Introductie: Hierbij weer een verslag van ons weekje. Het is een weekje dat begon met een paar bewolkte dagen, maar vanaf zondag schijnt hier volledig de zon en genieten we van het heerlijke franse weer. Helaas wordt het weekje ook een beetje overschaduwd door de pijnlijke rug van Andries waardoor we niet zoveel hebben kunnen doen als we wilden. Maar we genieten. En dat in een deel van Frankrijk waar ze bijna geen Corona besmettingen kennen. En zo een weekje op de camping merk je er helemaal niets van. Dus we genieten met alle beperkingen van dien. Morgen gaan we nog iets verder naar het zuiden: de Dordogne, voor een gezellige markt en een blijvende zon. Helaas blijven jullie vandaag verstoken van de foto's, want ondanks dat ik een kapitaal heb besteed om een beetje internet te hebben hier, lukt het niet om de foto's te uploaden. Dus die komen een andere keer.

Donderdag 15-7: Een dagje wennen op Le Petit Brenne, leuke fietstocht Andries
Toen we vanochtend opstonden, was het nog steeds bewolkt. De beloofde zon bleef nog even uit. Dus lekker uitslapen en rustig ontbijten. Helaas in de camper, want buiten was het nog te fris. Andries besloot de racefiets uit de garage te halen en maakte een mooi ritje in de omgeving. Heuvelachtig maar ook een mooi kerkje in Prissac. Het rondje ging van Luzeret naar Prissac naar Oulches en weer terug naar Luzeret. Zie Strava voor de details. In de loop van de middag maakten we een wandeling over de camping en bezochten het labyrinth. Verder de dag een beetje gelezen. Na ons avondmaal besloten we naar het centrale plein te lopen omdat daar een muziekavond van gasten was. We vonden al snel een tafeltje en genoten van de optredens. Het grootste deel van de avond speelde een bandje die aardige country achtige muziek maakten. We hadden een karaf vin blanc gekocht en even later kwamen ook nog Hans en Jacqueline bij ons zitten. Zij waren ook gisteren vanuit Les Fourneaux naar hier gekomen. Werd een leuke avond en lekker bij gekletst met hen. De avond was ook zomaar weer om.

Vrijdag 16-7: Fietsen naar de markt in St Gaultier
Toen we vanochtend opstonden was het bewolkt en fris. Maar op tijd opgestaan, want we wilden op de fiets naar St Gaultier voor de markt. Fietstochtje van 13 km heen. Hoewel we een trui hadden aangetrokken, was het eerst toch wel fris op de fiets, maar toen we een aantal heuveltjes gehad hadden, begon het toch wel weer warm te worden. Na een goede 3 kwartier reden we het plaatsje in en parkeerden de fiets tegenover een terras. Eerst maar aan de koffie/thee. En vervolgens een rondje over de markt. Het was een gemiddelde markt qua grootte, maar geen speciale dingen. Daarna nog een rondje door het dorp en de kerk bij een klooster opgezocht. Weer wat aanvulling voor de verzameling Maria foto’s. Daarna nog even naar de oever van de Creuse gelopen, waar we zagen dat de rivier enorm snel stroomde. Bij de bakker kochten we een brood om op de camping te lunchen, want in dit dorpje was er niets bijzonders te vinden. Tegen half drie waren we terug op de camping. Het was nog steeds bewolkt en fris. Dus deels in de camper gezeten. Tegen 4 uur liepen we naar de sauna. Daar was het goed weer voor. We moesten nog even een kwartiertje wachten, want er begon net een opgieting en die was al vol. Heerlijk zo’n kwartiertje in de warmte en daarna nog even in het zwembad afkoelen. Ook voor ons tweede rondje moesten we weer even wachten en dan is het wel fris in je blootje. Andries ging nog even zwemmen in het grote zwembad. Terug bij de camper aan de borrel en daarna aten we merquez met een heerlijke salade en gebakken aardappeltjes.

Zaterdag 17-7: Een tegenvallende markt, heerlijke lunch en een pijnlijke rug
Ook deze ochtend was het wolkendek nog niet verdwenen. Dus maar snel in de kleren. Kwam goed uit want we wilden even skypen met Annika en de meiden. Kwart voor tien zaten we klaar achter de pc. De verbinding was erg matig dus schokkende beelden, maar het geluid was goed. Dus snel even bijgepraat over de problemen in Limburg en het huis. Toen snel op de fiets (nu met een windstopper aan), want op de fiets is het echt koud. We reden naar Argenton sur Creuse, 12 km via een mooie glooiende weg. Dus weinig problemen en toen we de stad inreden, ging de weg steil omlaag. We parkeerden de fietsen en liepen naar de straat waar de markt zou zijn. Allereerst kwamen we langs een grote groep muzikanten. Een saxofoonband van wel 40 jongelui. Klonk vreselijk goed. En toen op zoek naar de markt. We zagen wel wat groentestalletjes maar verder niets. Er was wel een overdekte markthal met slagerij, kaas, vis etc. Maar wat wij onder een markt verstaan (groente en fruit, kaas, wijn, honing, kleren en snuisterijen) vonden we niet. We vroegen het aan 2 politie agenten, maar helaas zo’n markt is er niet. Dus verder zoeken en ook nog even bij de VVV gevraagd, maar ook daar ontkenden ze dat zo’n markt in Argenton georganiseerd werd. Dit in tegenstelling tot Google vermeld en wij ook zouden verwachten in zo’n plaats. Maar we merken ook dat het hier geheel niet toeristisch is. Argenton is wel een leuk stadje met een leuk winkelstraatje, maar verder niets. Vonden dus ook helemaal geen winkeltje waar je ansichtkaarten kunt kopen. Laat wel zien dat er geen toeristen komen hier. Na een bezoek aan een heel donkere kerk waar weinig te beleven viel, maar een terras opgezocht voor een kopje koffie en een origina. We besloten naar een kerkje op een heuvel te lopen. Kon prima vanuit de stad. Halverwege stapte Andries echter maar half op de stoeprand en moest rare bewegingen maken om niet te vallen. Vanochtend had ik het al een beetje in mijn rug, maar nu schoot het er echt in. Onderrug zit dus helemaal vast. Gelukkig ging het lopen nog wel (met een beetje pijn) en konden we ons tochtje naar Chapelle de Bonne Dame vervolgen. Eerst over een brug over de Creuse met uitzicht op schitterende gekleurde huizen die half over de rivier hangen. Boeiende vraag: hoe schilder je het houtwerk van deze huizen? Boven op de heuvel nog 73 treden omhoog en daar stond het mooie kerkje met een schitterend goudkleurig beeld van de Bonne Dame boven op. Dit beeld zie je overal van verre. Helaas waren er geen lucifers in het kerkje aanwezig, dus konden we geen kaarsje opsteken. Terug in het stadje vonden we een leuk terras en bestelden de plat du jour. Het was een heerlijke rundvlees stoofschotel met aardappel. Met een klein, duur glaasje wijn. Het smaakte heerlijk. En het dessert was een vijgentaartje met frambozensaus. Ook heerlijk. Nog een koffie en thee toe en het buikje was vol. Vervolgens de fiets gepakt en naar de supermarkt gereden voor onze boodschappen (op de markt vonden we alleen kaas). Helaas was de supermarkt net aan de verkeerde kant van het stadje, dus na het boodschappen doen weer terug naar het centrum en vervolgens weer terug naar de camping (totaal ong 28 km). Fietsen gaat redelijk met de rug, maar als ik een poosje zit, dan wordt alles stijf en kan ik amper lopen. Hopen dat de paracetemol en warmtegel gaat helpen. En wellicht maar een massage vragen op de camping. Terug bij de camper was de beloofde zon nog steeds niet te zien (trouwens nu om half tien nog niet). We verdwenen even na vier uur naar de sauna. Moesten even wachten tot de opgieting was afgelopen, maar daarna heerlijk ontspannen met een fijn muziekje in de sauna. Bleek later van de opgieting te zijn, want toen we voor ons tweede rondje in de sauna zaten, kwam Dick (de opgieter) de muziek ophalen. Jammer. Omdat we al warm geluncht hadden, bleef het avondeten bij een broodje met kaasjes en kersen toe. Andries besloot binnen te gaan zitten om de rug niet verder koud te laten worden. Maar op tijd naar bed.

Zondag 18 juli: Een zere rug, uiteten en rondje over de camping
Toen we vanochtend opstonden zat de rug van Andries helemaal vast. De bijna val van gisteren heeft flinke gevolgen. Dus maar aan de paracetemol en sportgel. Vooral als ik een poosje in een stoel heb gezeten, zit de rug helemaal vast en doet het enorm zeer om weer rechtop te gaan staan. Dan even een klein rondje over de camperplaats van de camping om de boel weer een beetje los te maken. Henriette had gezien dat er ook een massage was op de camping. Helaas was die niet op zondag en de maandag zat al vol. Dus maar ingeschreven voor de dinsdag. De rest van de dag een beetje zitten lezen in een stoel (zitten gaat redelijk) en regelmatig opstaan om de boel op te rekken en te bewegen. Het was nadat de bewolking vanochtend verdween, een heerlijke zonnige zondag. En een filmpje maken van de paracetemol. Andries verdween even na vier uur weer naar de sauna. Heerlijk rondje in een bijna lege sauna, en daarna nog een rondje met de opgieting van Dick. Heerlijk al die diverse geurtjes. Na de sauna afkoelen en lekker voor de camper aan de borrel. Want die blijft smaken. We hadden ingeschreven voor de maaltijd van hedenavond. Tegen zeven uur liepen we naar het grote plein, daar zat niemand. Onze belgische buren stonden er ook vertwijfeld en vertelden even later dat de maaltijd aan de andere kant van de receptie was. We kwamen aan een tafel met een gezin: Aafke, Adri, Amber en Anouk. De laatste 2 waren een tweeling. En ook Jan zat bij ons aan tafel. We hadden mooie gesprekken en leerden veel over de camping, want zij kwamen er al jaren. We aten heerlijk, Andries een schotel met diverse soorten vis en Henriette een spinazie pasteitje. Werkelijk voortreffelijk. Met een triologie van desserts als toetje. Bij de koffie nog een poosje met Jan blijven doorpraten. Voor we bij de camper terug waren nog even een rondje over de camping om de rug weer een beetje los te maken.

Maandag 19 juli: Wederom een rustig, zonnig, pijnlijk dagje
Over deze dag is er eigenlijk weinig te vertellen. De zon scheen fel, het was heerlijk warm, de rug van Andries blijft stijf en pijnlijk, dus regelmatig een rondje over de camping. Gelukkig is het een enorm terrein waar je gerust een uur kunt wandelen over het terrein. En dat deden we dan ook. Andries gebruikte zijn wandelstokken om in evenwicht te blijven en al lopend lijkt de rug wel wat soepeler. Maar als ik een poosje gezeten heb, dan blijft het zeuren en verkrampt alles weer. Dus maar genieten van de zon, wederom een rondje sauna, regelmatig schuifelen langs de campers om de rug te ontspannen en we aten merquez worstjes met wortelsalade. En op tijd naar bed. Gelukkig geeft de rug geen problemen met slapen.

Dinsdag 20 juli: massage en verder niets bijzonders
Andries had ingeschreven voor een massage. Om 10.00 uur zat hij bij de sauna klaar. De dame van de massage is een francaise die geen engels praat (handig op zo’n camping met bijna alleen maar Nederlanders en Belgen). Dus uitleggen dat ik pijn in mijn rug had en vragen of zij daar wat aan kon doen bleef lastig. Ze deed dus haar eigen programma (relaxing massage) en merkte wel dat de rug helemaal vast zat. Maar kon daar niet echt wat aan doen. Due de massage ging niet echt helpen. Heb echt een zwaarder traject nodig. Mirjam vertelde over de app dat ze het zo kon verhelpen, maar ja, die zit in Waalre. Dus maar weer regelmatig een flinke wandeling over het terrein. Wat is het hier schitterend, met een grote visvijver, een groot bos en weilanden waar je gewoon naturistisch kunt wandelen. En helemaal niemand tegenkomt, behalve veel muggen. De camping is ondertussen volgestroomd. Opvallend veel belgen en een flink aantal fransen. Maar overwegend nederlanders. Dus in het zwembad etc is het wel drukker. Wij hebben echter een heerlijk plekje met schaduw en voldoende zon om lekker bij te kleuren. Andries gaat eind van de middag naar de sauna en Henriette gaat dan haar rug bruinen in het zwembad op een lekker ligbedje. En zo komen we ook deze dag wee door. Omdat het nu overdag heerlijk warm is, rond de 30 graden, is het ook s‘avonds heerlijk om buiten te zitten en te genieten van de gekleurde lampjes aan onze luifel. Heerlijk met een wijntje en een boek.

Woensdag 21 juli: Therapeutisch fietsen met een onverwachte lunch en supermarkt
We hadden het idee opgevat dat fietsen wellicht ontspanning kon geven voor de rug van Andries. Was alleen even de vraag of hij kon op- en afstappen. Dus batterijen op de fiets en kleren aan, en we konden op weg. Opstappen ging prima en we besloten naar Prissac te fietsen, dat is ongeveer 8 km en er is een terras voor een kopje koffie en origina. Heerlijk zo de camping te verlaten. Want vanwege mijn rug waren we nergens aan toe gekomen, terwijl de omgeving zo mooi is om te fietsen en te wandelen. Met een half uurtje waren we in Prissac. Was nog wel even een gedoe, want ze zijn de weg aan het vernieuwen. Met grote machines de oude asfaltlaag verwijderen. Er stond wel een bord Barree, maar niemand trekt zich daar wat van aan en rijdt dus gewoon de werkzaamheden in. Wij moesten een stukje lopen, maar dat ging ook wel. Parkeerden de fietsen tegen de kerk en zochten de plaatselijke bakker op voor wat lekkers bij de koffie. Helaas, ferme op woensdag! Dus maar alleen een kopje koffie en een glaasje Origina. En een bezoek aan het kerkje dat ik op mijn racefiets ook al bezocht had. Henriette had een bod gezien met een route naar een supermarkt en omdat ons potje vijgenjam (nodig voor op de broodjes met franse kaas) op was, besloten we naar Saint Benoit te fietsen. Een mooi tochtje van 12 km. Heuvelachtig waarbij we blij zijn met onze 21 versnellingen en het motortje. We worden meesters in het schakelen. Na ¾ uur kwamen we in St Benoit aan. Een leuk middeleeuws plaatsje. We fietsten door wat oude straatjes en zagen een leuk restaurantje en omdat het al 13.00 uur was besloten we hier te gaan lunchen. Het was een hip tentje, wat spaans georienteerd. Henriette nam een Salade de Chevre en Andries koos voor de dagsuggestie: Andouilette. We vroegen eerst wat het precies was en toen ze dat ons niet duidelijk konden maken, kwamen ze met een voorbeeld aan. Een dikke worst dus (later lazen we op internet dat het een worst is waar ingewanden van een dier voor gebruikt worden). Het had een bepaald sterke geur, waardoor degene die aan een tafeltje naast ons zat, maar binnen ging zitten eten. Maar het smaakte goed. Na de lunch zochten we de supermarkt op voor enige boodschappen (altijd meer dan alleen dat potje vijgenjam) en reden via de glooiende heuvels terug aan de camping. Het fietsen is Andries goed bevallen en om de swung er een beetje in te houden liep hij na het fietsen meteen door voor een rondje sauna. Nog even zwemmen en het lijkt wel wat beter te gaan met de rug. Omdat we al warm geluncht hadden, bestond ons avondmaal uit een broodje met kaas (en dus vijgenjam). Omdat de pain complet hier vrij stevig is en te groot voor ons, hadden we nu een baguette besteld, maar complet is toch wel lekkerder. De rest van de avond heerlijk voor de camper zitten lezen en hopen dat het morgen beter gaat.

Donderdag 22 juli: Therapeutisch fietsrondje 2 en enige voortuitgang in de rug
Henriette ging na het ontbijt naar de meditatie. Er is een gast op de camping die dit soms organiseert. Ergens op een mooie plek in het bos. Andries besloot een rondje te gaan fietsen. Vanwege zijn rug maar op de e-bike. Fietsroute 10 moest heel mooi zijn en begint in Luzeret bij de camping. Het werd een mooi tochtje met een kopje koffie in Prissac. Het zou een route moeten zijn met diverse kasteeltjes, maar daar zag ik er maar 1 van. Wel heerlijk om zo tussen de weilanden te fietsen. En voor de heuvels heb ik dan de motor. Het is hier echt heerlijk fietsen, zeker nu het al voor de 5e dag op rij onbewolkt is. Tegen 13.00 uur was ik weer terug. Even uitzakken in de stoel en daarna onze lunch. Die bestaat deze dag uit meloen, nectarine en een banaan. Want we hebben gisteren vergeten brood te bestellen. Maar dit smaakt eigenlijk net zo lekker. Na de lunch ging Andries aan het blog. We gaan morgen weer verder. Kregen bericht dat er voldoende plek is in Terme d’Astor, dus hebben besloten nog een weekje naar de Dordogne te gaan. Kijken of we daar nog een leuk marktje kunnen scoren. Want hoewel het hier schitterend is, de marktjes komen niet verder dan wat groente, fruit, kaas, vlees en een enkele kledingstal. Wellicht gaat Monpazier meer markt opleveren. Vanavond nog keer uiteten op de camping (pizza en salade buffet) en genieten van een muziekavondje.

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis