Vannacht werden we gewekt door regendruppels. En toen we vanochtend opstonden regende het opnieuw. Niet veel, maar voldoende om de grond (en dus ook ons vloerkleed) nat te maken. En het was ook koud, net als de douche. Die is hier ook niet warm te krijgen. Dus maar binnen ontbijten. In lange broek en fleece op weg.
Nog voor half tien (we zitten al in een echt reisritme: 8 uur op – ja, jullie lezen het goed, wij zijn al om 8 uur op als we en route gaan! – douchen en schrijven/spullen opruimen, ontbijten, elektra eraf en de camper van de blokken en rond half tien zijn we dan op weg) reden we de camping af. Eerst even tanken en toen op weg.

Via een schitterende – geheel nieuwe – weg, dus dat schoot flink op. Na een uurtje begon de weg te stijgen en moesten we een col over. Een schitterende route met een mooi berglandschap. Helaas was het heel vochtig in de lucht, dus geen weidse uitzichten. Maar toch genoten we van dit dorre, maar mooie landschap. Vooral de tekening van de bergen (verschillende aardlagen en gesteenten) maken dat het niet saai wordt en vooral als dan even het zonnetje erbij wil komen. Op een plek bij de top even gestopt om het landschap voor jullie in beeld te brengen, alleen jammer dat de foto niet de enorme diepte laat zien. Na een kleine 2 uur kwamen we in een grotere plaats aan en was het tijd voor de koffie/thee. En toen weer verder richting de Sahara. We reden nu door de vallei van de Draa. Dit is een rivier die zorgt voor allemaal oases, want er staat water in deze rivier dwars door het woestijngebied. En dus allemaal plaatsjes van lemen huizen, die langzamerhand vervangen worden door betonnen gebouwen, maar nog erg veel leem. Bij verschillende dorpjes zijn ook Kashba’s gebouwd. Een kashba is een versterkt – heel groot – huis, van leem waarin veel families wonen en werken. Een kashba bestaat dan ook uit een doolhof van kleine straatjes met huizen en terrasjes. Veel van die lemen kashba's en ook van de gewone huizen, vergaan in de loop van de tijd en vervallen tot ruïnes. Enkelen zijn gerestaureerd en dienen nu vaak als hotel. Morgen of zo gaan we er een van binnen bekijken.

Eenmaal aangekomen in Zagora, zagen we een Orange winkel. De internet limiet van onze simkaart is op (was 10GB), dus we moeten een nieuwe. Maar helaas was de winkel gesloten. Moet nu gebruik maken van de wifi van de camping en weet niet of het verzenden straks gaat lukken.

We konden de door ons uitgekozen camping niet vinden. Een jongen vertelde ons dat hij ons wel wilde brengen. Hij pakte een fiets ergens vandaan, maar daar was de ketting af, dus pakte hij een fiets van een andere jongen af en reed voor ons uit. Helaas had de fiets alleen een groot verzet, dus hij moest heuvel op flink aan de bak. Hij bracht ons naar de camping Oasis Palmieres. Dat was niet de camping die wij hadden uitgekozen, maar we besloten dan hier maar te gaan staan. We wilden de jongen ook niet teleurstellen. Eerst leek het erop dat we hier maar 2 nachten mochten blijven omdat er een grote groep komt (Nederlanders/NKC?), maar even later kregen we een plaatsje toebedeeld en daar mogen we langer blijven. Uiteindelijk bleek dit een zeer idyllisch plekje te zijn. De jongen van de camping legde vloerkleden voor onze campers neer, bracht een tafel en 4 stoelen en een mooi blauw tafelkleed. Het staat werkelijk schitterend en we staan onder een grapefruit boom en palmbomen. Werkelijk de mooiste plek van de camping, die niet groot is maar wel warm water heeft onder de douche. Hier blijven we dus wel even, dus hangen er lampjes in de bomen.
De rest van de middag lekker in het zonnetje lezen en genieten van de rust. Morgen moet er gewassen worden en gaan we in de stad op zoek naar een nieuwe simkaart.

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis