Dugi otok - ofwel 'het lange eiland' - is enkel bereikbaar per catamaran vanuit Zadar (tenzij je eigenaar bent van een plezierboot).
Allen daarheen want vandaag gaan we scooteren op Dugi otok!
Op zondag vertrekt de eerste overzet per catamaran al om 8u en natuurlijk willen we het uiterste uit de dag halen, dus zorgen we dat we tijdig aan de kade staan. Dat we daarvoor al om 5u30 uit bed moeten, nemen we er graag bij.
Het belooft weeral een hete dag te worden. Lucifer, zo wordt de heersende hittegolf genoemd in Kroatië, brengt de hitte rechtstreeks vanuit de hel naar omhoog, lijkt het wel!

Het is 50 minuutjes varen vanuit Zadar naar Dugi Otok. We zijn als eerste aan boord en kunnen het enige aanwezige tafeltje inpalmen voor een potje UNO om de reistijd te verdrijven.
Aangekomen op het eiland gaan we op zoek naar Adamo Travel in Sali waar vier scooters op ons staan te wachten. Adamo geeft ons de nodige uitleg en weg zijn wij!
Ook vandaag gaan Lara en Thomas hun eigen weg dus Rudi, Margo, Dieter en ik gaan er met ons vieren op uit. Rudi en Dieter hebben hun eigen scooter, Margo gaat bij mij achterop. Ze had dolgraag ook zelf gescooterd maar helaas : geen rijbewijs is geen scooter...

Opnieuw blijkt de afwezigheid van de smartphone van Rudi een gemis. Het duurt even vooraleer we de juiste richting vinden maar onze wandelgps helpt ons uit de nood. Op naar het uiterste punt van het eiland : Veli Rat.
Het is zalig scooteren langs de kustlijn van Dugi Otok. Het uitzicht op de Adriatische Oceaan en op de eilanden rondom Dugi Otok is adembenemend! Af en toe houden we halt langs de kant van de weg om te genieten van het natuurschoon.
We rijden van de hoofdweg af richting Zman. De weg daarheen loopt steil naar beneden richting zee. Zman blijkt niet meer dan een gehucht te zijn en we beslissen door te rijden naar Brbinj, een twintigtal km verderop richting Veli Rat.
Plots blijkt een probleem. De scooter waar Margo en ik mee rijden, verbruikt nogal wat benzine in tegenstelling tot de andere twee scooters. Als dat zo doorgaat, raken we niet terug in Sali zonder bijtanken.
We rijden af in Brbinj voor een tankbeurt. O OW! Volgens de serveerster van het lokale café telt het eiland slechts één tankstation en dit is op Zaglav. Dat is vlak bij onze startlocatie...
Dit nieuws is echt een domper op onze feestvreugde. De wijzer is al onder de helft gezakt. Dat betekent dat we nu al terug moeten en hopen dat we met mijn scooter het tankstation bereiken vooraleer de benzine op is. Gezien de hellingen van 8% zou de scooter duwen echt geen optie zijn!

Margo kruipt bij Rudi achterop om het verbruik van mijn scooter zo minimaal mogelijk te maken. Hoewel we echt wel teleurgesteld zijn, halen we toch het beste uit de terugrit. Genieten van al het mooie dat het eiland te bieden heeft.

Net niet op benzinedampen rijd ik mijn scooter het tankstation binnen. Wat een oplichting! Ik heb het (weeral) gehaald! Spannend was het wel!

Een nieuwe volle tank geeft ons weer zin om nog een extra ritje te maken. Tenslotte moeten we pas tegen 17u terug in de haven zijn. Veli Rat zullen we helaas niet meer halen maar Dieter stelt voor om tot Luka te rijden om een terrasje te doen.
Ook Luka is niet veel meer dan een gehucht maar een gezellig terrasje hebben ze er wel ;-)

Laat ons maar terugrijden naar Sali om daar wat te zwemmen. De scooters worden ingeleverd met de noodzakelijke kritiek! We waren scooters beloofd die zonder probleem tot het uiterste punt van het eiland EN terug zouden raken! Een tweede tankbeurt mag Adamo op zijn rug schrijven!

Ons scooteravontuur was misschien niet helemaal geslaagd maar toch beleefden we een fantastische dag!

Geschreven door TrueHikers