Vandaag weer een verplaatsing, dus na het ontbijt de spullen in de camper en op pad. Eerst reden we nog even verkeerd (onze TomTom wilde weer eens een kortere route, maar die weg was heel slecht). Maar na een stukje Marrakesh kwamen we uit op de N8 en reed het prima. Bij een plek met groentestalletjes even parkeren en fruit inslaan.

En na een kilometer of 60 (1,5 uur door het verkeerd rijden) kwamen we aan in Tamelalt. Bij binnenkomst een enorme wolk en een enorme stank van een olijven conservenfabriek. Maar die Marokkanen blijken daar geen last van te hebben. In het centrum van de plaats gestopt en een terras met koffie en heet water.

De school kwam uit en er liepen een stel meisjes (jaar of 10) langs, al giebelend en stiekem naar ons kijken. Even verder blijven ze staan en kijken en eigenlijk wilden ze wel even bij ons tafeltje langs, maar niemand durfde. Er werd er een naar voren geduwd, maar ook die wilde niet. Wat dat betreft zijn de meisjes hier net als in Nederland: giebelend en van alles willen, maar eigenlijk niet durven: "Sannend" zou Iselot zeggen. Henriëtte had enige schriftjes om uit te delen bij zich, toen durfden ze even in de buurt te komen om ze aan te nemen. Helaas te weinig voor de hele groep, dus vervolgens hadden de meiden meningsverschil voor wie de schriftjes waren.

Mooi moment om het even over de kinderen hier in Marokko te hebben. Het zijn allemaal schatjes, en zeer enthousiast om ons te begroeten als we langs rijden. Dan wordt er (met name door de meisjes) druk gezwaaid. Tot aan vandaag hadden we eigenlijk helemaal geen last gehad. Soms een kleine macho die even op de weg gaat staan, soms bedelend om een stylo, een bonbon of dirham; maar in verhouding tot wat wij 40 jaar geleden in Egypte zagen veel minder. Alleen vanmiddag reden we langs een groepje jongens en toen werden er wat steentjes naar de camper gegooid. Maar eigenlijk zijn wij erg enthousiast hoe de kinderen op ons reageren. Ze kennen allemaal een beetje Frans: bonjour en ca va? Alleen als je ze dan ook een vraag stelt, dan komen ze niet verder. Opvallend is trouwens ook hoeveel kinderen er naar school gaan, ook op het platteland. Als we langs een school komen, is het vaak heel druk. En dan zijn de kleintjes wel heel schattig met hun rugzakje op. En ze lopen dan ook gewoon een paar kilometer langs de weg naar huis (ook al zijn ze een jaar of 4-5).

Na de koffie liepen we nog even over de markt en kwamen een bijzondere plek tegen. Allemaal slagers die ook een restaurantje hebben. En dat betekent dus dat de karkassen van koeien, schapen, geiten boven je hoofd of net achter je hangen als jij je tajine zit te eten. Een ober liet even de inhoud van een tajine zien, dat was een tajine lapine (konijn), maar dan ook een heel konijn inclusief zijn kop, de ogen keken je vanuit de tajine nog aan (Bright Eyes).

Het was eerst een beetje saaie omgeving waar we doorreden (zeker het deel over de N8), maar toen we de heuvels inreden leek het soms wel op Toscane en dan even later op de Provence. Alleen de zon ontbreekt, het is vandaag geheel bewolkt en er viel zo nu en dan een paar spatten regen. Het had wel voor ons flink geregend, dus de camper is weer bruin.

Tegen twee uur reden we de camping op. Een leuke kleine camping. Is opgericht door Nederlanders en dat kun je wel zien aan de prima voorzieningen (mooi sanitair, wc papier, een leuk restaurant en mooie plekken). We vonden een plekje met een eigen prieel. Idyllisch. De Nederlanders hebben de camping vorig jaar verkocht en het is nu van een Marokkaan, maar die heeft de camping onveranderd voortgezet. Henriëtte en Bea brachten een zak wasgoed met het beddengoed weg om te laten wassen en er werd ook nog een klein handwasje gedaan. Met name om mijn zakdoeken te wassen, want die zijn enkele dagen al vol in gebruik vanwege een flinke allergie aanval. Daarna lekker luieren met een trui en lange broek aan. De zon probeert het wel en dan is het warm, maar ook veel wolken en dan is het meteen fris. In het prieeltje werd ook nog even getokt waarbij de laatste druppels whiskey gedronken werden. Toen werd het tijd voor het maken van onze eigen tajine poulet et citron. Veel groente (wortels, courgette, aubergines, uien en aardappelen) met heerlijke kruiden en stukjes kipfilet (gelukkig geen botjes in de tajine). Het smaakte heerlijk (mede dankzij onze kookles van gisteren).

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis