten we eerst. Maar goed en wel op de route bleek dit een heel smal weggetje te zijn en we moesten diverse keren flink in de goot om tegenliggers te passeren. Henriette (en eigenlijk ook ik) vonden het helemaal niets en we besloten te keren. Stef die achter ons reed begreep er niets van, maar keerde uiteindelijk ook. Terug naar de ferry en in de rij. Met een half uurtje waren we aan de overkant en konden we verder. Vlak voor Dubrovnik vonden we ons einddoel. Ik had de beheerdster vanochtend nog aan de lijn gehad, en die gaf aan dat als we vroeg in de middag aankwamen er wellicht nog een plekje zou zijn. Maar helaas, op het hek hing een bordje complet/full. Ik reed toch maar deels de camping op, wat ervoor zorgde dat Stef bijna klem kwam te zitten tegen een hek. Met enige aanwijzingen en manoeuvreren kwam hij er uit. De beheerdster wees ons een andere camping. En gelukkig daar was plaats. Is een veredelde camperplaats in de achtertuin van een heel aardige mevrouw. Met eenvoudig, maar keurig sanitair. En ze gaf bij de registratie ook meteen een tip over de boot en verkocht daar tickets voor. Prima geregeld. Enige nadeel van de plek was dat s'avonds de mussen boven ons vergadering hielden en dat ging gepaard met regelmatig een poepje. Dus vlekken op de tafel en in mijn trui. Wij maar naar binnen, waar Henriette en ik nog dialogeerden over de vraag van onze dialooggroep die tegelijkertijd bijeen waren in st Pancras. Het waren mooie vragen waarin je jezelf en later je partner moest beschrijven. Wij hadden een mooie avond en genoten enorm van dit Encounter moment.
Vanochtend namen we de boot naar Dubrovnik. Mooi tochtje over zee van een half uur. Schitterend gezicht zoals we de oude stad naderden vanaf zee. Aan wal op zoek naar een kopje koffie. Maar dat bracht ons eerst in het gebouw met een tentoonstelling over het lot van Dubrovnik in de Balkanoorlog van 91-95. De foto's en video's over de vernietiging maakten diepe indruk op ons en enigszins aangeslagen door dit leed (en de gedachte dat dit nu weer gebeurd in Oekraïne en Gaza) liepen we het eerste beste terras op voor een (dure) kop koffie en orengina.
Daarna sjouwen we enige tijd door de schitterend herbouwde stad. Feitelijk merk je niets meer van de vernietiging en ziet alles eruit of het er al honderden jaren staat. Indrukwekkend. We bezochten een museum en liepen een steile trap op om een wandeling te maken over de stadsmuur. Helaas konden we op dat punt geen tickets kopen, dus maar weer naar beneden. Bij de ingang bleek dat het 35 euro kostte (je moest een pas kopen die recht gaf op musea en het paleis en de muren, maar je kon geen ticket kopen voor alleen de muren), dus dat deden we maar niet. We liepen terug de immens drukke stad in, op zoek naar een eettent. Die zijn er genoeg en het is meer de keus welke neem je. We vonden een leuk tentje en aten pizza's en Cevapcici. Met een heerlijke fles wijn. En voor de rest mensen kijken. En je verbazen over de enorme drukte, busladingen toeristen worden aangevoerd en de stad is vergeven van de groepen onder leiding van een gids. En wat zien sommigen er dan vreemd gekleed uit. Vooral de jeugdigen kleden zich soms zeer luchtig. Zodanig dat Stef begon de twijfelen over zijn fotothema, namelijk een serie maken van de afbeeldingen van het heilig avondmaal (zoals ik Maria's maak), of navels die zich tonen onder de vele naveltruitjes of andere blote kleding.
Tegen drie uur liepen we terug naar de haven. Moesten wel even wachten op de boot die ons weer terug bracht naar Srebreno. Na een kopje koffie en Affogato (koffie met een bol vanilleijs) deden we boodschappen in de tegenover de camping gelegen supermarkt. We maakten ons reisplan voor morgen en regelden een camping bij de Plitvice meren en ik regelde toegangsbewijzen voor de Plitvicemeren die we zaterdag gaan bezoeken. Want dat is ons volgende doel, na morgen hopelijk een camping halverwege te hebben gevonden. Want het blijkt hier in Kroatie absurd druk te zijn voor de tijd van het jaar.
Maar over die reis en belevenissen horen jullie later wel iets.
Nu nog even de foto's uploaden en dit versturen, nog een glaasje wijn en even lezen en morgen weer en route.

Liefs Henriette en Andries

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis