vrijdag 09/05/2025 - bewolkt 11°
(21.7 km / totaal: 169.8 km) - (+375 m / -484 m)

“Van wijnvelden tot Dafalganpower”

Niet te geloven dat ik al zeven dagen aan het stappen ben. Het begint zowaar een gewoonte te worden. Al voelt mijn lijf het nog lang niet zo.

De nacht in Palacio de Sansol was rustig – een mooie albergue trouwens, strak ingericht, uitgebaat door een Nederlander. En daarmee is alles gezegd.

Starten op paracetamol

Opgestaan met een rauwe keel en snotkop. Heerlijk, zo’n extra uitdaging! Op Dafalgan- en ibuprofenbrandstof dan maar de frisse ochtend in. Gelukkig is het fris en niet te heet, want mijn energiepeil zit ergens tussen “sleep mode” en “knipperend rood lampje”.

De route vandaag voelt wat grijzig. Letterlijk: bij Viana begint het licht te regenen en de hemel blijft grauw. De eindeloze velden met wijnranken zijn het duidelijkste teken dat we Navarra verlaten en binnenwandelen in de beroemde wijnstreek La Rioja. Een symbolisch moment – nieuwe regio, nieuwe moed (of zoiets).

Logroño: stad = beton

Zoals steeds betekent “binnenkomen in een stad” een paar kilometers industrie en lawaai. Geen hoogtepunt. Maar eenmaal aangekomen in Logroño, word ik in albergue San Nicolás opnieuw begroet door enkele vertrouwde gezichten. Fijn hoe snel een Camino-groepje ontstaat – en hoe dat je humeur kan liften.

Er wordt gedeeld, gelachen, geklaagd en vergeleken. Iedereen heeft wel iets: een zere voet, een zwaar hoofd, een dip of een blaar. En toch gaan we allemaal door.

Dag 7 in het kort

Afstand: ±20 km

Weer: bewolkt, motregen bij Viana

Albergue: San Nicolás, Logroño

Lijfstatus: verkouden, maar rechtop

Hoogtepunt: het vertrouwde gezicht van een mede-pelgrim

Moreel: aan het wankelen, maar niet geknakt


Morgen kijken we wel weer. 13 km of 32 km tussenin niks geen reservatie. Vandaag ben ik gewoon trots dat ik opgestaan ben, en op weg gebleven ben.

Buen Camino!

Geschreven door TrueHikers