Geen wekker vandaag! We gaan het rustig aan doen op onze eerste dag. Rustig ontwaken, lekker ontbijten en dan de bergen in, naar Kotor Fortress.
Rustig aan! Heel belangrijk! Onthou dat goed! Rudi heeft het gezegd!
Kraantjeswater hier is drinkbaar maar iets gechloreerd wat kan leiden tot buikkrampjes. En dat willen we niet! Onze camelbacks vullen we dan ook best met flessenwater!
Zodra we de beklimming starten, leggen we onze sporthorloge aan. Tot Kotor Fortress is het niet zo ver maar we gaan wel heel snel de hoogte in! Straks zullen we graag de resultaten van onze inspanning zien.

Amai m’n frak! Rustig aan vandaag?! Er blijken wel miljoenen treden te beklimmen tot aan die vlag! MILJOENEN! Of toch minstens HONDERDDUIZEND! Of heeft de verzengende hitte een invloed op het aantal nullen die ik in gedachten zie...
Onderweg naar boven passeren we velen die helemaal niet voorbereid zijn op deze klim op dit terrein in deze hitte: strandsletsjes en een half litertje water...? Wij stappen in bergschoenen, hebben zo’n 5 liter water bij en die voorraad slinkt zienderogen! De Montenegrijnen spelen aardig in op onervaren klimmers en verkopen gekoelde dranken voor de prijs van goud!

Regelmatig komen we bij viewpoints vanaf waar we een PRACHTIG zicht krijgen op de baai van Kotor! Elke keer wat hoger en nog spectaculairder! Margo vindt het het allermooiste wat ze ooit heeft gezien!
Onderweg naar boven krijgt ze het plots moeilijk. Ze lette niet genoeg op haar ademhaling en raakte waarlijk in paniek. Ja, hyperventileren gebeurt ook op vakantie...
Even rusten, goed concentreren op de ademhaling, enkele tips voor straks als het weer beter gaat.
En we zijn weer op weg naar boven!

Na meer dan 2 uren en tig treden bereiken we eindelijk de burcht! The Fortress!
De beloning voor onze inspanning is groot! The view vanaf dit punt op de baai is ONGELOFELIJK mooi! Wat is de natuur prachtig!!
Na even rond te hangen op zoek naar de meest spectaculaire beelden, beginnen we de afdaling. Er blijken 2 geocaches op de route verstopt te zitten. Die kunnen we toch niet zomaar voorbij lopen?
Voor de eerste moeten we toch een stukje van het pad afwijken. Via een eeuwenoude raamopening komen we tot bij een stuk grond waar geitenbokken grazen bij een al even eeuwenoude ruïn van een kerk of kapel. Als plots de donder weerklinkt en ogenblikkelijk de regen met bakken uit de hemel valt, schuilen we even in de ruïne. Als door de herder geroepen, dalen de geiten in formatie af naar een lager gelegen gebied waar ze schuilen voor het onweer.

Al bij al duurde de bui nog geen 10 minuten en in minder dan die tijd is alles weer droog.
We dalen verder af, vinden vlot cache nr 2 en na een goeie 4 uur zijn we weer helemaal beneden!
TomTom geeft ons mee dat we over 4 luttele kilometers 379m hoog klommen en bijna 10.000 stappen zetten (ik zat er dus toch nog een nulletje van af...)
Een rustige start was het niet maar we hebben ons aperitief goed verdiend!
Santé!

Geschreven door TrueHikers