Toen we vanochtend opstonden, hoefden we voor het eerst niet meteen een trui aan. Het was heerlijk warm. Maar buiten leek het wel bewolkt. En het waaide bij vlagen stevig. Toen we eenmaal met ons bakje yoghurt met vulling (we hebben samen 6 bakjes met diverse gedroogde vruchten en muesli’s voor in onze yoghurt) buiten zaten, bleek pas echt wat er aan de hand was. We zaten dus midden in een zand/stof storm. Je merkt direct dat je in de woestijn bent, want het stof vloog je om de oren en in je ogen. En het was geen bewolking maar heel fijn zand, zeg maar stof. En weldra zat alles onder een grijs/bruine laag.

We hadden gepland hier vandaag te blijven om een heerlijk stranddagje te hebben, maar dat werd het niet. Proberen een beetje uit de wind te blijven, het zand uit je ogen te houden etc. En dat terwijl we ook besloten hadden te gaan wassen. De wasmachine stond al aan, en toen alles aan de lijn hing, kreeg ook het wasgoed een laagje stof mee. Moet allemaal kunnen op zo’n reis.

In de loop van de ochtend werden we verrast door een muziekgroep die over de camping trok (het is hier dag van de vrouw/journee de la femme) en dus kregen alle vrouwen die uit hun camper kwamen een aubade door deze groep, bestaande uit 3 trommelaars (let op de bijzondere stokken die ze daarvoor gebruiken) en 7 jongens in wit/blauwe pakken die een soort klepper gebruikten. Dus wij erheen en ook Bea en Henriette kregen een aubade. Verrassend en leuk om op de foto te krijgen.
Tegen het middaguur even naar een kleine supermarkt net om de hoek van de camping. Want we hadden met die harde wind en stof geen zin om naar het stadje te fietsen/lopen.

Verder heerlijk lezen en luieren. In de loop van de middag even een ommetje maken naar het strand. We hadden hoge golven verwacht, maar dat viel tegen. Het is aflandige wind. Nog wat stiekeme foto’s maken van de kamelen (moesten we eigenlijk voor betalen) en van een gesluierde dame. Lang leve de telelens. Gisteren op onze reis hierheen zagen we ook al wat groepjes mannen en vrouwen in armzalige hutjes. Het lijken zigeuners of nomaden, maar dat zal wel een vraag blijven.
Aan het eind van de middag begon het ook nog eens te spatten, leek het eerst op verdwaalde druppels, toen we binnen zaten voor een spelletje Tokken (2-1 voor de mannen, dat was een tijd geleden), begon het harder regenen. Maar meer dan een buitje voor het stof is het niet.
Morgen willen we weer verder. Nog zo'n 100 km naar het zuiden (naar Tiznit). Afwachten wat het weer dan is, de weerberichten zijn goed.

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis