Lieve volgers,
Alweer op reis. In verband met het orthodoxe Pasen hebben we een tussenstop ingelast. Maar naar aanleiding van een advies van een Nederlander in Akrata, hebben we daar een rit naar het einde van Mani aan gekoppeld.
We reden vanmorgen op tijd weg uit Mystras op weg naar een Lidl en zoals altijd heeft Google maps dan een verrassing voor ons. Nu leidde hij ons dwars door het centrum van Mystras en dus dwars over een pleintje langs de fontein. Het paste maar net. En na diverse afslagen overgeslagen te hebben omdat die er te smal uitzagen vonden we de Lidl. Snel boodschappen doen en verder. Vlak langs onze eindbestemming van vandaag, maar we reden verder en zagen een schitterende baai, alleen geen plek voor een mooie foto. In Areopolii stopten we. Het leek er erg druk. Markt? We lieten de camper staan en liepen een heel gezellig stadje in. En dan kom je langs een piep klein kerkje waar de deur open staat en vindt je bijgaand de schitterende fresco's. We dronken wat op een leuk terrasje en toen weer verder. Met bestemming Vatheia, helemaal op het uiterste puntje van het schiereiland Mani. Met schitterende woontorens. Dat is de lokale bouwstijl hier. Bijna bij het eind vond Stef die voorop reed een plekje met een schitterend uitzicht en een bankje. Een mooie plek voor het kaasbroodje dat we meenamen uit de Lidl. En zo samen op dit bankje filosofeerden we wat dit toch een mooie reis is en Griekenland zo'n mooi land. Jammer dat het zover weg is.
Beneden in het dal draaiden we, Vatheia niet gehaald, maar dat is helemaal niet erg. Met een klein uurtje waren we via dezelfde route maar met een ander perspectief bij de geboekte camping aangekomen. We kregen twee plekken achter elkaar en met enig manoeuvreren stonden onze huisjes weer op zijn plaats en konden we aan de koffie. Nog even een wandelingetje naar het strand en over de volle camping. Het is een schitterende camping met echt luxe sanitair in de vorm van zelfdoorspoelende wc's en kranen die vanzelf aangaan als je je handen er onderhoudt. De plekken zijn prima onder de bloeiende olijfbomen die wel wat laag zijn. Maar het ergste is het stuifmeel dat van de olijfbomem komt. Want mijn ogen kunnen daar helemaal niet tegen. Dat hadden we afgelopen dagen al gemerkt, mijn hooikoorts in de vorm van een volle neus en brandende ogen komt steeds weer terug. Dus vanmiddag in Areopolis maar een apotheek binnen gestapt. De medewerkster zag direct wat er aan de hand was en in perfect Engels verschafte ze oogdruppels en antihistamine tabletten. Het pilletje hielp onderweg prima, maar hier op de camping begon het tranen, de jeuk en het niezen door de bloeiende olijfbomen weer. Morgen weer een pilletje en hopen dat het allemaal wat beter wordt.
HVIM (hoe voel ik mij): Nou op dit moment niet zo best, ik baal enorm van de jeukende en brandende ogen en ook bij het tikken van dit verslag kijk ik regelmatig door een waas. En dan ook nog een loopneus. Gisteren overdag en ook vandaag overdag ging het prima. Hoewel ik gisteren na de wandeling wel aan het eind van mijn Latijn was, maar het zwembad deed me goed. Ik was dan vanmorgen heel blij dat ik bijna geen last had van spierpijn na die klautertocht van gisteren. Blij wordt ik ook van mijn maatje die me op sleeptouw neemt naar de apotheek en al dagen geduldig mijn ogen druppelt. Ze zorgt echt goed voor me.
En als we dan gevieren op dat bankje aan het eind van Mani zitten te filosoferen over het mooie Griekenland dan kun je alleen maar blij zijn dat we dit nog mogen meemaken. Want deze reis leert mij (en ons alle vier) dat Griekenland rijk is aan cultuur, natuurschoon, zon en stranden. We genieten er iedere dag van en iedere dag is ook weer anders.
We gaan ons de komende dagen onderdompelen in het orthodoxe Pasen. De winkels liggen vol met de meest mooie en bizondere paaseieren, morgenmiddag en zondag/maandag zijn alle winkels dicht. En zijn er in alle dorpen en steden processies om de kruisiging te herdenken. Wij hopen hier morgen ook wat van te kunnen zien en zijn daarvoor speciaal naar deze plek gekomen. We gaan het zien

Liefs Henriette en Andries

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis