Wat fijn dat jullie zoveel leuke reacties plaatsen! Bedankt om een beetje met ons mee te reizen! We zijn altijd weer benieuwd naar wat jullie reageren!

Omdat er toch wat interesse blijkt in dit land als mogelijke vakantiebestemming geef ik graag wat tips wat betreft de auto.
Zonder auto geraak je hier nergens. Je kan overwegen om met je eigen wagen tot hier te rijden of je huurt er een.
Als je beslist om te huren, doe dat al van thuis uit. Kies voor een degelijke wagen met sterke motor! Ons Fiat500L ‘etje is een koddig karretje maar ze heeft een heel zwaar leven, echt HEEL zwaar! Hiervoor is er nogal gegodverd, Eddy! Dus ook op reis ;-)
Bereid je mentaal en fysiek voor op intens zotte ritten en extreem geschift verkeer. Meditatie en buikspieroefeningen kunnen je hier bij helpen. Maar vooral: DURF te rijden. Het wegennet is doorspekt met haarspeldbochten en extreme hellingen. Zonder lef geraak je er niet. Ik ben maar wat blij dat Rudi dit voor zijn rekening neemt. Hij heeft de tijd van zijn leven (ondanks ons zwak Fiatje). Tja, boys will be boys!

En nu de trip van de dag.
Al om 6u laten we de wekker aflopen. We gaan hiken langs de Mrtvica. Het is niet ver maar heeeeeeeel lang rijden. Zie bovenstaande opmerkingen over het wegennet...
Volgens de gps zou de rit 2u30 duren voor een afstand van 124km. Hoor je me alweer afkomen? ‘t Was dus weer van dadde ee!
De eerste 110km gingen vlot. Allee, vlot in die zin dat we de weg makkelijk vonden. De toegelaten Snelheden langs Montenegrijnse wegen zijn voornamelijk 70 maar ook dikwijls 20, 30, 40 en heel soms mag je eens 80!
We merken dat vele wegen redelijk nieuw zijn aangelegd en hier en daar rijden we eens door ipv rond of over de berg. Voorbij Budva, de meest toeristische stad van Montenegro, zijn grote werken aan de gang. Zo zagen we twee megatunnels in wording door de berg maar het meest indrukwekkend bouwspel was de aanleg van een brug die twee bergen met elkaar zal verbinden. Miljaar! Dat was pas een imposante constructie!

Op een 11-tal km van onze bestemming (volgens de gps dan toch) ziet Rudi een bord met Mrtvica canyon. Hij wijst er mij nog op maar omdat de gps nog 11km verder wil, rijden we door. GELOOF NIET ALTIJD JE GPS!
5km voor het eindpunt van onze route rijden we alweer onze afslag voorbij. Echt waar jongens! Ik dacht dat we gisteren het ergste hadden gehad maar het kan dus NOG erger. Deze wegel is amper autobreedte en voert ons pijlsnel de hoogte in via ontelbare haarspeldbochten.
Tot mijn verwondering ben ik niet meer zo heel nerveus maar als de asfaltweg plots van het off- road kaliber wordt, worden we toch wat ‘ongerust’. 350m voor onze eindbestemming staan we stil op een rotsig wegeltje midden in een boomgaard in the middle of nowhere.
Da’s nie zuuste...
We kunnen niet anders dan dezelfde weg terug nemen. Gelukkig staan we op een redelijk vlak stuk grond en kunnnen we de wagen keren.
We prijzen onszelf gelukkig dat we hier zonder kleerscheuren zijn uitgeraakt!
Uiteindelijk blijkt de start van onze wandeling daar waar Rudi het bord zag staan. Hij vervloekt zichzelf dat hij niet op zijn instinct heeft vertrouwd en toch is doorgereden. En ik? Ben weer wat buikvet kwijt!

De wandeling op zich was een beetje een teleurstelling. Uitdagend was die wel want ze liep over smalle richels door berg en dal waar je op veel plaatsen slechts uitstekende boomwortels en vastzittende rotsen had om je naar boven of beneden te leiden. Geen strandsletsjeswandeling! Maar eigenlijk waren we op zoek naar ‘the gate of wishes’ en een oude Joegoslavische militaire trail, uitgehold in de rotsen en die hebben we helaas niet gevonden op onze 11km lange en 5 uur durende tocht. We gingen wel enkele epische bruggen over (ik verwachtte elk moment Clint Eastwood in actie) en we genoten van een heerlijke picknick bij het water.

Onmiddellijk bij thuiskomst controleerde Rudi waar we verkeerd waren afgeslagen. Blijkt dat we een tijd lang op de juiste route zaten maar te vroeg zijn terug gekeerd. Weeral gegodver, Eddy!

We hebben nog een tweetal dagen zonder definitieve invulling. De kans is groot dat ‘Hiking Mrtvica canyon - deel II’ wordt uitgebracht!

Geschreven door TrueHikers