Vandaag een kort ritje, dus rustig opgestaan en de boel ingepakt. Om 10.00 zaten we in de camper. We reden wederom over de kustweg, maar die hobbelde vandaag (meestentijds) minder dan gisteren. De weg liep over een soort natuurlijke dijk: rechts van ons lag in de laagte de oceaan en links van ons was een diepe vallei. Schitterend gezicht. Er is geen land waar we zoveel wisseling van landschap hebben gehad als hier. Enkele kilometers verder kan het totaal anders zijn. Op een rustig puntje parkeerden we de camper voor het maken van een foto van de kliffen. En ja hoor, binnen no time hadden we een paar Marokkaanse jongetjes op bezoek. Ze bewonderden onze fietsen op de camper en gaven aan dat zij ook een fiets hadden. Ze wilden graag een snoepje of een biscuitje, maar daar beginnen we niet aan. Een van de jongens zag onze knuffeldiertjes voorin de camper liggen, en wilde er graag een van hebben. Maar ja die hebben voor ons sentimentele waarden (representeren onze drie kinderen). Achteraf hadden we wel wat pennen en schriftjes kunnen uitdelen, die Henriëtte hier speciaal voor gekocht heeft.

Maar dit is eigenlijk ook wel een moment om het even over de Marokkanen te hebben. Wat een vreselijk aardig volk. Altijd bereid om je te helpen. En onderweg zwaaien ze naar ons en begroeten ons allerhartelijkst. Ze willen ook altijd weten waar je vandaan komt en soms beginnen ze dan in het Nederlands met je te praten, omdat ze in Nederland (en dan meestal Utrecht, Rotterdam of Amsterdam) gewoond hebben. We moeten soms ook wel oppassen wat we zeggen, want in Meknes zaten we op een terras en maakten een opmerking over Marokkanen en toen sprak de man aan het tafeltje naast ons plotseling Nederlands. Was een Nederlandse Marokkaan die op vakantie was. Maar allervriendelijkst. Eigenlijk hebben wij – naast de Grieken uit de jaren ’70 – nergens zulke aardige mensen ontmoet.

Na de foto stop reden we door en na nog een koffiestop op een mooi terras in een buitenwijk van Safi, kwamen we op de camping aan. Het is eigenlijk een groot grasveld dat als camping gebruikt wordt. Maar voor ons prima en het sanitair ziet er -in tegenstelling tot veel reviews op Campercontact – schoon, maar verouderd uit. En er is zelfs een warme douche. En er lopen verschillende pauwen over het terrein. Mooie beesten. Maar wat een herrie maken ze!

De rest van de middag besteedden we aan het lekker in de zon luieren, een wasje doen (nou ja, Stef en Henriëtte dan), lezen en een spelletje boulen en tot slot nog even Tokken. Er staat wel de hele dag een flinke wind. Was die in de middag heerlijk om het niet te heet te krijgen, tegen de avond werd het fris en toen we buiten stonden af te wassen om bijna 21.00 uur was het gewoon koud.
Morgen gaan we Safi bezoeken, de Coline des Potiers of te wel de pottenbakkers heuvel. Misschien een Tajine scoren??

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis