Wat de ligging van ons hotel betreft, hebben we, naar onze smaak en goesting toch, een verkeerde keuze gemaakt. Een magnifiek hotel, dat staat buiten kijf, maar echt in the middle of nowhere...
Na twee keer langs de winkeltjes vol 'merk'kledij, -handtassen, -portefeuilles en -horloges te kuieren, hebben we echt wel alles gezien.
Wij willen meer!
Rudi, altijd onze planner van dienst - en daar is hij hěěl goed in- gaat op zoek naar een manier om in Perge te geraken.
Turkije heeft zijn eigen archeologische rijkdom heel lang niet naar waarde geschat en dat is spijtig want dit is een zeer oude en rijke cultuur.
Gelukkig hebben ze dan uiteindelijk toch ingezien dat de instandhouding van eeuwenoude sites zowel historisch als toeristisch meer dan de moeite waard is.
Perge is één van die sites.
We keken al eens rond bij de plaatselijke excursieleurders maar, met uitzondering van de lokale vertegenwoordigers van de reisagentschappen in het hotel die onaanvaardbare prijzen aanrekenen, wordt een excursie naar Perge niet aangeboden.
Dan maar een manier zoeken via het openbaar vervoer.
Google is uw vriend en bij google gaan we dan ook te rade.
Via reisverslagen en blogs is heel wat informatie terug te vinden. Zo geraken we ook aan nummers van bussen die ons naar Perge zouden kunnen brengen.
Bijkomende vragen bij het receptiepersoneel brengt niet veel meer info op.
De man achter de balie kijkt als snoek als we bevestiging van onze planning vragen...
We zullen het er dan maar op wagen he, avonturiers als we zijn...
Volgens een beschrijving moeten we eerst bus LC73 nemen tot in .... , dan overstappen op bus .... tot in .... waar we, na 1,3km stappen, op onze bestemming geraken.
Goed, we stappen naar de bushalte en wachten op bus LC73. En we wachten. En we wachten.
Onze vertrouwde LC07 richting Antalya komt meermaals voorbij gereden (elke 6 minuten) en ook een aantal andere bussen waarvan ik me het nummer niet meer herinner. Maar geen spoor van LC73.
Nochtans zou deze om het half uur rijden.
Wat te doen...
Laat ons naar Antalya rijden. Dat is een grootstad. Van daaruit moeten we toch een verbinding vinden naar Perge?
In Antalya stappen we uit de bus. We kopen voor elk van ons een flesje water en zoeken de schaduw op. Het wordt al heet.
Een Turk komt naar ons toe en wijst met zijn vinger in de richting rechts van ons (altijd zeer behulpzaam die Turken maar niet geheel zonder bijbedoelingen...).
'Old city!', zegt hij. Hmmm? Wij waren toch al in old city en dat was de andere kant op...
Laten we toch maar eens gaan kijken. Wie weet worden we aangenaam verrast.
De man had gelijk. Wat we mistten tijdens ons vorig bezoek aan het oude deel van Antalya, vinden we hier terug.
We lopen door een heel gezellig stukje stad vol winkelstandjes, overdekte marktjes en restaurantjes met hun terras in de smalle straatjes.
Je wordt er, zoals overal, aangesproken over hoe mooi hun koopwaar je wel zou staan, maar zonder opdringerigheid en er kan al eens een grapje vanaf.
Het is verbazingwekkend hoe snel ze door hebben welke taal je spreekt.
Het jammere is dat ze ons eerst vragen of we Hollands zijn...NO! From BELGIUM!
'Come! Great food! Low price!' 'No food, thank you' 'Why not?' 'Ewel, not hungry ee!'
Even verder komen we bij een kleine binnenhaven. Daar liggen tientallen boten aangemeerd.
We worden bijna op de boot gesleurd en ze nemen moeilijk genoegen met het woordje 'neen'.
Het zijn plezierboten die tientallen toeristen tegelijk langs de kust varen voor de duur van een half tot twee uur, afhankelijk van de prijs die je wil betalen.

Tijd om terug te keren. We hebben ook nog de bus naar Perge te zoeken, al zal die uitstap voor een andere keer zijn.
Ergens hebben we gelezen dat iedere grote stad een bushalte heeft van waaruit alle bussen vertrekken.
We dachten deze gezien te hebben tijdens ons vorig bezoek aan deze stad.
Daar aangekomen, vinden we een lijst met mogelijke verbindingen, maar erg duidelijk is het niet en een infostand vind je hier ook niet.
Rudi spreekt al een aardig mondje Turks, maar tot deze woordenschat is hij nog niet toegekomen...
We besluiten om terug te keren.
Volgens de gegevens op het scherm zou bus KL06 ook naar Kundu (onze thuisbasis) rijden.
Dat zou fijn zijn want de halte waar we eigenlijk moeten wachten, ligt hier een heel eind vandaan.
We stappen, vermomd als domme toerist, op de bus en vragen of hij naar Lara beach rijdt.
'No, wrong bus. You go...' en hij doet een poging om de juiste richting aan te wijzen.
Dan schudt hij neen met zijn handen en laat ons toch opstappen.
Ik bied hem het geld voor de rit aan maar hij hoeft het niet. 'You take other bus. I'll bring you.'
Heb je al ooit van zo'n service genoten op een De Lijnbus???
De rit duurt zo'n tien minuten -we vreesden al dat hij ons was vergeten - voor de chauffeur ons laat uitstappen.
'Please, you wait here. You take bus 7'.

Geschreven door TrueHikers