Van 1 tot 4 augustus wordt in Kotor karnaval gevierd. Gisterenavond was de afsluiter met een kleurrijke stoet van enthousiaste deelnemers en massa’s volk langs kant van de weg. ‘t Was een wereld van verschil met de zielige vertoning die we in Oostende gewoon zijn...
De oude stad was overladen vol en het was genieten van live optredens en karnavalisten die zich gewillig lieten fotograferen met wie er ook maar samen met hen op de foto wou.
Er was zoveel te zien en te beleven dat we pas laat gingen slapen. De geplande uitstap van vandaag wordt best eventjes uitgesteld. We kiezen er één uit wat dichter bij huis: lopen op de nok van de Vrmac tot op z’n hoogste punt.

Als je met ons samen op reis wil, moet je een beetje avontuurlijk aangelegd zijn. Soms zelfs wel een beetje avontuurlijker dan ikzelf... We rijden naar het vertrekpunt van onze wandeling. De kortste weg ernaartoe is volgens ons mapprogramma een onbekende weg. Dat zegt alweer genoeg...Waar we uiteindelijk de berg op moeten, missen we de afslag. Was dat onze route?! Een stukje terug naar links rijden we richting fort Vrmac waar onze wandeling zal vertrekken. Het wegeltje, want meer is het niet, ernaartoe is nauwelijks breder dan een wagen en langs de buitenrand gaat het steil naar beneden. De hele weg zit ik met opgespannen buikspieren en mijn handen, nat van ‘t zweet, krampachtig het handvat boven mijn deur vasthoudend, te hopen dat er geen tegenligger komt.

We komen veilig aan bij fort Vrmac. Het is een ruïne van een Hongaarse militaire basis uit het einde van de jaren 1800. Het lijkt alsof deze basis met haast verlaten werd want her en der verspreid ligt nog half vergaan legermateriaal.

De route start in beboste omgeving en gaat gestaag omhoog. Ze gaat over van een bekleding met dennennaalden naar losse stenen tot kleine rotsblokken in de blakende zon. Niet geschikt voor strandsletjes... Het enige geluid dat je er hoort, is het knerpen van de stenen onder onze stappers en het aanhoudend gezang van cicades. 5km verder en zo’n 440 m hoger bereiken we het hoogste punt van de Vrmac. Wat we daar zien, is adembenemend mooi! We staan hier op 1673m boven de zeespiegel en kunnen kijken zo ver als het oog kan zien. P R A C H T I G! We voelen ons nederig tov deze krachtige natuur! Wat een voorrecht hier te kunnen zijn! MACHTIG MOOI!

Geschreven door TrueHikers