We worden wakker deze morgen met het geluid van....regen?!
Gisterenavond kwamen we nog maar net de oprit opgereden als het water met bakken uit de hemel kwam vallen. Blijkbaar heeft het de hele nacht door geregend. O OW...
Ik bekijk snel de weersvoorspellingen voor Sibenik want daar willen we heen vandaag.
Oef! Tegen de middag zou het weer helemaal opgeklaard zijn. We hebben geen nood aan een plan B.
Het ontbijt gaat voor de eerste keer tijdens ons verblijf binnen in de keuken door. Aan tafel genieten iedereen nog na van onze belevenissen van gisteren. Met enige trots worden blauwe plekken en schaaf- en snijwonden geshowd. Spijtig genoeg moeten we afscheid nemen van enkele koppels die vandaag verder trekken of huiswaarts keren. We hebben het getroffen met dit gezelschap! Vandaag worden we 'de anciens' voor nieuwe gasten.

Na enige voorbereiding voor ons bezoek aan Sibenik kunnen we vertrekken. Griet laat ons niet gaan vooraleer ze alle beschikbare brochures en plannetjes heeft meegegeven.
Het is maar een klein uurtje rijden maar het is er al heel erg druk aan de rand van de stad en met wat moeite vinden we dan toch een parkeerplaats. Ondertussen is de zon weer van de partij en krijgen we een aangename 25°C, een topdag voor België, aangenaam koel voor Kroatië.
We wandelen richting het oude stadsgedeelte. Deze morgen aan de ontbijttafel werd ons verteld dat de straten in Sibenik voornamelijk via trappen met elkaar verbonden zijn. In normale omstandigheden vormen trappen geen enkel probleem maar na onze activiteit van gisteren zijn vergeten spiergroepen plots weer duidelijk aanwezig...maar goed, stijve spieren hou je het best in beweging, toch?
Deze stad valt ons eigenlijk wat tegen. Misschien werden we de voorbije dagen zo verwend door Zadar, Split en Trogir maar, behalve de kick van het vinden van de cach, kan Sibenik ons niet echt bekoren.
Na een bezoekje aan de burcht - steeds op zoek naar het mooiste zicht - beslissen we verder te trekken. Rudi las eerder over een recent aangelegde wandelweg langs de inham naar de stad. De 4,5km lange wandelroute van Sveti Ante klinkt veelbelovend!
Het pad bestaat voornamelijk uit grind en kasseien. Sommige delen zijn echt wel heel erg steil. Onze beenspieren worden hier opnieuw serieus onder spanning gezet maar het blijkt meer dan de moeite waard. Als we bovenaan de Vidikovac heuvel aankomen, is alle pijn op slag vergeten. Vol ontzag kijken we rond, helemaal rond, 360° uitkijk over het ongelofelijk prachtige landschap, Sibenik en de Adriatische Zee die via de inham overgaat in het kanaal van St.-Anthony dat op haar beurt de mogelijkheid biedt aan de vele jachten om Sibenik binnen te varen. Adembenemend mooi!
Met moeite willen we deze plek verlaten maar we willen verder, tot aan het fort van Sv. Nikola.
Voor het fort ligt nog een klein eiland dat bereikbaar werd gemaakt via een houten brug. Op het eiland wordt onze inspanning beloond met nog een geocache. Het laatste stukje naar het fort is nog niet aangelegd en een bord duidt aan dat we dit op eigen risico oversteken. De oversteek valt heel goed mee voor 'ervaren' hikers als wij zijn.
Het fort werd gebouwd in 1540 en diende om de Turken buiten Sibenik te houden. Nu is het in verval maar er zijn plannen voor een volledige restauratie. Dit wordt een succesvolle trekpleister!

Sibenik stond eerst niet, dan weer wel op onze agenda. We zijn maar wat blij dat we dit dan toch hebben meegenomen!

Geschreven door TrueHikers