Vroeg uit de veren vandaag!
De weersvoorspellingen zijn veelbelovend. Het uitgelezen moment voor onze tweede poging om de PR13 te wandelen, de Verada do Fanal!
Er is bij het vertrekpunt maar weinig plaats om te parkeren dus laten we voor een keer het lekkere ontbijtbuffet aan ons voorbij gaan en vertrekken al om 7u richting Porto Moniz.

We schieten goed op en rijden voor de verandering nog maar eens de bergen in.
Maar net na een haarspeldbocht, is de straat geblokkeerd.
Twee vrachtwagens dachten elkaar te kunnen passeren maar dat bleek net niet het geval te zijn.
Ze zullen daar wellicht nog een tijdje staan dus voor ons zit er niets anders op dan onze kar te keren.
Gelukkig houdt Rudi het hoofd koel want keren in een straat die maar net breed genoeg is voor twee auto's om elkaar te passeren en dat onder een helling van 31% is geen sinecure!

'Waze' berekent vlot een alternatieve route en zonder verdere obstakels komen op onze bestemming aan. Er is nog plaats zat op de parking.
We sterken onze innerlijke mens met krachtvoer, steken de straat over en starten aan de wandeling.
Deze keer wil Herman wel mee!
We klimmen, dalen, klauteren, puffen en blazen kilometers ver tussen bloeiende brem en onder, door soms boven het wolkendek. Best een pittige hike, deze PR13!
Indrukwekkende panorama's weer! En bloemetjes! Voor mijn fotoverzameling!

Hoewel we enorm genieten van het afzien, beginnen we ons toch een beetje af te vragen wanneer we nu eindelijk in Fanal terecht zullen komen.
Fanal is een eeuwenoud laurierbos en belangrijkste deel van de Laurissilva - je weet nog wel, UNESCO beschermd natuurgebied.
Toen Madeira ontdekt werd, bestond het bijna volledig uit laurierbossen. Nu blijft daar nog zo'n 16% van over maar het is 's werelds grootste en best bewaarde Laurissilva en gelukkig beschermd.

En dan, na een 4 uren durend hindernissenparcours te hebben afgelegd , bereiken we eindelijk ons doel!
Fanal!
De eeuwenoude laurierbomen met hun verwrongen en vervormde stammen en takken zijn met wel 20 verschillende soorten mos begroeid.
En her en der lopen koeien los te grazen in de ruime omgeving.
WAAW! Dit is adembenemend mooi! Het voelt heel bijzonder om in dit uitgestrekt gebied te wandelen!

De nodige rust en foto's zijn genomen, het wordt tijd om terug te keren.
We houden erg van 'pittig' maar dezelfde route terug hiken, zien we niet meer zitten! Deze tocht heeft ons al héél veel energie gekost.
Bovendien blijkt de cafetaria waar we een heerlijk, energierijk hapje en drankje zouden nuttigen, een fata morgana...

De PR13 loopt zigzaggend langs en op 4 plaatsen over de ER209. Via de ER209 geraak je met de wagen rechtstreeks tot bij Fanal.
Zo'n 6 km terug staat onze auto geparkeerd langs die ER209.
11 km intensief hiken of 6 km langs de hellende maar effen straat teruglopen?
We kiezen de beste van twee kwaden en keren terug via de ER209.
Onder begeleiding van tempomuziek en met constante aanmoediging van Herman vanuit de rugzak, komen we zo'n 8 uren na vertrek eindelijk terug bij de auto.

Wat een heerlijke inspanning! Wat een prachtige dag!

Geschreven door TrueHikers