Behalve onszelf verplaatsen per wagen, hebben we weinig inspanning geleverd vandaag. Of toch...
Op het menu staat een bezoek aan het mausoleum van Njegos. Het is de grootste reden om het nationaal park van Lovcen te bezoeken.

De kortste weg er naartoe is al een uitdaging op zich. Ik dacht gisteren toch wel het slechtste te hebben ondergaan, maar dat bleek slechts een opwarmertje voor vandaag!
De serpentine of ‘slang’ richting mausoleum bestaat uit 26 haarspeldbochten. Vanaf bocht 10 draaien ze zoals te verwachten. Maar die eerste 9 bochten man! Ik ga je de beschrijving besparen maar ik kan je zeggen dat, als we nog enkele van deze ritjes maken, ik terugkeer met een six pack ipv met buikvet!
Na haarspeldbocht 27 ligt Njegos nog verder de hoogte in. Een tegenligger vertelt ons dat de route afgesloten is. Er liggen gevallen rotsblokken op de weg. Verdorie! Hierdoor gaan we heel veel tijd verliezen. De enige weg ernaartoe is een stuk naar beneden en rond de berg ipv over de berg.

Het mausoleum zelf werd gebouwd op de top van de Jezerski berg op 1657 m hoogte.
Tja, wij gedijen op grote hoogte...
Aan de ingang van het mausoleum bewaken twee granieten reuzen het graf van Njegos, de grootste held van Montenegro. Binnenin staat een indrukwekkend beeld, gekapt uit een enkel blok van zwart graniet, van een enorme adelaar die Njegos beschermd. Het dak van deze kamer is voorzien van gouden mozaïek.
Terug buiten gaan we langs het mausoleum naar achteren waar 461 treden ons leiden naar weeral een ‘top of te world’.
Ik geraak stilaan uit van superlatieven om te beschrijven hoe mooi dit alles hier wel is! Hopelijk geven onze foto’s toch een idee ervan!

Omdat we al zoveel tijd verloren, beslissen we iets te eten in het restaurant hier ter plekke. Ideaal want hier ‘in de omgeving’ is het klooster van Ostrog te bezoeken.
‘In de omgeving’ blijkt een rit van 2 uren te zijn maar het is pas 16u het zou haalbaar moeten zijn.
In elk land van de Balkan waar wij al kwamen, moet je rekening houden met het uur van de dag. Tegen 20u is het er pikdonker en dan wil je echt wel van die bergflanken af zijn. Er is niets van verlichting voorzien en heel gevaarlijk rijden in het donker!

Twee uur rijden later dus komen we aan bij het klooster van Ostrog. Het is gebouwd in een massieve grote rots op 900m hoogte en een belangrijk pelgrimsoord voor Orthodoxe Christenen.
Hoewel de weg ernaartoe niet de gemakkelijkste is, is het er heel erg druk. Vele diepgelovige mensen zijn er aanwezig. Er is net een misviering in open lucht bezig. Velen blijven er blijkbaar ook overnachten want her en der liggen dekens verspreid en binnen nog beschikbaar.
In het klooster zelf geraken we niet want we zijn echt niet gekleed voor deze gelegenheid. Blote schouders en benen zijn hier NIET toegelaten!

Spijtig! Vandaag verloren we immens veel tijd onderweg.
Maar ‘the view’ dankzij Njegos maakt alles goed!

Geschreven door TrueHikers